Żadnych wątpliwości w tej kwestii nie ma w sytuacji, gdy roszczenie powoda dotyczy określonej sumy pieniężnej. Zgodnie z art. 19 ust. 1 w takich sprawach podana kwota stanowi wartość przedmiotu sporu.
W sytuacji, gdy roszczenie dotyczy innych praw majątkowych, wtedy też na powodzie spoczywa obowiązek określenia w treści pozwu jaka jest wartość roszczenia. Jeżeli tego nie uczyni, pozew będzie dotknięty brakiem formalnym. Powód będzie miał 7 dni na jego uzupełnienie, inaczej zostanie on zwrócony (art. 130 Kodeksu postępowania cywilnego).
Wartość bez odsetek
Ustalając wartość przedmiotu sporu należy pamiętać o to, że chodzi jedynie o roszczenie główne. Jak stanowi art. 20 do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów żądanych obok roszczenia głównego. Będą one miały jednak znaczenie w sytuacji, gdy pozew będzie dotyczył jedynie roszczeń ubocznych, czyli np. odsetek.
Dokonując wyliczenia wartości trzeba wziąć pod uwagę wszelkie roszczenia, jakich dochodzi powód. Jeżeli jednym pozwem dochodzimy kilku roszczeń wtedy też ich wartość musi zostać zliczona (art. 21).
Szczególne zasady wyliczenia wartości sporu obowiązują w sprawach dotyczących świadczeń powtarzających się (np. renta, emerytura), jak również w sprawach najmu i dzierżawy.
Zgodnie z art. 22 Kodeksu postępowania cywilnego w sprawach o świadczenia powtarzające się wartość przedmiotu sporu stanowi suma świadczeń za jeden rok, a jeżeli świadczenia trwają krócej – za cały czas ich trwania.
Natomiast w sprawach w sprawach najmu i dzierżawy, przy sprawach o istnienie, unieważnienie albo rozwiązanie umowy, o wydanie lub odebranie przedmiotu najmu lub dzierżawy, wartość przedmiotu sporu stanowi suma czynszu za czas sporny (w przypadku umów na czas oznaczony) lub suma czynszu za okres trzech miesięcy (gdy umowy są zawarte na czas nieoznaczony).
Określając wartość przedmiotu sporu należy pamiętać, iż chodzi o wartość roszczenia majątkowego, które jest sporne. Chwilą, na którą wartość powinna być określona jest moment wniesienia pozwu.
Samochód jest wyceniany na 30 tys. zł. W wyniku poniesionych w wypadku szkód jego wartość zmalała o 10 tys. zł. Wytaczając powództwo przeciwko sprawcy o odszkodowanie wartość przedmiotu sporu będzie wynosiła 10 tys. zł, a nie 30 tys. zł.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 nr 43 poz. 296).