26 maja 2014 r. weszła w życie nowelizacja Kodeksu karnego rozszerzająca karalność za pornografię i prostytucję dziecięcą. Przyjęte zmiany obejmują przede wszystkim podniesienie wieku ochrony małoletnich przed wykorzystywaniem seksualnym np. w celu produkcji pornografii dziecięcej. Karane będzie zatem utrwalanie, sprowadzanie, przechowywanie lub posiadanie pornografii z udziałem małoletniego poniżej lat 18, a nie jak dotychczas 15 lat.
Ustawa wprowadza również zmiany mające na celu ograniczenie zjawiska prostytucji dziecięcej. Obecnie każdy kontakt seksualny z dzieckiem poniżej 18 lat, który wiąże się z przekazaniem lub obietnicą korzyści majątkowej lub osobistej, stanowi przestępstwo. Nie ma przy tym znaczenia z czyjej inicjatywy doszło do takich kontaktów. Dorosły oferujący takie korzyści nie będzie już mógł się tłumaczyć tym, że jedynie przyjął propozycję dziecka.
Zobacz serwis: Pokrzywdzony
W przypadku, gdy ofiarą przestępstwa seksualnego jest małoletni przedawnienie karalności tego przestępstwa nie nastąpi wcześniej niż przed ukończeniem przez niego 30. roku życia. Osoby, które jeszcze, jako małe dzieci padły ofiarą przestępstw o charakterze seksualnym, mogą zatem dochodzić ukarania sprawcy, gdy osiągną już one samodzielność, tj. po ukończeniu 18 roku życia.
Ustawa objęła również wymogiem niekaralności wychowawców i kierowników zorganizowanych form wypoczynku dzieci i młodzieży (tzw. obozów i kolonii) za określone przestępstwa oraz nałożyła na te osoby obowiązek przedłożenia informacji o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego przed przystąpieniem do pracy z dziećmi.
Zobacz serwis: Sprawy karne
Ustawa implementuje do polskiego porządku prawnego postanowienia Dyrektywy 2011/93/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zwalczania niegodziwego traktowania w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego dzieci oraz pornografii dziecięcej, zastępującej decyzję ramową Rady 2004/68/WSiSW oraz podpisanej przez Polskę 25 października 2007 r. Konwencji Rady Europy o ochronie dzieci przed seksualnym wykorzystywaniem i niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych (tzw. Konwencja z Lanzarote). Zarówno Dyrektywa, jak i Konwencja z Lanzarote, nakładają na państwa szereg obowiązków w zakresie penalizacji takich zachowań.
Źródło: Ministerstwo Sprawiedliwości