Ogólne warunki wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego
Przesłanki umożliwiające wszczęcie jednego z postępowań restrukturyzacyjnych można podzielić na dwie kategorie – te, które są uniwersalne dla wszystkich procedur oraz te, które dotyczą określonego typu postępowania.
Podstawowym kryterium jest zagrożenie niewypłacalnością lub niewypłacalność przedsiębiorstwa. Przez zagrożenie niewypłacalnością można rozumieć sytuację, w której mimo regulowania zobowiązań przez dłużnika i zdolności do zaspokajania wierzycieli, występuje obawa, w oparciu o obiektywną ocenę sytuacji ekonomicznej, że w niedalekiej przyszłości może on utracić zdolność do spłaty długów. Z kolei niewypłacalność to stan, w którym dłużnik utracił już zdolność do regulowania wymagalnych zobowiązań pieniężnych (niewypłacalność na skutek utraty płynności finansowej) lub stan, w którym suma zobowiązań dłużnika jest wyższa niż jego majątek i sytuacja ta utrzymuje się przez co najmniej 24 miesiące (niewypłacalność na skutek nadmiernego zadłużenia dotyczy osób prawnych i tzw. ułomnych osób prawnych).
Polecamy: Split payment - podzielona płatność
Dodatkowo, sąd może odmówić wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego, jeżeli mogłoby dojść do pokrzywdzenia wierzycieli lub dłużnik nie posiada środków na zaspokojenie kosztów postępowania i zobowiązań powstałych po otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego.
Przesłanki wszczęcia konkretnego postępowania restrukturyzacyjnego
Postępowanie o zatwierdzenie układu jest najmniej złożonym rodzajem postępowania. Znaczna część odbywa się poza sądem, ponieważ dłużnik lub reprezentujący go doradca restrukturyzacyjny zbierają głosy wierzycieli we własnym zakresie. Postępowanie to może być prowadzone, jeśli suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem nie przekracza 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.
Przyspieszone postępowanie układowe umożliwia dłużnikowi zawarcie układu po sporządzeniu i zatwierdzeniu spisu wierzytelności w uproszczonym trybie. Prowadzi się je również wtedy, gdy suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem nie przekracza 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.
Postępowanie układowe, podobnie jak jego przyspieszona wersja, umożliwia dłużnikowi zawarcie układu po sporządzeniu i zatwierdzeniu spisu wierzytelności, lecz może być prowadzone, jeśli suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem przekracza 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.
Postępowanie sanacyjne jest najbardziej rozbudowanym postępowaniem restrukturyzacyjnym. Polega na przeprowadzeniu działań sanacyjnych, czyli czynności prawnych i faktycznych zmierzających do poprawy sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa i mających na celu przywrócenie dłużnikowi zdolności do wykonywania zobowiązań, przy jednoczesnej ochronie przed postępowaniem egzekucyjnym. Poziom wierzytelności spornych wyższych/niższych niż 15% nie stanowi kryterium warunkującym wybór tego postępowania.
Można zatem postawić tezę, że wybór właściwego postępowania restrukturyzacyjnego jest zależny od tego jakie działania zostaną podjęte w toku restrukturyzacji, jaka jest skala wierzytelności spornych w odniesieniu do ich ogółu, czy zakresu zobowiązań, które zostaną objęte postępowaniem. Warto pamiętać, że każde z postępowań powinno być dobierane pod kątem obecnie panującej sytuacji gospodarczej danego podmiotu i od możliwości zrealizowania założonych celów toku procedury.
Kancelaria prawna KL Law Polska specjalizuje się w sprawach z zakresu upadłości i restrukturyzacji firm.
Polecamy serwis: Konsument w sądzie