Zdarzają się w życiu każdego pracownika sytuacje, kiedy nie może stawić się do pracy. W przypadku zaistnienia takich okoliczności pracownik ma obowiązek zawiadomić pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności, nie później niż w drugim dniu swojej nieobecności. W miarę możliwości powinien również podać pracodawcy przewidywany okres swojej nieobecności.
Niedotrzymanie 2 dniowego terminu powiadomienia pracodawcy może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami, zwłaszcza jego obłożną chorobą połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników albo innym zdarzeniem losowym.
Pracownik powinien osobiście powiadomić pracodawcę o swojej nieobecności. Jeśli jest to nie możliwe może tego dokonać przez inną osobę, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności. Pracownik może skorzystać również z drogi pocztowej, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego. Pracodawca może ustalić w swoim zakładzie pracy inny sposób powiadamiania o nieobecności przez pracowników.
W przypadku, kiedy przyczyna nieobecności jest przez pracownika wcześniej znana, pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy.
Zobacz serwis: Praca
Jak udowodnić swoją nieobecność
Szczególne okoliczności usprawiedliwiające nieobecność pracownika muszą być przez pracownika uprawdopodobnione. Innymi słowy musi istnieć dowód, który potwierdzałby fakt, iż nieobecność pracownika jest usprawiedliwiona.
Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:
• zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy,
• decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego,
• oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,
• imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie,
• oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.
Zobacz serwis: Czas pracy
Podstawa prawna: Paragraf 1- 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz. U. z 1996 r. Nr 60 poz. 281)