Zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy. Ile kosztuje? Dla kogo?
REKLAMA
REKLAMA
- Zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy - czym jest i dla kogo
- Zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy i jego rola
- Jaką pomoc można uzyskać w ZPO
- ZPO – jak się dostać
- Ile kosztuje pobyt w zkładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym
- Ile trwa pobyt w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym
Zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy - czym jest i dla kogo
Jest to zakład leczniczy podmiotu leczniczego albo jednostka organizacyjna zakładu leczniczego, w którym podmiot leczniczy wykonuje działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne.
REKLAMA
Szczegółowe zasady dotyczące kierowania pacjentów do zakładów określa Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 30 grudnia 1998 roku Dz. U. Nr 166 poz. 1265. Zawarte są w nim informacje przedstawione w artykule, zasady ustalania odpłatności za pobyt oraz wzory druków zaświadczeń lekarskich i wywiadów pielęgniarskich.
Do zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego mogą trafić jedynie osoby ubezpieczone bądź mające inne prawo do korzystania ze świadczeń.
Placówka przyjmuje pacjentów wymagających ze względu na stan zdrowia całodobowych świadczeń pielęgnacyjnych, opiekuńczych, rehabilitacyjnych oraz kontynuacji leczenia, a niewymagających hospitalizacji w oddziale szpitalnym, którzy w ocenie skalą Barthel otrzymali 40 punktów bądź mniej.
Zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy i jego rola
Rolą placówki jest udzielanie świadczeń gwarantowanych, odpowiednio do stanu zdrowia pacjenta. Ponadto prowadzenie edukacji zdrowotnej dla pacjentów i członków ich rodzin oraz przygotowaniu tych osób do samoopieki i samopielęgnacji w warunkach domowych.
ZPO to nie DPS!
Zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy nie jest domem pomocy społecznej. Zakłady te przeznaczone są dla osób mających określone problemy zdrowotne (nie mogą więc trafiać tam ubezpieczeni, kwalifikujący się do domów pomocy społecznej, lub u których jedynym wskazaniem do objęcie opieką jest trudna sytuacja socjalna).
Jaką pomoc można uzyskać w ZPO
Pacjent trafiający do zakładu pięlegnacyjno-opiekuńczego może liczyć na pomoc następujących specjalistów:
- lekarzy (m.in. internisty, psychiatry, neurologa);
- pielęgniarek;
- psychologa;
- terapeuty zajęciowego;
- rehabilitanta;
- dietetyka.
ZPO – jak się dostać
Skierowanie do zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego wydaje lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, w przypadku, gdy świadczeniobiorca spełnia kryteria objęcia świadczeniami gwarantowanymi udzielanymi w warunkach stacjonarnych, które realizowane są w zakładach opiekuńczych dla osób dorosłych lub dla dzieci i młodzieży do ukończenia 18 roku życia, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 22 listopada 2013 roku w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1480).
Z wnioskiem o wydanie skierowania do zakładu, może wystąpić:
- świadczeniobiorca;
- przedstawiciel ustawowy świadczeniobiorcy;
- za zgodą świadczeniobiorcy bądź jego przedstawiciela ustawowego inna osoba lub podmiot leczniczy.
Dokumentacja wymagana przy kierowaniu osób do zakładu pielęgnacyjno–opiekuńczego obejmuje:
- skierowanie od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego;
- ocenę w skali Barthel (od 0 do 40 punktów);
- dokumenty stwierdzające wysokość dochodu pacjenta (m.in. decyzję o przyznaniu renty bądź emerytury);
- zgodę pacjenta.
W komplecie dokumentów, czyli wniosku powinna zostać przedstawiona sytuacja zdrowotna i socjalna pacjenta, wydolność opiekuńcza jego rodziny, jak i środowiska w obszarze zabezpieczenia niezbędnej pomocy oraz opieki. Wniosek przekazywany jest lekarzowi wyznaczonemu przez organ kierujący, który dokonuje kwalifikacji. Skutkiem postępowania jest wydanie decyzji administracyjnej. Po jej wydaniu pacjent powinien zostać przyjęty w ciągu trzech miesięcy a jeżeli jest dużo osób ubiegających się o przyjęcie do danego Zakładu – powinien zostać umieszczony na liście osób oczekujących.
Ile kosztuje pobyt w zkładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym
Pobyt w ZPO jest odpłatny, kwota ustalona zostaje przy przyjęciu pacjenta i każdorazowej zmianie jego dochodu, w wysokości 250 proc. najniższej emerytury – nie może być jednak wyższa niż kwota odpowiadająca 70 proc. miesięcznego dochodu. Pacjent ponosi koszty wyżywienia i zakwaterowania. Koszty badań, leków, wyrobów medycznych, środków pomocniczych (np. pieluchomajtki, cewniki, worki stomijne) i produktów leczniczych, zastosowanych w trakcie udzielania świadczeń – ponosi Zakład, w którym przebywa pacjent.
Ile trwa pobyt w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym
ZPO to miejsce, w którym pacjent przebywa przez określony czas. Daty ustalane są przez kierownika zakładu po konsultacji z lekarzem. Pacjent powinien opuścić dom dla seniorów i osób potrzebujących wsparcia medycznego w chwili, gdy stan jego zdrowia poprawi się na tyle, że możliwe jest zorganizowanie jego codziennego funkcjonowania w domu. Za poprawę kwalifikującą do opuszczenia placówki leczniczej uznaje się uzyskanie wyniku powyżej 40 punktów w skali Barthel. Pacjenta można wypisać także na życzenie bliskich w dowolnym momencie.
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat