Przestępstwo to polega na dokonaniu kradzieży z użyciem przemocy, potocznie nazywane jest rozbojem. Zachowanie sprawcy w tego typu kradzieży polega na działaniu przy użyciu jednego z trzech wymienionych w przepisie sposobów, tj. używając przemocy, grożąc natychmiastowym użyciem takiej przemocy albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności.
Działanie sprawcy
Istotny jest więc tu nie tylko sposób działania sprawcy, ale również moment użycia przemocy. Siłowe oddziaływanie na ofiarę musi nastąpić albo przed wejściem w posiadanie rzeczy, albo w momencie wchodzenia w jej posiadanie. Użycie przemocy po dokonanej kradzieży (jeśli ma na celu utrzymanie się w posiadaniu skradzionej rzeczy) będzie już innym przestępstwem czynem z art. 281 kk. Groźba natychmiastowego użycia przemocy musi wprawdzie wzbudzić w zagrożonym obawę spełnienia, nie jest jednak wymagana realna możliwość spełnienia groźby, jak i zamiaru sprawcy zrealizowania jej. Groźba taka może być wyrażona nie tylko za pomocą słów, ale też gestami czy zachowaniem się sprawcy(np. okazaniem broni czy noża).
Przemoc nie tylko wobec pokrzywdzonemu
Zachowanie sprawcy polegające na używanie przemocy nie musi być skierowane bezpośrednio przeciwko pokrzywdzonemu. Sprawca może bowiem stosować przemoc lub grozić jej zastosowaniem przeciwko komukolwiek - oby tylko takie zachowanie spowodowało u sprawcy stan bezbronności. Kradzież nie musi polegać na samodzielnym odebraniu rzeczy przez napastnika może również polegać na tym, że pokrzywdzony pod wpływem groźby użycia przemocy sam natychmiast wydaje napastnikowi żądany przedmiot ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 17 stycznia 1995 r., II AKr 207/94).
Surowsza odpowiedzialność
Dalsza treść przepisu w § 2 określa surowszą odpowiedzialność, gdy sprawca działa posługując się bronią palną lub innym niebezpiecznym narzędziem.
Definicja „posługuje się” nie oznacza, że sprawca musi użyć tego przedmiotu. Wystarczy zapowiedź użycia tego przedmiotu np. przez jego okazanie.