Definicja legalna handlu ludźmi
Przestępstwo handlu ludźmi zostało uregulowane w art. 189a Kodeksu karnego (dalej: k.k.) oraz w art. 115 § 22 k.k., który uzupełnia powyższy przepis i jednocześnie stanowi definicję legalną.
Jako punkt wyjściowy analizy niniejszego przestępstwa należy przyjąć definicję „handel ludźmi”. W myśl art. 115 § 22 k.k., jako handel ludźmi należy rozumieć werbowanie, transport, dostarczanie, przekazywanie, przechowywanie lub przyjmowanie osoby z zastosowaniem przemocy lub groźby bezprawnej, uprowadzenia, podstępu, wprowadzenia w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, nadużycia stosunku zależności, wykorzystania krytycznego położenia lub stanu bezradności, udzielenia albo przyjęcia korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy osobie sprawującej opiekę lub nadzór nad inną osobą w celu jej wykorzystania, nawet za jej zgodą, w szczególności w prostytucji, pornografii lub innych formach seksualnego wykorzystania, w pracy lub usługach o charakterze przymusowym, w żebractwie, w niewolnictwie lub innych formach wykorzystania poniżających godność człowieka albo w celu pozyskania komórek, tkanek lub narządów wbrew przepisom ustawy.
Polecamy: Seria 5 książek. Poznaj swoje prawa!
Powyższa definicja wydaje się być wyczerpująca, jednak warto mieć na uwadze, że wraz z rozwojem „metod” jakimi posługują się sprawcy, należy przyjąć iż nie jest to katalog wyczerpujący i każdą sprawę z zakresu handlu ludźmi trzeba rozpoznać z należytą dokładnością i w oparciu o doświadczenie życiowe, a nie tylko w oparciu o literalną treść przepisu ustawy karnej.
Jeżeli zachowanie sprawcy dotyczy małoletniego, stanowi ono handel ludźmi, nawet gdy nie zostały użyte metody lub środki wymienione w art. 115 § 22 k.k.
Jakie kary za handel ludźmi?
Zagrożenie karą za dopuszczenie się handlu ludźmi zostało ustanowione na czas nie krótszy niż 3 lata pozbawienia wolności i stanowi zbrodnię, co wynika z art. 189a §1 k.k. Z kolei, gdy sprawca czyni przygotowania do popełnienia niniejszego przestępstwa, to ustawodawca przyjął, że sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat (art. 189a § 2 k.k.).
W praktyce niniejsze przestępstwo jest popełniane w ramach zorganizowanych grup przestępczych (art. 258 k.k.) oraz przy fałszowaniu dokumentów (art. 270 k.k.), które później są wykorzystywane w stosunku do ofiary przestępstwa.
Polecamy serwis: Prawo karne