Odpowiedzialność organizatora wyjazdu
Odpowiedzialność biura podróży została określona w art. 11a ustawy o usługach turystycznych. Zgodnie z tym przepisem organizator turystyki odpowiada za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych.
Co jednak istotne przypadki, kiedy ta odpowiedzialność ulega wyłączenia zostały ściśle określone przez ustawodawcę. Zgodnie z cytowanym przepisem organizator może wyłączyć swoją odpowiedzialność tylko w przypadku, gdy spowodowało to działanie lub zaniechanie samego klienta, działanie lub zaniechanie osoby trzeciej, niezaangażowanej w świadczenie usług przewidzianych w umowie, a także w przypadku siły wyższej.
Zobacz serwis: Konsument - turystyka
Takie określenie przypadku wyłączenia odpowiedzialności niesie za sobą określone skutki. Po pierwsze organizator nie może wyłączyć swojej odpowiedzialności w innych przypadkach. Po drugie oznacza to, iż będzie on ponosił odpowiedzialność za osoby trzecie, które uczestniczą w wykonywaniu usług wynikających z umowy.
Nie chodzi tutaj tylko o pojedyncze osoby takie jak opiekuni, czy przewodnicy, ale również podmioty gospodarcze jak hotele. Oznacza to, że w przypadku nieprawidłowego wykonania usługi, która wynika z umowy z biurem podróży, turysta będzie mógł dochodzić roszczeń od biura podróży.
Jeżeli w hotelu nie będzie odpowiedniej infrastruktury, turysta będzie mógł zgłosić reklamację do organizatora. Organizator nie może zasłonić się faktem, iż to inny podmiot nieprawidłowo wykonał umowę.
Czy organizator może ograniczyć swoją odpowiedzialność?
Przedstawione powyżej przypadki w których organizator nie poniesie odpowiedzialności należy traktować w kategoriach wyjątku od generalne zasady odpowiedzialność. Generalnie jednak organizator turystyki nie może w większym zakresie ograniczyć swojej odpowiedzialności.
Zobacz: Biuro podróży nie może ograniczać swojej odpowiedzialności
Jeżeli takie rozszerzenie granic wyłączenia odpowiedzialności zostało zawarte w umowie z klientem, wtedy też takie postanowienie nie będą skuteczne, jako naruszające zbiorowe interesy konsumenta.
Nad przestrzeganiem tych zasad działa m.in. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, który zakwestionował postanowienia zawierane w umowach z klientami przez biuro ITAKA, które ograniczało swoją odpowiedzialność w sytuacji, gdy opóźnieniu w rozpoczęciu imprezy turystycznej trwało krócej, niż 12 godzin.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych.