Jak rozumieć ograbienie?
Ograbienie należy interpretować jako zabranie przez daną osobę rzeczy, która do niego nie należy, najczęściej w zamiarze przywłaszczenia. Nie ma znaczenia do kogo rzecz należała, nie musi ona także przedstawiać żadnej wartości materialnej. Warunkiem koniecznym jest jednak to, że musi to być rzecz znajdująca się na zwłokach lub przy nich albo w grobie lub innym miejscu spoczynku zmarłego. Warto zauważyć, że w art. 262 § 2 Kodeksu karnego, w przeciwieństwie do § 1 tego artykułu ustawodawca nie wspomina o prochach ludzkich, co wskazuje, że ograbienie prochów ludzkich nie jest zakazane pod groźbą kary przez ten przepis.
Zobacz także: Kiedy następuje przedawnienie karalności
Zwłoki, grób, inne miejsce spoczynku – jak rozumieć
Zwłokami zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z 7 grudnia 2001 r. w sprawie postępowania ze zwłokami i szczątkami ludzkimi są ciała osób zmarłych oraz dzieci, które urodziły się martwe.
Nie są zwłokami ciała zwęglone lub ich popioły.
Grobem nazywane jest miejsce, w którym chowa się zmarłego. Może ona przybrać formę podziemną lub częściowo naziemną. Bez znaczenia jest miejsce, w którym się znajduje – może to być cmentarz, ale także kościół, pałac, katakumby.
Do grobu należy wszystko, co się z nim łączy – pomnik, krzyż, kwiaty, płyta nagrobkowa.
Za miejscem spoczynku zmarłego należy uznać każde miejsce, w którym złożone zostały ludzkie zwłoki. Dotyczy to także czasowego przechowywania zwłok w danym miejscu.
Zobacz serwis: Sprawy karne
Sprawca
Ograbienie zwłok, grobu lub innego miejsca spoczynku zmarłego stanowi przestępstwo powszechne, co oznacza, że za sprawcę może być uznany każdy. Należy zaznaczyć, że przestępstwo to może być popełnione tylko z zamiarem bezpośrednim kierunkowym, zwanym też zabarwionym. Oznacza to, że zamiar ten znamienny jest pewnym dodatkowym motywem, którym w tym wypadku jest chęć dysponowania rzeczą jak osoba uprawniona do tego.
Zobacz także: Wymiar kary za podżeganie i pomocnictwo