Policjant może usunąć pijanego narciarza
Policjanci pełnią służbę na stokach narciarskich od 2003 roku. Nad bezpieczeństwem na stokach czuwa również GOPR, TOPR oraz gestorzy wyciągów. W Polsce nie ma jednak jednoznacznych przepisów prawnych, które regulują uprawnienia policjanta w stosunku do osoby, która lekceważy bezpieczeństwo na stoku. W konsekwencji policjant może jedynie upomnieć i pouczyć pijanego narciarza, a interwencja jest możliwa tylko jeśli zostanie popełnione wykroczenie. Wówczas można sprawdzić trzeźwość narciarza alkomatem.
Zmiany proponowane przez sejmową komisję administracji i spraw wewnętrznych
Projekt ustawy o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich przygotowany przez sejmową komisję administracji i spraw wewnętrznych zabrania korzystania ze zorganizowanych terenów narciarskich w stanie nietrzeźwości.
Przez pojęcie zorganizowany teren narciarski rozminie się oznaczone i zabezpieczone tereny, obiekty i urządzenia przeznaczone do uprawiania narciarstwa oraz snowboardingu, znajdujące się przy urządzeniach transportu linowego lub taśmowego przeznaczonych do transportu osób oraz same te urządzenia i ich otoczenie a także narciarskie trasy biegowe i śladowe.
Osoba, której zachowanie będzie wyraźnie wskazywało, że znajduje się w stanie nietrzeźwości lub że jest pod wpływem środków odurzających, nie zostanie wpuszczona na stok oraz może zostać zobowiązana do jego opuszczenia.
Zobacz serwis: Sprawy karne
Kodeks narciarski
Watro również wiedzieć, że istnieje coś takiego jak Kodeks narciarski. Każdy narciarz powinien się z nim zapoznać i go przestrzegać. Oto jego treść:
1. Wzgląd na inne osoby.
Każdy narciarz lub snowboarder powinien zachować się w taki sposób, aby nie stwarzać niebezpieczeństwa ani szkody dla innej osoby.
2. Sposób jazdy na nartach i snowboardzie oraz panowanie nad prędkością.
Każdy narciarz lub snowboarder powinien kontrolować sposób jazdy. Powinien on dostosować szybkość i sposób jazdy do swoich umiejętności, rodzaju i stanu trasy, warunków atmosferycznych oraz natężenia ruchu.
3. Wybór kierunku jazdy.
Narciarz lub snowboarder nadjeżdżający od tyłu musi wybrać taki tor jazdy, aby nie spowodować zagrożenia dla narciarzy lub snowboarderów znajdującym się przed nim.
4. Wyprzedzanie.
Narciarz lub snowboarder może wyprzedzać innego narciarza lub snowboardera z góry i z dołu, z prawej i z lewej strony pod warunkiem, że zostawi wystarczająco dużo przestrzeni wyprzedzanemu narciarzowi lub snowboarderowi na wykonanie przez niego wszelkich zamierzonych lub niezamierzonych manewrów.
5. Ruszanie z miejsca i poruszanie się w górę stoku.
Narciarz lub snowboarder, wjeżdżając na oznakowaną drogę zjazdu, ponownie ruszając po zatrzymaniu się, czy też poruszając się w górę stoku, musi spojrzeć i w górę, i w dół stoku, aby upewnić się, że może to uczynić bez zagrożenia dla siebie i innych.
6. Zatrzymanie na trasie.
O ile nie jest to absolutne konieczne, narciarz lub snowboarder musi unikać zatrzymania się na trasie zjazdu w miejscach zwężeń i miejscach o ograniczonej widoczności. Po upadku w takim miejscu narciarz lub snowboarder winien usunąć się z toru jazdy możliwie jak najszybciej.
7. Podchodzenie i schodzenie na nogach.
Narciarz lub snowboarder musi podchodzić lub schodzić na nogach wyłącznie skrajem trasy.
8. Przestrzeganie znaków narciarskich.
Każdy narciarz lub snowboarder winien stosować się do znaków narciarskich i oznaczeń tras.
9. Wypadki.
W razie wypadku każdy narciarz lub snowboarder winien udzielić poszkodowanym pomocy. 10. Obowiązek ujawnienia tożsamości.
Każdy narciarz, snowboarder, obojętnie czy sprawca wypadku, poszkodowany czy świadek musi w razie wypadku podać swoje dane osobowe.
Zobacz serwis: Sprawy rodzinne