Przed podjęciem legalnej pracy w Hiszpanii warto wiedzieć, jakie są podstawowe urlopy pracownicze i zasady ich udzielania.
Urlop wypoczynkowy
Każdej osobie zatrudnionej, bez względu na podstawę zatrudnienia należy się 22 dni ustawowo wolnych od pracy i płatnych. Dodatkowo dochodzi jeszcze 14 dni wolnych od pracy świąt kościelnych. Warto podkreślić, że w Polsce do uzyskania urlopu konieczne jest zatrudnienie na podstawie umowy o pracę, i tylko takie daje prawo do ubiegania się o prawa pracownicze.
Urlop chorobowy
W Hiszpanii urlop chorobowy może trwać 12 miesięcy, istnieje także możliwość jego przedłużenia o kolejne 6 miesięcy. Zasadniczo prawo przyznaje pracownikom w takiej sytuacji wynagrodzenie wynoszące 75% dotychczas otrzymywanego wynagrodzenia. Jednakże w Hiszpanii, podobnie jak w Polsce występują układy zbiorowe pracy i praktycznie wszystkie przewidują, że pracodawca dopłaca pracownikowi pozostałe 25% wynagrodzenia tak, aby mimo choroby powodującej niezdolność do pracy nie był on pokrzywdzony.
Urlop okolicznościowy
W Hiszpanii obowiązują znacznie dłuższe terminy urlopów okolicznościowych i wynoszą:
• 15 dni – ślub
• 3 dni – urodzenie dziecka
• 3 lub 4 dni w przypadku wypadku lub śmierci bliskiej osoby
• 2 dni – przeprowadzka
Urlop macierzyński
Kobietom po urodzeniu dziecka przysługuje 16 tygodni urlopu macierzyńskiego. W przypadku porodu mnogiego, przysługują 2 tygodnie więcej na każde dziecko począwszy od drugiego. W przypadku adopcji dziecka do 6 roku życia lub upośledzonego fizycznie albo chorego psychicznie rodzicom przysługuje 16 tygodni wolnych od pracy z możliwością przedłużenia o 2 tygodnie, jeśli rodzice adoptowali więcej niż jedno dziecko (po 2 tygodnie na każde kolejne adoptowane dziecko).
Urlop wychowawczy
Pracownicy mają prawo do 3 lat bezpłatnego urlopu wychowawczego, również w przypadku adopcji.