Dla odpowiedzialności sprawcy konieczne będzie stwierdzenie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy jego czynem a skutkiem. Chodzi więc o krótkotrwałe zaburzenie funkcjonowania organizmu.
Jeżeli sprawca nie jest osobą najbliższą dla pokrzywdzonego ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego, co oznacza, że pokrzywdzony sporządza prywatny akt oskarżenia, wskazuje sprawcę i dowody.
Zobacz również: Kiedy pokrzywdzony może wystąpić w sprawie w roli oskarżyciela?
Pokrzywdzony jako osoba najbliższa
Jeżeli pokrzywdzonym - którego naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia nie trwały dłużej niż 7 dni - jest osoba najbliższa, ściganie przestępstwa następuję na wniosek osoby pokrzywdzonej. Z chwilą złożenia wniosku organy ścigania prowadzą postępowanie. Osobą najbliższą w rozumieniu Kodeksu karnego jest małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek, a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu. Zmiany te zostały wprowadzone nowelizacją ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie i niektórych innych ustaw, która weszła w życie w dniu 1 sierpnia 2010 r.
Okres siedmiu dni nie musi pokrywać się z okresem niezdolności do pracy. Ponadto, okres siedmiu dni odnosi się do czasu trwania niesprawności narządu ciała bądź rozstroju zdrowia, a nie czasu trwania niezdolności do pracy.
Uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia poniżej siedmiu dni należy odróżnić od naruszenia nietykalności cielesnej z art. 217 Kodeksu karnego, gdyż nie mamy tu do czynienia z zaburzeniami funkcjonowania organizmu, a co najwyżej ze śladami w postaci zasinienia lub zaczerwienia.
Zobacz również serwis: Przemoc w rodzinie