Kontratyp ryzyka sportowego nie został wprost uregulowany w ustawie karnej. Jego celem jest zapewnienie "ochrony" uczestników wydarzenia sportowego przed ewentualną odpowiedzialnością karną, gdyż w trakcie rywalizacji może dojść do wielu sytuacji, które w rzeczywistości wypełniają znamiona przestępstw uregulowanych w ustawie karnej.
Polecamy: Kodeks kierowcy. Zmiany 2020 (PDF)
Niniejszy kontratyp odnosi się głównie do sportów kontaktowych, a co za tym idzie, w swej naturze pozwala m.in. na naruszenie nietykalności cielesnej. Nadto w sportach kontaktowych zdarza się, iż dochodzi do nieszczęśliwych wypadków, w tym wypadków śmiertelnych.
Klasycznym przykładem ryzyka sportowego jest walka bokserska, w której zawodnicy godzą się na ryzyko, jakie walka za sobą niesie. Nadto uczestnicy walki powinni również przewidzieć, iż w wyniku zadanego ciosu może dojść nawet do zgonu np. w wyniku rozbicia łuku brwiowego, który ostatecznie zakończy się wykrwawieniem w przypadku braku natychmiastowej pomocy medycznej.
Jako kontratyp ryzyka sportowego nie będzie zakwalifikowana sytuacja, gdy golfista wykonując zamach kijem uderza siebie w kostkę powodując jej stłuczenie. Brak jest tutaj elementu, który mógłby wypełniać znamiona popełnienia przestępstwa.
Aby mówić o kontratypie ryzyka sportowego muszą zaistnieć trzy główne przesłanki: po pierwsze, uprawiana dyscyplina sportu musi być legalna, po drugie, musi zaistnieć cel sportowy a nadto uczestnicy muszą wyrazić zgodę na udział w danej dyscyplinie przy założeniu, iż są oni świadomi swojej decyzji wynikającej z podjętego ryzyka. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na jeden istotny szczegół, a mianowicie, zgoda uczestnika zgodnie z doktryną oznacza dobrowolną chęć wzięcia udziału w wydarzeniu sportowym, a nie zgodę na naruszenie nietykalności cielesnej czy uszkodzenie własnego ciała przez przeciwnika. Nadto, aby mówić o niniejszym kontratypie należy pamiętać, iż zawody sportowe muszą odbywać się zgodnie z zasadami charakterystycznymi dla danej dziedziny sportu, a co za tym idzie, należy przyjąć, iż wszelkie zachowania zawodników po użyciu gwizdka przez sędziego nie zaliczają się już do kontratypu ryzyka sportowego.
Kontratypem ryzyka sportowego nie będą "kibicowskie" sporty walki, gdyż ich celem nie jest rywalizacja sportowa tylko chęć zemsty na kibicach przeciwnej drużyny. Tego typu zachowanie zdecydowanie wyczerpuje znamiona pobicia lub bójki (w zależności od liczby uczestników).
Polecamy serwis: Prawo karne