Jeżeli kredyt konsumencki przeznaczony był na nabycie określonej rzeczy na podstawie umowy na odległość (w tym przypadku za pośrednictwem Internetu), to odstąpienie przez konsumenta od tej umowy jest skuteczne także wobec umowy o kredyt konsumencki. Zgodnie z tym strony umowy muszą się rozliczyć, czyli zwrócić sobie to co wzajemnie od siebie otrzymały. Problem polega na tym, że spełnienie świadczenia przez kredytodawcę nastąpiło na rzecz podmiotu, od którego konsument nabył rzecz lub usługę. Między tym podmiotem, czyli sklepem a bankiem istnieje umowa regulująca zasady udzielania kredytu konsumenckiego na dany zakup. W związku z tym warunki zwrotu kredytu określa umowa zawarta między podmiotem, od którego konsument nabył rzecz lub usługę, a kredytodawcą.
Żądanie banku zwrotu udzielonego kredytu od kupującego, w tym przypadku, jest niezgodne z prawem i uznane zostało przez UOKiK za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów. Postanowienie umowne dotyczące zwrotu kredytu, który jest w posiadaniu sprzedawcy, nie może obciążać skutkami finansowymi konsumenta. Umowa banku ze sklepem, który pośredniczy w procedurze kredytowania zakupionego u niego sprzętu reguluje wzajemne relacje banku i sklepu. Osoba trzecia, jaką jest konsument, nie ma wglądu do umowy, ponieważ nie jest jej stroną. Dlatego też nie można w niej określać obowiązków kupującego.
W tej sytuacji warto jest zastanowić się czy nie lepiej jest w przypadku zakupu jakiegoś towaru, postarać się indywidualnie w banku o pożyczkę. Wtedy nie musimy podawać celu na jaki chcemy przeznaczyć te pieniądze, natomiast w sklepie płacimy otrzymaną od banku gotówką. W takim przypadku zasady spłaty kredytu reguluje jedynie umowa z bankiem. Dla umowy sprzedaży i naszych relacji ze sklepem będzie bez znaczenia czy zrezygnujemy z umowy kredytu. Oba te zobowiązania będą istnieć równolegle
Podstawa prawna:
ustawa z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (tekst jedn. Dz. U. nr 100, poz. 1081 z późn. zm.).
Zobacz serwis: Prawa konsumenta