Zgodnie z art. 107 kodeksu wykroczeń kto w celu dokuczenia innej osobie złośliwie wprowadza ją w błąd lub w inny sposób złośliwie niepokoi, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1 500 złotych albo karze nagany.
Prawo chroni spokój każdego człowieka przed takim zachowaniem sprawcy, które polega na złośliwym wprowadzaniu innej osoby w błąd lub niepokojeniu w inny sposób. Przez pojęcie „wprowadzenie w błąd” rozumie się podawanie danych niezgodnych z rzeczywistym stanem rzeczy, które mogą wywołać niepotrzebną reakcję odbiorcy lub fałszywe wnioski (np. podanie nieprawdziwej informacji o śmierci osoby najbliższej). Przepis nie precyzuje formy wprowadzenia w błąd – może więc to nastąpić w dowolnej formie przekazu informacji nieprawdziwej, również ustnie. Natomiast pod pojęciem „niepokoić” rozumie się takie działanie sprawcy, które ma spowodować u kogoś uczucie obawy, niepewności, złości itp.
Zobacz: Kodeks wykroczeń
Wykroczenie z art. 107 kodeksu wykroczeń jest wykroczeniem umyślnym, które można popełnić tylko w formie działania, w formie zamiaru bezpośredniego. Czyn sprawcy jest więc działaniem kierunkowym - w celu :dokuczenia innej osobie”, a zatem należy ustalić, że po stronie sprawcy tego wykroczenia zachodzi złośliwość. Nawet samo stwierdzenie umyślności działania nie daje podstawy do przyjęcia odpowiedzialności za wykroczenia penalizowane tym przepisem (wyrok SN z 22 czerwca 1995 r., III KRN 44/95, Prok. i Pr. 1995, nr 11-12, poz. 24).
Zobacz: Wymuszenie rozbójnicze
Pomimo tego, iż przepis ten opiera swój byt na znamieniu złośliwości – kodeks nie zawiera definicji tego znamiona. Należy więc przyjmować wykładnię zgodną z wykładnią językową pojęcia „złośliwość”.
Należy przyjąć, iż znamię złośliwości charakteryzuje szczególne nastawienie podmiotowe sprawcy, wyrażające się w chęci dokuczenia, zrobienia komuś przykrości, wyprowadzenia kogoś z równowagi.
Do najczęstszych przykładów wprowadzania w błąd zalicza się: poinformowanie o rzekomej śmierci bądź wypadku osoby bliskiej, celowe podanie fałszywego adresu, poinformowanie o otrzymaniu spadku, podanie fałszywej wiadomości o wygraniu w loterii itp.
Do typowych przypadków niepokojenia zalicza się zaś dzwonienie do drzwi i uciekanie oraz wykonywanie głuchych telefonów głównie w porze nocnej.
Zobacz: List gończy
Wykroczenie z art. 107 kw może mieć również charakter chuligański jeżeli sprawca działał publicznie oraz w rozumieniu powszechnym bez powodu lub z oczywiście błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie podstawowych zasad porządku prawnego.