Prawo karne

Obowiązująca od czerwca br. nowelizacja kodeksu karnego wprowadziła zaostrzenie kary grzywny. Jeżeli sąd zdecyduje się na nadzwyczajne zaostrzenie kary, będzie mógł wymierzyć skazanemu 810 stawek dziennych, co w zależności od wysokości stawki może dawać kwotę opiewającą nawet na 1,6 mln złotych.

Zgodnie ze statystykami policji na ponad 29 tys. zgłoszonych przestępstw na tle seksualnym w ostatnich trzech latach aż 25 tys. to czyny wobec małoletnich. Nowelizacja kodeksów karnych znacznie zaostrzyła regulację w zakresie przestępstw seksualnych wobec dzieci, jednakże obrońcy praw dziecka apelują o kolejne zmiany zwiększające ich bezpieczeństwo.

Duża nowelizacja kodeksów karnych obowiązująca od czerwca 2010 r. wprowadziła obowiązkową terapię farmakologiczną dla pedofilów i sprawców gwałtów kazirodczych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu uchylił decyzję komendanta wojewódzkiego policji, który odmówił funkcjonariuszowi wystawienia zaświadczenia o wykonywaniu pracy z narażeniem życia, stanowiącego podstawę do ubiegania się o wyższą emeryturę przez policjantów.

Rząd przygotował Plan Rozwoju i Konsolidacji Finansów 2010–2011, którego ważnym elementem jest reforma systemu emerytalnego. Zakłada on, że od 1 stycznia 2012 roku wszyscy funkcjonariusze służb mundurowych będą objęci powszechnym systemem emerytalnym.

Przygotowany przez Ministerstwo Sprawiedliwości projekt nowelizacji Kodeksu Karnego zakłada zmiany dotyczące przestępstwa zniesławienia oraz rozpowszechniania informacji ze śledztwa. Jeśli rząd i Sejm go poprą dziennikarze unikną odpowiedzialności karnej z tekst.

Przestępstwo wymuszenia rozbójniczego polega na doprowadzeniu innej osoby do rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym albo do zaprzestania działalności gospodarczej przez zastosowanie przemocy, groźby zamachu na życie lub zdrowie albo gwałtownego zamachu na mienie.

W art. 25 § 1 kodeksu karnego ustanowiono, że nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem.

Sporządzenie aktu oskarżenia przez prokuratora (lub inny uprawniony organ) jest jednym ze sposobów zakończeniem prowadzonego postępowania przygotowawczego. Kierunek tej decyzji procesowej jest jednoznaczny – oznacza skierowanie danej sprawy do sądu z żądaniem ukarania sprawcy za wskazany w akcie oskarżenia czyn. Tym samym skierowanie aktu oskarżenia do sądu oznacza przeniesienie prowadzonego postępowania na etap sądowy i powoduje zmianę pozycji procesowej podejrzanego, który staje się oskarżonym.

Wniesienie aktu oskarżenia to czynność procesowa kończąca postępowanie przygotowawcze i uruchamiające kolejny etap postępowania karnego – postępowanie sądowe. Jest to wyraz procesowego żądania oskarżyciela aby skazać osobę oskarżoną za przypisane jej w akcie oskarżenia czyny. Każdy akt oskarżenia musi spełniać kilka podstawowych warunków formalnych.

Akt oskarżenia wnoszony jest przez prokuratora w ciągu 14 dni od zamknięcia śledztwa lub w ciągu 14 dni od otrzymania aktu oskarżenia sporządzonego przez Policję (w przypadku jego zatwierdzenia lub zmiany przez prokuratora). Jeżeli podejrzany jest aresztowany wskazany termin jest krótszy i wynosi 7 dni. Są to terminy instrukcyjne, których przekroczenie nie skutkuje bezskutecznością czynności wniesienia aktu oskarżenia.

Polska ma bardzo rozbudowany aparat organów ścigania. Wynika to z faktu, iż postępowanie przygotowawcze może być prowadzone przez dużą grupę organów ścigania. W zależności od formy postępowania przygotowawczego mogą je prowadzić różne organy - od wyspecjalizowanych w tych czynnościach prokuratury, czy ABW (w przypadku śledztwa) poprzez organy instytucji, których głównym celem nie jest prowadzenie tych postępowań takich jak organy Inspekcji Handlowej, czy Straży Leśnej Lasów Państwowych (w przypadku dochodzenia).

Czynność końcowego zaznajomienia podejrzanego oraz jego obrońcy z materiałami postępowania przygotowawczego jest czynnością zamykającą to postępowanie, której przeprowadzenie oznacza, iż organ ścigania podjął już decyzję o wniesieniu aktu oskarżenia w sprawie. Przeprowadzenie tej czynności jest fakultatywne i zależy od tego, czy podejrzany (lub jego obrońca) złożyli wniosek o jej przeprowadzenie. Po dokonaniu tej czynność podejrzany wraz z obrońcą mogą składać wnioski dowodowe o uzupełnienie śledztwa (lub dochodzenia).

W toku postępowania przygotowawczego stronom, obrońcom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym udostępnia się akta (oraz umożliwia sporządzanie odpisów i kserokopii, w tym uwierzytelnionych) jedynie za zgodą prowadzącego postępowanie przygotowawcze. Za zgodą prokuratora akta mogą być udostępniane w wyjątkowych przypadkach osobom trzecim. Jest to realizacja tzw. zasady tajności akt postępowania przygotowawczego.

Polska procedura karna zawiera określenie czasu trwania postępowania przygotowawczego. Jest to odpowiednio 2 miesiące dla dochodzenia oraz 3 miesiące dla śledztwa. Wskazać jednak należy, iż są to jednak terminy jedynie instrukcyjne i mogą być one w określony ustawowo sposób wydłużane aż do czasu zgromadzenia materiału dowodowego pozwalającego na podjęcie decyzji, co do sposobu zakończenia postępowania przygotowawczego. Na bezczynność (przewlekłość) postępowania przygotowawczego przysługuje stronie skarga.

Najprościej rzecz ujmując pokrzywdzonym jest osoba, której dobro zostało bezpośrednio zagrożone lub naruszone przez przestępstwo. Tym dobrem może być dobro materialne, majątkowe i osobiste. W sprawach z oskarżenia publicznego pokrzywdzony może działać jako strona w charakterze oskarżyciela posiłkowego.

Pełnomocnictwo - mimo braku w tym zakresie wyraźnego przepisu - wygasa również w razie śmierci pełnomocnika, a gdy była nim osoba prawna - w razie jej ustania.

Osoba na emeryturze lub pobierająca świadczenie rentowe, w tym również m.in. funkcjonariusz Policji, może podjąć pracę. Musi jednak liczyć się z tym, że świadczenie zostanie odpowiednio zmniejszone lub nawet zawieszone.

Jeżeli policjant na emeryturze dodatkowo pracuje, a jego zarobki przekraczają 130% przeciętnej płacy, to jego świadczenie nie zostanie zawieszone, odmiennie niż w przypadku osób otrzymujących cywilne świadczenia z ZUS.

Kandydaci ubiegający się o przyjęcie do policji muszą posiadać co najmniej wykształcenie średnie.

Policja jest formacją, która zapewnia nam bezpieczeństwo i porządek publiczny, dlatego każdy funkcjonariusz powinien być odpowiednio przygotowany do pełnienia wyznaczonych w ramach służby obowiązków. W tym celu przeprowadzane są szkolenia oraz doskonalenia zawodowe.

Osoby zainteresowane podjęciem służby w Policji, w celu rozpoczęcia rekrutacji, muszą złożyć określone dokumenty, które podlegają weryfikacji w toku postępowania kwalifikacyjnego.

Zainteresowani wstąpieniem w szeregi Policji mogą zrobić to w każdej chwili. Dobór do służby prowadzony jest w sposób ciągły, a zatem każda rekrutacja rozpoczyna się z chwilą złożenia wymaganych dokumentów.

Osoby zainteresowane służbą w policji muszą spełniać ściśle określone warunki wynikające z art. 25 ustawy o Policji. Niektóre kryteria ze względu na swą ogólność bądź nieostrość mogą budzić wątpliwości, dlatego pomocne może okazać się ich objaśnienie.

Prywatna opinia biegłego złożona przed sądem lub prokuratorem nie ma charakteru dowodu w sprawie, zaś jej autor nie jest traktowany jako biegły w sprawie. Złożenie takiej opinii może mieć charakter jedynie informacji dla organu, który po zapoznaniu się z jej treścią może zdecydować o formalnym powołaniu biegłego.

W procesie karnym dowód z opinii biegłego przeprowadza się wówczas gdy istnieją okoliczności, których stwierdzenie (zbadanie) wymaga wiadomości specjalnych. Jest to dowód bardzo istotny, ale należy wskazać, iż wbrew powszechnemu (mylnemu) poglądowi z mocy prawa nie jest on ważniejszy od innych dowodów, ani nie ma również nadanego waloru pełnej przekonywalności. Oznacza to, iż sąd nie ma obowiązku automatycznie dawać temu dowodowi pełnej wiarygodności.

Oskarżony (oraz podejrzany) w procesie karnym w przeciwieństwie do świadków nie składają zeznań, a składają wyjaśnienia. Najpoważniejszą konsekwencją tego stanu prawnego jest to, iż wyjaśnienia te nie są objęte rygorem odpowiedzialności karnej przewidzianej w art. 233 Kodeksu karnego (czyli odpowiedzialności za fałszywe zeznania). Wskazana okoliczność z mocy prawa nie czyni wyjaśnień oskarżonego (podejrzanego) dowodem gorszym od innych dowodów w procesie karnym, aczkolwiek jest to dowód którego wiarygodność sądy oceniają ze szczególną ostrożnością. W procesie karnym nie funkcjonuje również zasada w myśl której samo przyznanie się oskarżonego jest naczelnym dowodem w sprawie.

Zasada swobodnej oceny dowodów polega na tym, iż sąd każdorazowo i samodzielnie w realiach konkretnej sprawy podejmuje decyzję o tym, które dowody uznać za wiarygodne, a którym dowodom w całości lub części odmówić wiarygodności. Nie istnieją żadne zewnętrzne wiążące instrukcje jak oceniać dane dowody ani nie istnieje ich katalog względem znaczenia dla procesu.

Zasada in dubio pro reo wyrażona jest w art. 5 § 2 Kodeksu postępowania karnego i jest ona ściśle powiązana z zasadą domniemania niewinności. Istotą tej zasady jest to, iż wątpliwości nie dające się usunąć w drodze czynności dowodowych sąd musi rozstrzygać na korzyść oskarżonego.

Dla dokonania wiążących ustaleń w procesie karnym w przeważającej mierze konieczne jest zaistnienie stanu udowodnienia, czyli sytuacji w której fakt przeciwny dowodzonemu jest niemożliwy lub w najwyższym stopniu nieprawdopodobny. Chodzi o dokonanie ustaleń pewnych, niepodważalnych. W wyjątkowych przypadkach procedura karna zawiera odstępstwo od konieczności udowodniania pewnych faktów. Są to tzw. surogaty udowodnienia i do tej grupy zalicza się: notoryjność, oczywistość oraz domniemania. W tych przypadkach nie przeprowadza się dowodu na stwierdzenie danej okoliczności (co nie wyklucza przeprowadzenia dowodu w celu wykazania nieprawdziwości danej rzekomo oczywistej tezy).

Artykuł 85 kodeksu karnego stanowi, że jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

951 - 1 000 z 1 234 artykułów

...

18 19 20 21 22

...

pokaż więcej

Czy można odwołać się od wyroku?

Kogo obejmie dozór elektroniczny?

Kiedy funkcjonariusz odpowiada za przekroczenie uprawnień?

Odpowiedzialność za spowodowanie katastrofy w ruchu

Mandaty również na drogach osiedlowych i parkingach

Policjanci dostaną nowe auta

Nowoczesne więziennictwo

Kiedy zapłacisz za zakupy dokonane skradzioną kartą?

Wyższe wynagrodzenia dla pracujących więźniów

Sprzedaż bez paragonu stanowi przestępstwo skarbowe

Terminy w postępowaniu karnym

Dodatkowa praca funkcjonariusza służby więziennej

Identyfikacja kibiców piłki nożnej

Czym jest czynny żal?

Kierowca nie zmniejszy liczby punktów karnych

Ograniczone fundusze na utrzymanie policji

Fotoradary wyłącznie w miejscach zagrożenia

Jakie kary dla pijanych rowerzystów?

Wzmożona liczba gwałtów w okresie wakacyjnym

Wyższe kary grzywny dla skazanych

Ostrzejsze kary dla pedofilów

Farmakologiczna kastracja pedofilów

Podwyższenie emerytury dla policjantów

Reforma emerytalna służb mundurowych

Dziennikarz nie trafi do więzienia za tekst

Wymuszenie rozbójnicze

Przekroczenie granic obrony koniecznej

Znaczenie aktu oskarżenia

Formalne wymogi aktu oskarżenia

Jaki jest termin wniesienia aktu oskarżenia?

Organy prowadzące postępowanie przygotowawcze

Zaznajomienie z materiałami postępowania przygotowawczego

Kto ma dostęp do akt w postępowaniu przygotowawczym?

Jak długo trwa postępowanie przygotowawcze?

Czy pokrzywdzony jest stroną w sądzie?

Skutki procesowe śmierci pełnomocnika

Policjant na emeryturze może pracować

Świadczenia przysługujące policjantom

Służba w Policji nie wymaga matury

Szkolenia dla funkcjonariuszy policji

Postępowanie sprawdzające kandydata do służby w policji

Etapy rekrutacji do służby w policji

Kryteria wstąpienia do służby w Policji

Znaczenie prywatnej opinii w procesie karnym

Znaczenie dowodu z opinii biegłego

Znaczenie dowodowe wyjaśnień oskarżonego

Zasada swobodnej oceny dowodów

Znaczenie zasady in dubio pro reo

Ułatwienia dowodowe w procesie karnym?

Kara łączna - zmiany w kodeksie karnym