Koniec ustawy antykryzysowej a umowa o pracę na czas określony

Ustawa antykryzysowa o umowa o pracę na czas określony

Przepisy ustawy antykryzysowej o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców miały zastosowanie tylko do osób fizycznych, osób prawnych, jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym przyznano zdolność prawną oraz do wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej. Ustawa nie miała zastosowania do pozostałych pracodawców. Ponadto pracodawcy musieli spełniać określone warunki, aby mogli zostać objęci ustawą antykryzysową. U pracodawców takich musiał nastąpić spadek obrotów gospodarczych, ale nie mogli oni zalegać w opłacaniu podatków ani składek na ubezpieczenia społeczne. 

Ustawa antykryzysowa zawieszała czasowo obowiązywanie art. 25  ¹ Kodeksu pracy. Artykuł ten stanowi, że zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o prace nie przekroczyła 1 miesiąca. Zawieszenie tego artykułu obowiązywało do końca 2011 roku. Zgodnie z przepisami ustawy antykryzysowej okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie kolejnych umów o pracę na czas określony między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 24 miesięcy. Za kolejna umowę na czas określony, uważa się umowę zawartą przed upływem 3 miesięcy od rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy zawartej na czas określony.

Zobacz także: Na jak długo można zawrzeć umowę o pracę na czas określony

Umowa o pracę zawarta przed wejściem w życie ustawy antykryzysowej

Przestanie obowiązywania ustawy antykryzysowej rodzi wiele problemów. Co z umowami o pracę na określony, które zostały zawarte przed wejściem w życie ustawy antykryzysowej. Kwestię tą reguluje sama antykryzysowa. Zgodnie z jej art. 35, jeśli termin rozwiązania umowy o pracę na czas określony, zawartej przed dniem w życie ustawy antykryzysowej, przypada po dniu 31 grudnia 2011 roku, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem czasu, na który została zawarta. Do tej umowy stosuje się art. 25 ¹ kodeksu pracy. Jeśli pracownik zawarł umowę o pracę na czas określony przed dniem wejście życie ustawy i była to druga umowa o pracę, to jeśli pracownik ponownie zawrze kolejną umowę o pracę na czas określony, to umowa taka będzie uznana za umowę bezterminową.

Umowa o pracę na okres krótszy niż 24 miesiące zawarta w czasie obowiązywania ustawy antykryzysowej

W przypadku umów o pracę na czas określony, które zostały zawarte w trakcie obowiązywania ustawy antykryzysowej na okres dłuższy niż 24 miesiące, również ma zastosowanie art. 25 ¹ kodeksu pracy. W tym jednak przypadku umowa o pracę na czas określony powinna zostać uznana za pierwszą umowę na czas określony.

Dłuższe umowy o pracę na czas określony

Co w przypadku umów o pracę na czas określony zawartych w trakcie obowiązywania ustawy antykryzysowej na okres dłuższy niż 24 miesiące. Ustawa antykryzysowa nie zawiera przepisów dotyczących takich przypadków. W takich sytuacjach wydaje się, że nie dojdzie automatycznie do przekształcenia umowy na czas określony na umowę na czas nieokreślony.

Umowa o pracę na czas określony w 2012 roku

Od początku stycznia 2012 roku wszyscy pracownicy muszą stosować art. 25 ¹ kodeksu pracy. Zgodnie z tym artykułem zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nie określony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła 1 miesiąca. Uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po jej rozwiązaniu, kolejnej umowy o pracę na czas określony.

Zobacz także: Trzecia umowa o pracę na czas określony

Podstawa prawna: Kodeks pracy
Ustawa z dnia 1 lipca 2009 roku o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz.U. 2009 nr 125 poz. 1035 z późn. zm.)

Autopromocja

Kodeks pracy 2025. Praktyczny komentarz z przykładami

Sprawdź