Reklamacja
Ustawa o usługach turystycznych daje klientowi możliwość złożenia reklamacji, jeżeli organizator turystyki nie wywiązuje się z umowy. Przeważnie nieprawidłowości możemy stwierdzić dopiero w trakcie trwania wycieczki. Nie powinniśmy jednak z reklamacją zwlekać do naszego powrotu do domu. Zgodnie z art. 16b ustawy o usługach turystycznych jeżeli w trakcie imprezy turystycznej klient stwierdza wadliwe wykonanie umowy, powinien niezwłocznie zawiadomić o tym wykonawcę usługi oraz organizatora turystyki. Reklamację można przekazać na ręce pilota wycieczki.
Niezależnie od tego klient może złożyć organizatorowi turystyki reklamację zawierającą wskazanie uchybienia w sposobie wykonania umowy oraz określenie swojego żądania, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia zakończenia imprezy.
Zobacz: Reklamacja wakacji last minute
Czego domagać się?
W przeważającej części przypadki nieprawidłowego wykonania umowy będą miały ten skutek, iż klient powinien otrzymać stosowne odszkodowanie w formie rekompensaty. W reklamacji musimy wskazać jakiego odszkodowania się domagamy. Często jego określenie może stwarzać trudności. Ciężko jest określić, ile powinniśmy zażądać w przypadku, gdy nasz pokój nie spełnia standardów, o których zapewniał nas organizator. Za pomoc może nam posłużyć tzw. karta frankfurcka, która jest stosowana w Niemczech.
Jeżeli organizator nie ustosunkuje się na piśmie do reklamacji w terminie 30 dni od dnia jej złożenia, a w razie reklamacji złożonej w trakcie trwania imprezy turystycznej w terminie 30 dni od dnia zakończenia imprezy turystycznej, uważa się, że uznał reklamację za uzasadnioną.
Zadośćuczynienie
Co jednak istotne organizator odpowiada także za to, że w wyniku nieprawidłowego wykonania umowy zmarnowaliśmy urlop. W takiej sytuacji obok odszkodowania klient może domagać się również stosownego zadośćuczynienia.
Zobacz: Zadośćuczynienie jako rodzaj odszkodowania
Podstawą obu żądań może być art. 11a ustawy o usługach turystycznych, zgodnie z którym organizator turystyki odpowiada za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych.
Co prawda przepis ten nie wskazuje bezpośrednio na możliwość żądania zadośćuczynienia za szkody niemajątkowe, ale o takiej możliwości przesądził wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 2002 r. (sygn. C-168/00)
Zgodnie z nim art. 5 dyrektywy 90/314 o podróżach turystycznych, na podstawie której była tworzona polska ustawa o usługach turystycznych, daje możliwość również żądania zadośćuczynienia za szkody moralne wynikłe z niewykonania umowy przez biuro podróży.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych.