Zobowiązany jest on więc spełnić łącznie warunki przewidziane w art. 143 Kodeksu karnego skarbowego.:
1. wpłacić na konto organu prowadzącego dochodzenie należność publicznoprawną, jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie tej należności, chyba że do chwili zgłoszenia wniosku ta wymagalna należność została w całości uiszczona,
2. wpłacić tytułem kary grzywny za popełniony czyn zabroniony, kwotę odpowiadającą co najmniej 1/3 minimalnego wynagrodzenia, a za wykroczenie skarbowe – kwotę odpowiadającą co najmniej 1/10 tego wynagrodzenia;
3. wpłacić co najmniej zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania, która wynosi: w sprawach o przestępstwa skarbowe 1/10 najniższego wynagrodzenia za pracę obowiązującego na dzień złożenia wniosku , a w sprawach o wykroczenia skarbowe 1/12 tego wynagrodzenia,
4. wyrazić zgodę na przepadek przedmiotów objętych przepadkiem, a w razie niemożności ich złożenia uiścić równowartość pieniężna tych przedmiotów. Jeżeli orzeczenie przepadku przedmiotów nie jest obowiązkowe, sprawca może ograniczyć wyrażenie zgody na przepadek, a w razie niemożności złożenia tych przedmiotów - uiścić równowartość pieniężną tylko niektórych przedmiotów zagrożonych przepadkiem albo złożyć wniosek o całkowite zaniechanie orzeczenia przepadku przedmiotów lub uiszczenia ich równowartości pieniężnej.
Przed pierwszym przesłuchaniem finansowy organ postępowania przygotowawczego jest obowiązany pouczyć sprawcę także o prawie złożenia wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.
Zobacz również: Kodeks karny skarbowy
Jeżeli sprawcą przestępstwa lub wykroczenia karno-skarbowego jest osoba w wieku po ukończeniu lat 17, lecz przed ukończeniem lat 18, stosowny wniosek może w jego imieniu zgłosić przedstawiciel ustawowy.
Wniosek sprawcy przestępstwa lub wykroczenia karno-skarbowego, może być złożony na piśmie albo ustnie do protokołu. Do wniosku dołącza się dowody wykonania czynności wymienionych w art. 143 § 1-3 a więc odpowiednie dowody wpłat oraz oświadczenie o zgodzie na przepadek przedmiotów.
Jeżeli wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności nie odpowiada wymaganiom formalnym, a brak jest tego rodzaju, że wniosek nie może otrzymać biegu, wzywa się osobę, od której wniosek pochodzi, do usunięcia braku w terminie 7 dni. W przypadku uzupełnienia braku w terminie, wniosek wywołuje (wstecznie) skutki od dnia jego wniesienia. W razie nieuzupełnienia braku w terminie, wniosek uznaje się za bezskuteczny, o czym należy pouczyć przy doręczeniu wezwania.
Cofnięcie wniosku
Kodeks karny skarbowy określa też zasady i warunki cofnięcia wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Tak więc cofnięcie wniosku nie jest możliwe przed upływem 1 miesiąca od jego złożenia, a także po wniesieniu do sądu przez finansowy organ postępowania przygotowawczego wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Nie jest dopuszczalne ponowne złożenie raz skutecznie cofniętego wniosku.
W razie skutecznego cofnięcia wniosku, uiszczone przez sprawcę przestępstwa lub wykroczenia skarbowego kwoty, zostają zatrzymane do zakończenia postępowania i stanowią one zabezpieczenie grożących sprawcy kar, środków karnych lub innych środków oraz kosztów postępowania.
Zobacz również serwis: Sprawy karne
Zamiast aktu oskarżenia
Po wystąpieniu przez sprawcę o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności finansowy organ postępowania przygotowawczego może zamiast aktu oskarżenia wnieść niezwłocznie do sądu wniosek o udzielenie takiego zezwolenia.
Wniosek finansowego organu postępowania przygotowawczego powinien zawierać:
- imię i nazwisko sprawcy oraz inne dane określające jego tożsamość
- dokładne określenie czynu zarzucanego sprawcy ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia, a zwłaszcza wysokości uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej
- wskazanie przepisów kodeksu, pod które zarzucany czyn podpada
- dokładne określenie wykonanych przez sprawcę obowiązków, o których mowa w art. 143 kks.
- wskazanie sądu właściwego do udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
Uzasadnienie wniosku
Uzasadnienie wniosku może być ograniczone do wskazania dowodów świadczących o tym, że wina sprawcy i okoliczności popełnienia czynu zabronionego nie budzą wątpliwości, a ponadto innych okoliczności świadczących o tym, że w danej sprawie można zezwolić na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, w szczególności ze względu na to, że jest to wystarczające dla zaspokojenia uzasadnionego interesu finansowego Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub innego uprawnionego podmiotu. Wraz z wnioskiem, organ postępowania przygotowawczego przesyła się sądowi akta postępowania wraz z załącznikami. O złożeniu do sądu wniosku, finansowy organ postępowania przygotowawczego zawiadamia niezwłocznie sprawcę, jak również przedstawiciela ustawowego.
Złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności finansowy organ postępowania przygotowawczego uzależnia od wykonania obowiązku uiszczenia w całości wymagalnej należności publicznoprawnej, jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie tej należności, a do tej chwili należność ta nie została uiszczona.
Złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności finansowy organ postępowania przygotowawczego może uzależnić:
- od uiszczenia tytułem kary grzywny dodatkowej kwoty, nieprzekraczającej jednak łącznie z kwotą już wpłaconą wysokości połowy sumy odpowiadającej górnej granicy ustawowego zagrożenia za dany czyn zabroniony;
- od wyrażenia zgody na przepadek przedmiotów nieobjętych uprzednio wnioskiem sprawcy, a w razie niemożności ich złożenia - od uiszczenia równowartości pieniężnej tych przedmiotów,
- od uiszczenia pozostałych kosztów postępowania.
Czas, rodzaj i sposób wykonania wymienionych tu obowiązków, finansowy organ postępowania przygotowawczego określa po wysłuchaniu sprawcy.
Zobacz również: Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności - dla kogo?