W charakterze konsumenta może również występować osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych, a są nimi:
- małoletni, którzy ukończyli lat trzynaście oraz
- osoby ubezwłasnowolnione częściowo z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innych zaburzeń psychicznych jak pijaństwo, narkomania, jeżeli stan tej osoby nieuzasadnia uznania jej za osobę ubezwłasnowolnioną całkowicie, lecz potrzebna jest jej pomoc do prowadzenia spraw.
Co do zasady, jeśli osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych zaciąga zobowiązanie albo rozporządza swoim prawem, konieczna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego. W przypadku osoby małoletniej będą to najczęściej rodzice, a w przypadku osoby ubezwłasnowolnionej częściowo, obowiązek ten będzie należał do kuratora.
Ważność umowy zawartej przez osobę ograniczoną w zdolności do czynności prawnych bez wymaganej zgody jej przedstawiciela ustawowego zależy od potwierdzenia jej przez owego przedstawiciela. Wyjątkiem są umowy należące do powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego. Wtedy osoby te nie potrzebują zgody swojego przedstawiciela ustawowego.
Podobny rygor przewidziany jest w ustawie odnośnie osób niezdolnych do czynności prawnych (tzn. osób, które nie ukończyły lat trzynastu oraz osób ubezwłasnowolnionych całkowicie). Czynności prawne dokonane przez te osoby są nieważne, chyba że zawierają one umowy należące do powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego. Wtedy umowa staje się ważna z momentem jej wykonania. Warunkiem jest, że nie może ona pociągać za sobą rażącego pokrzywdzenia osoby niezdolnej do czynności prawnej.