Zgoda na leczenie osoby małoletniej
REKLAMA
REKLAMA
Ustawa o zawodzie lekarza w art. 32 ust. 2 i art. 34 ust 3 wymaga zgody przedstawiciela ustawowego dla podjęcia czynności medycznych zarówno zwykłych, jak i o podwyższonym ryzyku.[1] Zasada ta ma zastosowanie wobec małoletnich do 16 roku życia, gdyż po ukończeniu przez nich 16 lat wymagana jest także zgoda samego małoletniego.[2] W związku z powyższym dla pacjentów, pomiędzy 16 a 18 rokiem życia wymagana jest zgoda podwójna, wyrażona równolegle przez samego małoletniego i jego przedstawiciela ustawowego- najczęściej rodzica.[3] W tym momencie zaznaczyć trzeba, że rodzice tylko wtedy są przedstawicielami ustawowymi dziecka, gdy przysługuje im władza rodzicielska. Przedstawicielstwo ustawowe rodziców jest jednym z elementów władzy rodzicielskiej, co stanowi art. 98 § 1 k.r.o.(ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. „ Kodeks rodzinny i opiekuńczy”).[4] Natomiast w przypadku braku zgody lub wyraźnego sprzeciwu na dokonanie zabiegu medycznego rodziców lub samego małoletniego po 16 roku życia może być przełamany tylko orzeczeniem sądu opiekuńczego.[5] Ta zasada budzi pewne kontrowersje np. M. Safjan twierdzi, że zdolność małoletnich miedzy 16 a 18 rokiem życia jest traktowana tylko jednokierunkowo, ocenia to jako „ szczególny rodzaj kompetencji do samodzielnego wyrażenia zgody, ale już nie sprzeciwu - co należy uznać za istotny mankament przyjętych rozważań”.[6]
REKLAMA
Zobacz: Zobacz: Prawa pacjenta
W zakresie postępowania w leczeniu pacjentów małoletnich występuje wiele problemów np. polegających na nie wyrażeniu zgody przez rodziców na leczenie pacjenta małoletniego. W powyżej wskazanym przypadku sprawa musi być rozwiązana orzeczeniem sądu opiekuńczego, lecz jeżeli zwłoka spowodowałaby niebezpieczeństwo dla życia lub ciężkiego rozstroju zdrowia lekarz może wykonać zabieg bez zgody sądu.[7] W takiej sytuacji lekarz powinien się jednak porozumieć z innym lekarzem i omówić konieczność wykonania zabiegu, jeżeli nie jest to możliwe, może on przeprowadzić zabieg, także bez konsultacji[8].
O wykonywanych czynnościach lekarz niezwłocznie zawiadamia przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego i sąd opiekuńczy.[9]
REKLAMA
Wobec powyższego przykładu stosuje się zasadę dobra dziecka, która opiera się min. na założeniu, „… że wykonywanie władzy rodzicielskiej przez oboje rodziców będzie prawidłowe wówczas, jeżeli będzie realizowane harmonijnie i w interesie dziecka…”[10] od dawna w doktrynie mówi się, że odmowa udzielenia zgody przez rodziców na dokonanie zabiegu medycznego koniecznego dla ratowania życia dziecka jest sprzeczna z ustawą i zasadami współżycia społecznego.[11]
Nie do końca można zgodzić się z powyższych poglądem, gdyż niejednokrotnie rodzice nie wyrażają zgody na określony zabieg właśnie ze względu na dobro dziecka, tak jest w przypadku rodziców lekarzy itp.
Zobacz: Kodeks rodzinny i opiekuńczy
Kolejnym przykładem stwarzającym problemy w procesie leczenia pacjentów małoletnich jest istniejący spór między rodzicami dotyczący zgody na leczenie dziecka.
REKLAMA
W razie sprzecznych stanowisk odnośnie do leczenia dziecka rodzice powinni sami niezwłocznie wstąpić do sądu opiekuńczego o rozstrzygnięcie spornej „ istotnej sprawy dziecka”[12]. Artykuł 22 ust 2 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej stanowi, że „ jeżeli przedstawiciel ustawowy żąda wypisania ze szpitala osoby, której stan zdrowia wymaga leczenia, kierownik zakładu opieki zdrowotnej lub lekarz przez niego upoważniony może odmówić wypisania do czasu wydania w tej sprawie orzeczenia przez właściwy ze względu na siedzibę zakładu sąd opiekuńczy…”( ustawa z dnia 30.08.1991 r. „o zakładach opieki zdrowotnej).[13] Konkludując, do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez sąd opiekuńczy lekarz ma prawo zatrzymać małoletniego w szpitalu.[14] Należy podkreślić, że dotyczy to sytuacji ujawnionej rozbieżności, co oznacza, że „ jeżeli lekarz dysponuje zgodą jednego rodzica, a stanowisko drugiego jest mu nieznane, to nie musi poszukiwać tego z rodziców, który nie wyraził swej woli. Wystarczy wówczas zgoda tylko jednego z rodziców.”[15]
Omawiając sytuację małoletniego pacjenta podkreślić również trzeba, że w przypadku samego tylko badania pacjenta dla legalności tej czynności wystarczająca jest zgoda opiekuna faktycznego pacjenta małoletniego, i nie wymaga się zgody przedstawiciela ustawowego.[16] Zastosowanie powyższe obowiązuje, gdy pacjent nie ma przedstawiciela ustawowego albo porozumienie się z nim jest niemożliwe.[17] Jednakże zgoda opiekuna faktycznego nie wystarczy, jeżeli małoletni ukończył 16 lat, sprzeciwia się czynnością medycznym, wówczas poza jego zgodą wymagana jest zgoda sadu opiekuńczego.[18]
W tym momencie warto omówić sytuację, w której sam małoletni i jego rodzice wyrażają sprzeciw i nie chcą zgodzić na określony sposób lub formę leczenia. Sytuacja tak występuj bardzo często u Świadków Jehowy, którzy uważają, że pacjent małoletni, który potrafi podejmować samodzielnie decyzje oraz rozumie skutki proponowanego leczenia jest „dojrzałym małoletnim”[19] Jako podstawę prawną swych poglądów wskazują na treść art.12 przyjętej przez ONZ i ratyfikowanej przez Polskę Konwencji o prawach dziecka. Przytaczają oni ust. 1 tej normy, który stanowi, że – Państwa zapewniają dziecku, które jest zdolne do kształtowania swych własnych poglądów, prawo do swobodnego wyrażania tychże poglądów.
Milczeniem natomiast pomijają ust.4 art. 12 konwencji, który zezwala na ograniczenie prawa dziecka do samostanowienia m.in. w celu ochrony zdrowia.[20] Odmowa przetoczenia krwi przez przedstawicieli ustawowych nie będzie stanowiła zagrożenia życia dziecka, jeżeli jego potrzeby zdrowotne zaspokoi leczenie bez krwi. W takim przypadku rodzice mają prawo domagać się zastosowania postępowania alternatywnego.[21] Jednak, jeżeli transfuzja jest jedynym środkiem do skutecznego wyleczenia małoletniego, lekarz mimo sprzeciwu rodziców powinien tę transfuzje przeprowadzić.[22]
Zobacz: Odpowiedzialność za błąd lekarski
Reasumując, mimo, iż rodzice, czy tez przedstawiciele ustawowi mają prawo decydować o podstawowych sprawach dziecka nie mają jednak prawa decydowania o ich życiu. Dziecko nie jest naszą własnością i ze względu na nasze przekonania religijne, czy tez społeczno- moralne nie możemy ingerować w jego autonomię. W tym przypadku decydujące znaczenie zawsze będzie miało zdanie lekarza, jednak powinniśmy znać swoje prawa jako rodziców przypadkach, kiedy nie zgadzamy się z sposobem leczenia podjętego przez lekarza.
[1] M.Świderska, „ Zgoda pacjenta na zabieg medyczny”, Toruń 2007 r.; str.43
[2] M. Boratyńska, P. Konieczniak „ Prawa pacjenta” ,Warszawa 2001, str.237
[3] M. Boratyńska, P. Konieczniak ,tamże, str.237
[4] Dz. U.z 1964 r. Nr.9, poz. 59 z późń.zm.; Por. H. Ciepła „ Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem”, Warszawa 2001 r., str. 527
[5] M. Boratyńska, P. Konieczniak ,tamże, str.238
[6] M.Safjan „ Polskie prawo a Europejska Konwencja Bioetyczna” , „ Prawo i Medycyna” nr. 5, 2000 r. , str.12
[7] Edyta L. Wedrychowska, „ Jak ma się zachować lekarz, jeżeli małoletniemu pacjentowi zagraża niebezpieczeństwo, a rodzice nie wyrażają zgody na zabieg ? ” Gazeta Lekarska nr.11, 2005 r. http:// www.prawoizdrowie.pl
[8] Edyta L. Wedrychowska, tamże. http:// www.prawoizdrowie.pl
[9] M.Świderska, „ Zgoda pacjenta na zabieg medyczny”, Toruń 2007 r.; str.49
[10] B.Walaszek „ Dobro dziecka jako przesłanka niektórych uregulowań kodeksu rodzinnego i opiekuńczego PRL” Instytut Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, Studia Prawnicze, zeszyt 26-27,
str. 284
[11] M. Safian „ Z problematyki zgody chorego na poddanie się zabiegowi leczniczemu” , Polski Tygodnik Lekarski 1960 r., nr. 46, str. 1784
[12] J. Ignaczewski „ Zgoda pacjenta na leczenie” Warszawa 2003 r., str.51
[13] Dz.uU z 2007 r., Nr.14 poz. 89.
[14] J. Ignaczewski, tamże., str.52
[15] J. Ignaczewski, „ Zgoda pacjenta na leczenie” Warszawa 2003 r., str.51;
[16] M.Świderska, „ Zgoda pacjenta na zabieg medyczny”, Toruń 2007 r.; str.57;
[17] M. Świderska, tamże, str. 57;
[18] M. Świderska, tamże, str. 58;
[19] J. Ignaczewski , tamże, str. 42;
[20] J. Ignaczewski , tamże, str. 42;
[21] D. Karkowska „Zgoda pacjenta na transfuzję krwi”http://www.abc.com.pl/problem/157/7
[22] J. Ignaczewski , tamże, str. 43;
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat