Sejm uchwalił ustawę o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.
Ustawa wprowadza m.in.:
- możliwość polecenia pracownikowi wykonywania przez czas oznaczony pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jego stałego wykonywania, a więc pracy zdalnej w celu przeciwdziałania COVID-19;
- prawo do dodatkowego zasiłku opiekuńczego za okres nie dłuższy niż 14 dni ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem w przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których uczęszcza dziecko, z powodu koronawirusa;
- odstąpienie od stosowania przepisów ustawy – Prawo zamówień publicznych do zamówień, których przedmiotem są towary lub usługi niezbędne do przeciwdziałania COVID-19, jeżeli zachodzi wysokie prawdopodobieństwo szybkiego i niekontrolowanego rozprzestrzeniania się choroby lub jeżeli wymaga tego ochrona zdrowia publicznego.
Ustawą zajmie się teraz Senat.
Projektowana ustawa ma wejść w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
Epidemia koronawirusa - uprawnienia branży turystycznej
Jednym z rozwiązań wprowadzonych w ustawie jest możliwość uzyskania przez przedsiębiorcę turystycznego zwrotu wpłat przekazanych na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny w przypadku:
- odstąpienia przez podróżnego od umowy lub
- rozwiązania umowy przez organizatora turystyki
w związku z wybuchem epidemii wirusa SARS-CoV-2.
Będzie to możliwe przy spełnienia następujących warunków:
- odstąpienie od umowy lub rozwiązanie umowy będzie pozostawało w bezpośrednim związku z wybuchem epidemii wirusa SARS-CoV-2;
- odstąpienie od umowy nastąpi w trybie określonym w art. 47 ust. 4 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych, rozwiązanie umowy przez organizatora – na podstawie art. 47 ust. 5 pkt tej ustawy. Odstąpienie od umowy powinno zatem nastąpić przed rozpoczęciem imprezy turystycznej. Przedsiębiorca powinien powiadomić podróżnego o rozwiązaniu umowy niezwłocznie przed rozpoczęciem imprezy turystycznej;
- o zwrot wypłaty przedsiębiorca wystąpi w terminie 60 dni od dnia odstąpienia od umowy lub jej rozwiązania;
- wniosek do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego będzie zawierał kwotę mającą podlegać zwrotowi;
- do wniosku przedsiębiorca dołączy dokumenty potwierdzające odstąpienie od umowy lub jej rozwiązanie; oświadczenie organizatora turystyki dotyczące daty, w których to oświadczenie lub rozwiązanie stało się skuteczne oraz korektę złożonej deklaracji wraz z wykazem umów, z których wynikają składki podlegające zwrotowi.
Rezygnacja z wycieczki
Obecnie podróżny może odstąpić od umowy o udział w imprezie turystycznej przed jej rozpoczęciem bez ponoszenia opłaty za odstąpienie w przypadku wystąpienia nieuniknionych i nadzwyczajnych okoliczności występujących w miejscu docelowym lub jego najbliższym sąsiedztwie, które mają znaczący wpływ na realizację imprezy turystycznej lub przewóz podróżnych do miejsca docelowego. W takim przypadku podróżny może żądać wyłącznie zwrotu wpłat dokonanych z tytułu imprezy turystycznej, bez odszkodowania lub zadośćuczynienia w tym zakresie.
Stanowi o tym art. 47 ust. 4 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych.
Z imprezą turystyczną mamy do czynienia w przypadku połączenia przez jednego przedsiębiorcę turystycznego przed zawarciem umowy co najmniej dwóch różnych rodzajów usług turystycznych na potrzeby tej samej podróży lub wakacji. O jakich usługach mowa?
Usługą turystyczną jest:
- przewóz pasażerów,
- zakwaterowanie w celach innych niż pobytowe, które nie jest nieodłącznym elementem przewozu pasażerów,
- wynajem pojazdów samochodowych lub innych pojazdów silnikowych,
- inna usługa świadczona podróżnym, która nie stanowi integralnej części usług wymienionych powyżej.
Ponadto ustawa wskazuje szereg warunków, jakie powinny zostać spełnione, aby wycieczka zakupiona w biurze podróży stanowiła imprezę turystyczną.
Jak wskazuje Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów do oceny ryzyka destynacji pomocne są informacje dostarczane przez Głównego Inspektora Sanitarnego, Ministerstwo Spraw Zagranicznych czy Światową Organizację Zdrowia (WHO). Komunikaty te mogą uzasadniać wystąpienie nagłych i nieprzewidzianych okoliczności.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (uchwalona przez Sejm)
Polecamy serwis: Prawa konsumenta