Zgodnie z art. 212 kk - Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności – podlega karze grzywny lub ograniczenia wolności.
Pomimo tego, że zdaniem Policji przestępczość w Polsce stale spada, to jednak nadal utrzymuje się na wysokim poziomie. Jest wielce prawdopodobne, że kiedyś znajdziemy w centrum wydarzeń kryminalnych i zostaniemy wezwani np. na komendę policji w charakterze świadka. Jeśli już to nastąpi i usiądziemy twarzą w twarz z funkcjonariuszem
przesłuchującym warto wiedzieć, jakie techniki przesłuchania są
stosowane, tak by niepotrzebnie nie sprawić sobie kłopotów.
Zgodnie z art. 31§1 kodeksu karnego nie popełnia przestępstwa, kto, z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych, nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem. Nie oznacza to jednak, że wobec takiej osoby organy sądowe są bezradne. Sąd wobec takich osób stosuje środek zabezpieczający w postaci umieszczenia w zakładzie psychiatrycznym.
Jeżeli akt oskarżenia odpowiada warunkom formalnym, prezes sądu zarządza doręczenie jego odpisu oskarżonemu, wzywając go do składania wniosków dowodowych w terminie 7 dni od doręczenia mu aktu oskarżenia. Sąd poucza również oskarżonego, że ma prawo wniesienia, w terminie 7 dni od doręczenia mu aktu oskarżenia, pisemnej odpowiedzi na akt oskarżenia.