Na wstępie należy podkreślić, że w Polsce pierwszy Uniwersytet Trzeciego Wieku powstał w 1975 roku w Warszawie. Pomysłodawcą jego utworzenia była prof. Halina Szwarz. Uniwersytet działa do dziś i liczy sobie około 1120 członków. Obecnie w Polsce działa blisko 110 Uniwersytetów Trzeciego Wieku, które łącznie zrzeszają 25 tysięcy słuchaczy.
Potrzeba utworzenia UTW
Obecnie osoby starsze stanowią prawie 13% polskiego społeczeństwa, a liczy się, że za 15 lat będą już stanowić 17% ogółu ludności w Polsce. Przemiany ekonomiczne, gospodarcze, postęp techniczny i ekonomiczny sprawiły, że to właśnie ta grupa polskiego społeczeństwa najmniej zyskała na tych przeobrażeniach jakie dokonywały się na świecie i w Polsce w ostatnich latach. Często osoby te musiały rezygnować z dalszej edukacji, z przyczyn ekonomicznych czy losowych. W efekcie tego pozostają niezaspokojone takie potrzeby jak:
• potrzeba samokształcenia,
• potrzeba poznawania środowiska,
• potrzeba poszerzania wiedzy i umiejętności,
• potrzeba wykonywania społecznie użytecznych działań,
• potrzeba bycia uznanym za część społeczeństwa, grupy,
• potrzeba wypełnienia wolnego czasu,
• potrzeba utrzymywania więzi towarzyskich,
• potrzeba stymulacji psychicznej i fizycznej, a także
• możliwość realizacji młodzieńczych marzeń, które były dotychczas nie do pogodzenia z życiem zawodowym i obowiązkami wobec rodziny.
Zobacz też: UTW w Bydgoszczy
Zalety kształcenia osób starszych
Według raportu pt Zdrowie i edukacja opracowanego przez H. Demel i H. Szwarc kształcenie osób starszych w uniwersytetach powoduje:
• rozwój osobowości,
• stworzenie i umacnianie więzi społecznych,
• rozwój zainteresowań i osiągniętej wiedzy,
• przekazanie społeczeństwu osobistych doświadczeń,
• dalszy, aktywny udział w życiu społecznym.
Warto zaznaczyć również, że UTW przygotowują seniorów do życia w nowych, szybko zmieniających się warunkach i dają im możliwość prowadzenia twórczego oraz aktywnego trybu życia.
Źródło: www.utw.pl, www.wikipedia.pl
Zobacz też serwis: Uniwersytet Trzeciego Wieku