Za małoletniego należy jednoznacznie uznać osobę, która nie jest pełnoletnia w rozumieniu Kodeksu cywilnego (a zatem nie ukończyła lat 18). Przepis art. 208 Kodeksu karnego ma w założeniu chronić zdrowie takiego małoletniego.
Wskazane przestępstwo może być popełnione w trzech różnych formach:
- poprzez dostarczanie małoletniemu napoju alkoholowego (zarówno poprzez sprzedaż, jak i poprzez ofiarowanie alkoholu)
- poprzez ułatwianie małoletniemu spożycia napoju alkoholowego (np. poprzez kupowanie mu alkoholu w sklepie)
- poprzez nakłaniane małoletniego do spożycia napoju alkoholowego, czyli namawianie go do spożywania alkoholu
Należy wskazać, iż co do zasady przepis używa określenia „kto rozpija małoletniego” co oznacza czynność złożoną i zakłada wielość zachowań sprawcy. Owo rozpijanie jest zatem swego rodzaju procesem, który trwa w czasie. Oznacza to, iż rozpijaniem nie będzie jednorazowe pozwolenie rodzica, aby np. 16 latek spróbował piwa czy też pozwolenie, aby spożył on nieznaczną ilość alkoholu na imprezie.
Zobacz: Wyłączenie odpowiedzialności karnej
Powyżej użyte zostało określenie, iż rozpijanie jest procesem, na który składa się wielość zachowań jednego sprawcy. Warto wskazać, iż Sąd Najwyższy również podziela ten pogląd, aczkolwiek wskazuje, iż teoretycznie możliwe jest także jednorazowe zachowanie, które będzie karalne, z tym, że musi ono zachodzić w wyjątkowych okolicznościach – gdy będzie ono tak silne i tak istotne, iż przyczyni się do faktycznego efektu „rozpicia” małoletniego, jego zachęceniu do stałego spożywania alkoholu (tak SN w uchwale z dnia 5 listopada 1965 r., VI KZP 53/65, OSNKW 1966, nr 1, poz. 3).
Należy również wskazać, iż przestępstwo rozpijania małoletniego może łączyć się z przestępstwem określonym w art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231 z późn. zm.) czyli sprzedażą alkoholu małoletniemu.
Zobacz serwis: Odpowiedzialność karna