Różnice w wykładni przepisów
Do czasu wydania wspomnianego orzeczenia, sądy miały problem z zadecydowaniem czy posiadanie niewielkiej ilości narkotyków w celu ich zażycia powinno być przez nie karane czy nie.
Sądy wydawały różniące się orzeczenia, w których tacy posiadacze czasami zostawali skazywani, a czasami sędziowie stwierdzali, że krótkotrwałe posiadanie narkotyków w związku z ich użyciem nie jest czynem karalnym. Tłumaczyli to potrzebą celowościowej wykładni prawa.
Treść orzeczenia
W przytoczonym orzeczeniu Sąd Najwyższy doszedł do wniosku, że posiadaniem środka odurzającego w rozumieniu art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest to każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia.
Zobacz: Uprawa marihuany i innych nielegalnych substancji
Posiadanie narkotyków
Sąd Najwyższy orzekł, że posiadanie narkotyków to świadome i faktyczne dysponowanie nimi, niezależnie jak długo trwa stan posiadania. Nie ma znaczenia w jakim celu osoba dysponuje takim środkiem. Karane jest więc posiadanie związane z użyciem lub zamiarem użycia. Ustawa zabrania posiadania każdej ilości narkotyków niezależnie jak znikoma by była. Nie istnieje żaden przepis pozwalający na legalne posiadanie narkotyków nawet w celu osobistego ich używania.
Używanie środków odurzających
Sąd Najwyższy w swoim wyroku wywnioskował, że żaden przepis wymienionej ustawy nie zabrania zażywania narkotyków, dlatego, że taki przepis jest zbędny. Gdyby używanie narkotyków było dopuszczalne, konieczne stałoby się również zalegalizowanie ich posiadania.
Stan odurzenia
W orzeczeniu Sąd Najwyższy podkreślił, że nie jest karalnym znajdowanie się w stanie odurzenia narkotykami oraz substancjami psychotropowymi. Znajdowanie się w takim stanie nie może być bezpośrednim dowodem na wcześniejsze posiadanie narkotyków.
Zobacz serwis: Prawo karne