Fundusz Kompensacyjny - rekompensaty za NOP-y
Wcześniejszy projekt zakładał, że o rekompensatę będą mogły ubiegać się osoby, u których wystąpiły niepożądane działania w wyniku przyjęcia szczepionki przeciw COVID-19 jeszcze przed wejściem w życie przepisów – po 26 grudnia 2020 r., czyli wtedy, gdy rozpoczęto w Polsce te szczepienia. Rekompensata miałaby charakter zryczałtowanej kwoty ustalonej w projekcie i w zależności przede wszystkim od okresu pobytu w szpitalu wynieść ma od 10 tys. do 100 tys. zł.
Dworczyk podczas rozmowy w Polsat News przekazał, że pierwszy projekt ustawy w sprawie Funduszu Kompensacyjnego "był gotowy już dawno". "Było sporo uwag, dużo konsultacji, ten dokument był doprecyzowywany" – dodał. Szef KPRM zapowiedział, że gotowy projekt w tej sprawie ma zostać złożony na najbliższym lub kolejnym posiedzeniu Sejmu.
"Projekt Funduszu Kompensacyjnego ma według mojej wiedzy zostać wniesiony albo na najbliższym lub kolejnym posiedzeniu Sejmu. Jego przygotowanie zajęło sporo czasu" – mówił Dworczyk.(PAP)
Fundusz Kompensacyjny Szczepień Ochronnych - projekt
Utworzenie Funduszu Kompensacyjnego Szczepień Ochronnych, który wypłacałby rekompensaty osobom, u których pojawiły się niepożądane odczyny poszczepienne przewiduje projekt ustawy o zmianie ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi oraz niektórych innych ustaw przygotowany w Ministerstwie Zdrowia. Projekt ten przechodzi właśnie konsultacje publiczne, w toku których złożono wiele uwag i należy przypuszczać, że przepisy aktualnie widniejące w projekcie zostaną zmodyfikowane.
Fundusz Kompensacyjny Szczepień Ochronnych ma być państwowym funduszem celowym. Fundusz ten ma być zasilany przede wszystkim przez podmioty, które zawarły ze Skarbem Państwa umowę na realizację dostaw szczepionek do przeprowadzania szczepień ochronnych. Takie podmioty będą obowiązane w terminie 21 dni od dnia zawarcia tej umowy, do dokonania wpłaty na rachunek bankowy Funduszu w wysokości 1,5% wartości brutto tej umowy. Przy czym opłat (wpłat) tych nie będzie się stosować do szczepionek zakupionych na podstawie porozumienia dotyczącego wczesnego zakupu szczepionek przeciwko chorobie COVID 19 wywoływanej przez wirusa SARS-CoV-2, zawartego między Komisją Europejską i państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Zatem wpłaty mają być wnoszone dopiero od umów zawartych na dostawę szczepionek do przeprowadzenia szczepień ochronnych w 2022 r. Dostawcy szczepionek mają dokonywać tych wpłat po raz pierwszy w 2022 roku.
Świadczenie kompensacyjne - dla kogo?
W aktualnie opublikowanej na stronie Rządowego Centrum Legislacji wersji projektu czytamy, że jeżeli w wyniku szczepienia ochronnego u osoby, u której wykonano szczepienie ochronne, wystąpiły wymienione w Charakterystyce Produktu Leczniczego podanej szczepionki lub szczepionek działania niepożądane:
1) wymagające hospitalizacji przez okres nie krótszy niż 14 dni albo
2) polegające na wystąpieniu wstrząsu anafilaktycznego powodującego konieczność obserwacji na szpitalnym oddziale ratunkowym lub izbie przyjęć albo hospitalizacji przez okres krótszy niż 14 dni – osobie tej przysługuje świadczenie kompensacyjne.
Świadczenie kompensacyjne - ile?
Proponowane aktualnie w omawianym projekcie świadczenie kompensacyjne wynosić ma w przypadku:
1) obserwacji na szpitalnym oddziale ratunkowym lub izbie przyjęć w związku ze wstrząsem anafilaktycznym – 3.000 zł;
2) hospitalizacji w związku ze wstrząsem anafilaktycznym trwającej krócej niż 14 dni – 10.000 zł;
3) hospitalizacji trwającej od 14 dni do 30 dni – od 10.000 zł do 20.000 zł,
4) hospitalizacji trwającej od 31 dni do 50 dni – od 21.000 zł do 35.000 zł,
5) hospitalizacji trwającej od 51 dni do 70 dni – od 36.000 zł do 50.000 zł,
6) hospitalizacji trwającej od 71 dni do 90 dni – od 51.000 zł do 65.000 zł,
7) hospitalizacji trwającej od 91 dni do 120 dni – od 66.000 zł do 89.000 zł – proporcjonalnie do okresu hospitalizacji;
8) hospitalizacji trwającej powyżej 120 dni – 100.000 zł.
Świadczenie kompensacyjne ma być zgodnie z omawianym projektem dodatkowo podwyższane w przypadku:
1) zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym – o 15.000 zł;
2) innego zabiegu operacyjnego albo metody leczenia lub diagnostyki stwarzającej podwyższone ryzyko – o 5.000 zł;
3) hospitalizacji na oddziale intensywnej terapii lub intensywnej opieki medycznej trwającej co najmniej 7 dni – o 10.000 zł;
4) hospitalizacji na oddziale intensywnej terapii lub intensywnej opieki medycznej trwającej dłużej niż 30 dni – o 20.000 zł.
Świadczenie kompensacyjne ma obejmować również zwrot kosztów dalszego leczenia lub rehabilitacji po zakończeniu obserwacji lub hospitalizacji, jednak w kwocie nie wyższej niż 10.000 zł.
Łączna suma świadczenia kompensacyjnego nie może być wyższa niż 100.000 zł.
Świadczenie kompensacyjne - tryb przyznawania
Świadczenie kompensacyjne będzie przyznawane przez Rzecznika Praw Pacjenta i wypłacane z Funduszu Kompensacyjnego Szczepień Ochronnych, który ma być państwowym funduszem celowym. Fundusz ten ma być zasilany przede wszystkim przez podmioty, które zawarły ze Skarbem Państwa umowę na realizację dostaw szczepionek do przeprowadzania szczepień ochronnych. Takie podmioty będą obowiązane w terminie 21 dni od dnia zawarcia tej umowy, do dokonania wpłaty na rachunek bankowy Funduszu w wysokości 1,5% wartości brutto tej umowy. Przy czym opłat tych nie będzie się stosować do szczepionek zakupionych na podstawie porozumienia dotyczącego wczesnego zakupu szczepionek przeciwko chorobie COVID 19 wywoływanej przez wirusa SARS-CoV-2, zawartego między Komisją Europejską i państwami członkowskimi Unii Europejskiej.
Przy Rzeczniku Praw Pacjenta działać będzie Zespół do spraw Świadczeń z Funduszu Kompensacyjnego Szczepień Ochronnych, do zadań którego należeć będzie wydawanie, w toku postępowania w sprawie świadczenia kompensacyjnego, opinii dotyczących wystąpienia działania niepożądanego i jego skutków. Rzecznik Praw Pacjenta, po uzyskaniu opinii Zespołu, wydawać będzie (w terminie 60 dni od dnia otrzymania kompletnego wniosku o przyznanie świadczenia kompensacyjnego) decyzję administracyjną w sprawie przyznania świadczenia kompensacyjnego i jego wysokości albo odmowy przyznania tego świadczenia. Decyzja ta ma być ostateczna. Jednak od tej decyzji będzie przysługiwała skarga do sądu administracyjnego.
Wniosek o przyznanie świadczenia kompensacyjnego składać się będzie do Rzecznika Praw Pacjenta w terminie 1 roku od dnia, który był ostatnim dniem obserwacji albo hospitalizacji w związku ze wstrząsem anafilaktycznym. W przypadku aktualizacji Charakterystyki Produktu Leczniczego, polegającej na dodaniu niewymienionego w niej wcześniej działania niepożądanego, wniosek o przyznanie świadczenia kompensacyjnego dotyczącego takiego działania niepożądanego, może być złożony w terminie 1 roku od tej aktualizacji, jednak nie później niż w ciągu 3 lat od dnia wykonania szczepienia ochronnego.
Złożenie wniosku o przyznanie świadczenia kompensacyjnego podlegać ma opłacie w wysokości 200 zł (opłata ta ma być waloryzowana o wskaźnik inflacji). Opłata ta będzie zwracana jeżeli osobie składającej wniosek przyznano świadczenie kompensacyjne.
Do wniosku o przyznanie świadczenia kompensacyjnego dołączać trzeba będzie:
1) kopię zaświadczenia o wykonaniu szczepienia lub karty uodpornienia;
2) kopię karty informacyjnej z leczenia szpitalnego oraz pozostałej posiadanej dokumentacji medycznej;
3) kopię dokumentacji dalszego leczenia lub rehabilitacji po zakończeniu obserwacji lub hospitalizacji wraz z dokumentacją potwierdzającą poniesione koszty;
4) potwierdzenie wniesienia opłaty za wniosek;
5) oświadczenie, że w sprawie objętej wnioskiem nie toczy się lub nie zostało zakończone postępowanie odszkodowawcze w procesie cywilnym.
Ważne!
Świadczenia kompensacyjne obejmować mają szczepienia ochronne przeciwko COVID-19 przeprowadzane po dniu 26 grudnia 2020 r. oraz pozostałe szczepienia ochronne przeprowadzane od dnia 1 stycznia 2022 r.
Niektóre uwagi do projektu
W toku konsultacji publicznych do omawianego projektu złożono wiele uwag. Warto wskazać na niektóre.
Business Centre Club zwrócił uwagę, że zgodnie z projektem maksymalna kwota świadczenia kompensacyjnego wynosi 100 000 zł. A co (pyta BCC) w przypadku powikłań, których wartość wielokrotnie przewyższy wymienioną kwotę 100 000 zł? Czy takie sytuacje nie są już kwalifikowane jako powikłania? Kto ma pokrywać zwiększone koszty np. rehabilitacji w przypadku możliwego przecież przekroczenia tej kwoty? Na drodze cywilnej można liczyć, oczywiście, na znacznie wyższe zadośćuczynienie, odszkodowanie i rentę, ale czy taka ma być równoległa ścieżka dochodzenia swoich praw?!
Ponadto BCC zwrócił uwagę, że art. 17i projektu stanowi, że przyjęcie świadczenia kompensacyjnego zamyka drogę do uzyskania zadośćuczynienia lub odszkodowania za te same działania niepożądane. Zdaniem BCC budzi to niepokój z uwagi na niezbyt precyzyjny zapis. Niedopuszczalność drogi sądowej w takich przypadkach budzi bardzo poważne kontrowersje.
Rzecznik Praw Pacjenta zgłosił m.in. zastrzeżenia do przywołanych w uzasadnieniu projektu ustawy specjalizacji lekarskich, jakie winni posiadać członkowie Zespołu – zwłaszcza tych, które w świetle prawa specjalizacjami nie są (wakcynologia) czy też które mają bardzo ograniczone zastosowanie do zagadnienia działań niepożądanych szczepień ochronnych (jak zwłaszcza chirurgia). W ocenie Rzecznika Praw Pacjenta szczególnie przydatne w tym zakresie specjalizacje to przede wszystkim choroby zakaźne, immunologia kliniczna, pediatria czy alergologia.
oprac. Paweł Huczko