Uzdrowisko jest to zakład medyczny wykorzystujący walory rekreacyjne, przyrodnicze i naturalne, takie jak: wody, mineralne, wody termalne, borowina, ozon, radon, sole mineralne oraz inne czynniki biofizyczne środowiska wywierające korzystny wpływ na organizm człowieka.
Zazwyczaj ośrodek sanatoryjny zlokalizowany jest w miejscowości uzdrowiskowej o specyficznym klimacie i szczególnych walorach przyrodoleczniczych, przeznaczonych dla osób przewlekle chorych i rekonwalescentów, wymagających rehabilitacji lub utrwalenie leczenia szpitalnego.
Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe
Leczenie uzdrowiskowe przysługuje osobom ubezpieczonym w Narodowym Funduszu Zdrowia na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, który bierze pod uwagę:
1. aktualny stan zdrowia osoby ubiegającej się o skierowanie;
2. brak przeciwwskazań do leczenia uzdrowiskowego;
3. oczekiwany wpływ leczenia, w szczególności warunków naturalnych (surowców leczniczych, klimatu, morza, mikroklimatu) na stan zdrowia;
4. dotychczasowy przebieg i wyniki leczenia uzdrowiskowego, o ile dana osoba już z niego korzystała;
5. w przypadku dorosłych – zalecaną częstotliwością korzystania z leczenia uzdrowiskowego jest nie więcej niż raz na 12 miesięcy.
W skierowaniu lekarz może określić, po uwzględnieniu wskazań i przeciwwskazań do leczenia w danym uzdrowisku, miejsce i rodzaj leczenia. Te określenie nie jest jednak wiążące dla oddziału wojewódzkiego NFZ.
Skierowanie wymaga potwierdzenia przez oddział wojewódzki Funduszu właściwy ze względu na miejsce zamieszkania danej osoby.