Kwestię odpowiedzialności biur turystycznych za wywiązywanie się z umowy o świadczenie usług turystycznych reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych. W ustawie tej wyraźnie stwierdzono, iż w zakresie nią nieuregulowanym, do umów z klientami zawieranych przez organizatorów turystki i pośredników turystycznych stosuje się przepisy kodeksu cywilnego oraz inne przepisy, które dotyczą ochrony konsumenta.
Organizator imprezy turystycznej co do zasady odpowiada za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie tej umowy było spowodowane wyłącznie działaniem lub zaniechaniem klienta lub osób trzecich, nieuczestniczących w wykonywaniu usług przewidzianych w umowie, jeżeli tych działań lub zaniechań nie można było przewidzieć ani uniknąć albo siłą wyższą. Siłą wyższą jest natomiast zdarzenie o charakterze przypadkowym, niemożliwe do przewidzenia, zapobieżenia i uniknięcia. Jest to zdarzenie na które człowiek nie ma wpływu. Nie każdy wypadek będzie więc spowodowany siłą wyższą. Dla przykładu, wypadkiem takim nie będzie wypadek, spowodowany winą kierowcy autokaru, czy przewodnika wycieczki.
Polecamy serwis: Prawa konsumenta
Wyłączenie odpowiedzialności biura podróży za każdy wypadek, jaki wydarzy się podczas podróży jest więc sprzeczne z przepisami ustawy. Odpowiedzialność organizatora może być wyłączona tylko w przypadku zdarzeń powstałych w wyniku siły wyższej, ale nawet zakwalifikowanie zdarzenia jako wywołanego siłą wyższą, a w konsekwencji wyłączenie za nie odpowiedzialności organizatora, nie zwalnia go z dbania o dobro klienta. Ustawa o usługach turystycznych wskazuje bowiem, że organizator turystyki ma obowiązek udzielania w czasie trwania imprezy turystycznej pomocy poszkodowanemu klientowi.