Podmiot przestępstwa
Przestępstwo określone w art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani może co do zasady popełnić każdy, któremu zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa karnego materialnego można przypisać winę w czasie czynu. Omawiane przestępstwo należy więc do kategorii przestępstw powszechnych.
Strona podmiotowa przestępstwa
Omawiane przestępstwo można popełnić jedynie umyślnie. Ustawa dopuszcza w tym zakresie wystąpienie zarówno zamiaru bezpośredniego jak i ewentualnego. Sprawca więc musi chcieć popełnić przestępstwo (zamiar bezpośredni) albo podejmując działanie przewidywać, że stanowić może ono czyn zabroniony i na to się godzić (zamiar ewentualny).
Odmiany typu zabronionego - posiadania narkotyków
Oprócz typu podstawowego omawianego przestępstwa zgodnie z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wyróżnia się także tym uprzywilejowany oraz kwalifikowany.
Typ uprzywilejowany mamy wtedy gdy sprawa może zostać zakwalifikowana jako przypadek mniejszej wagi.
O tym kiedy mamy do czynienia z przypadkami mniejszej wagi wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 10 grudnia 2008 r,. w którym Sąd stwierdził, że „O uznaniu konkretnego czynu zabronionego za wypadek mniejszej wagi decyduje w istocie ocena stopnia jego społecznej szkodliwości postrzegana przez pryzmat przesłanek wskazanych w art. 115 § 2 Kodeksu karnego. W świetle tych przesłanek jest oczywiste, że masa posiadanych przez skazanego środków odurzających nie może być jedynym kryterium oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu. Istotne znaczenie dla oceny wagi czynu ma także rodzaj posiadanych przez skazanego środków (amfetamina)”(II KK 235/08).
Zobacz serwis: Sprawy karne
Typ kwalifikowany polega na posiadaniu „znacznej ilości” środków odurzających lub substancji psychotropowych. Znamię znacznej ilości jako kryterium ocenne nie jest jednoznacznie określone ani w piśmiennictwie ani w orzecznictwie, w którym w tej kwestii występują znaczne rozbieżności. Dla przykładu warto wskazać poniższe orzeczenia.
Sąd Apelacyjny w wyroku z dnia 20 lutego 2008 stwierdził, że "Znaczną ilością" środków odurzających lub substancji psychotropowych w rozumieniu ustawy z dnia 29.7.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest ilość pozwalająca na sporządzenie co najmniej kilkuset jednorazowych porcji, mogących odurzyć co najmniej kilkaset osób” (II AKa 10/08).
W innym wyroku zaś Sąd Apelacyjny podkreślił, że Sąd Apelacyjny nie akceptuje poglądu oskarżyciela publicznego (wyrażanego też w orzecznictwie Sądu Najwyższego i niektórych sądów apelacyjnych), że znaczna ilość narkotyku to taka, która może zaspokoić potrzeby kilkudziesięciu uzależnionych. Różnica zagrożenia sankcją karną między typem podstawowym a typem kwalifikowanym przestępstwa z art. 62 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wskazuje, że różnicując odpowiedzialność, ustawodawca założył, iż znaczna ilość narkotyków to taka, która wystarcza do sporządzenia co najmniej kilkunastu tysięcy porcji, ilość hurtowa. Nadmierne rozszerzanie pojęcia "znaczna ilość" środka odurzającego powoduje, że jednakowo kwalifikuje się zachowania sprawców, którzy przechowują stosunkowo niewielkie ilości narkotyku i osób, które dysponują znacznymi zasobami (II AKa 205/06).
Zobacz serwis: Więziennictwo
Zagrożenie karą, zagadnienia procesowe
Przestępstwo z art. 62 ust. 1 jest występkiem, zagrożonym karą pozbawienia wolności do lat 3. Typ uprzywilejowany z art. 62 ust. 3 zagrożony jest alternatywnie karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Przestępstwo określone w art. 62 ust. 2 (typ kwalifikowany) zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
Omawiane przestępstwo ścigane jest z oskarżenia publicznego z urzędu.
Zobacz serwis: Kodeks karny