Postępowania uproszczone jest to rodzaj postępowania odrębnego w sprawach cywilnych, które przeznaczone jest do rozpatrywania spraw drobnych. W takiej sytuacji powód nie będzie skazany na postępowaniu według długiej i często skomplikowanej procedury. Zamiast tego korzysta z postępowania, które jest szybkie, odformalizowane i pozbawione zbędnych komplikacji.
W określonych sytuacjach sprawy z postępowania uproszczonego mogą być również rozpatrywane w postępowaniu nakazowym. Znacząco obniży to koszty, jak również jeszcze bardziej skróci procedurę. Pamiętać trzeba jednak, że nie każda sprawa, która kwalifikuje się do procedury uproszczonej będzie mogła być rozpatrywana w trybie nakazowym.
Kiedy postępowanie uproszczone
Zgodnie z art. 5051 Kodeksu postępowania cywilnego znajduje ono zastosowanie w sprawach o roszczenia wynikające z umów, jeżeli wartość przedmiotu sporu przekracza 10 tys. zł. Będzie również ono właściwe w sprawach o roszczenia wynikające z gwarancji, rękojmi lub z niezgodności towaru z umową jeżeli wartość przedmiotu umowy nie przekracza tej kwoty.
Wartość przedmiotu sporu, a wartość przedmiotu umowy to dwa różne pojęcia. To pierwsze odnosi się do wartości roszczenia, które jest sporne (np. wartość o którą zmniejszony jest towar w wyniku nieuznanej przez sprzedawcę wady). To drugie odnosi się do wartości produktu w całości.
Postępowanie zwykłe jest wykluczone
Warto zwrócić uwagę na fakt, że postępowanie uproszczone jest obowiązkowe dla spraw, w których przewidziane. Oznacza to, że w takiej sytuacji nie będzie możliwość wyboru zwykłego trybu. Do decyzji powoda pozostawiono jedynie możliwość skierowania roszczenia do postępowania nakazowego.
Zamknięcie drogi chodzenia w postępowaniu zwykłym ma znaczenie dla powoda o tyle, że nakłada na niego określone wymogi dotyczące formy powództwa. Jeżeli sprawa dotyczy przykładowo roszczenia o zapłatę kwoty w wysokości 6 tys. zł. to sprawa będzie rozstrzygana w postępowaniu uproszczonym. Powód będzie musiał wnieść pozew na specjalnym formularzu.
Brak takiego formularze będzie rodził określone konsekwencje dla szukającego ochrony powoda. Jeżeli pismo procesowe nie zostanie wniesione na formularzu lub nie może otrzymać prawidłowego biegu na skutek niezachowania innych warunków formalnych, wtedy też zostanie ono zwrócone do uzupełnienia braków formalnych w terminie tygodniowym (art. 1301 ust. 1 Kodeksu postępowania cywilnego).
Gdy pomimo upływu terminu braki nie zostaną uzupełnione zarządzony zostanie zwrot pisma. Dotyczy to zarówno pozwu, odpowiedzi na pozew, jak i wniosków dowodowych, czy też sprzeciwu od wyroku zaocznego.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 nr 43 poz. 296).