Gotowość do pracy

Cechy charakterystyczne stanu gotowości pracownika do świadczenia pracy to:

• zamiar dalszego wykonywania pracy,
• uzewnętrznienie gotowości do wykonywania pracy,
• faktyczna (fizyczna i psychiczna) możliwość jej wykonywania,
• pozostawanie w dyspozycji pracodawcy.

Pracownik jest gotowy do świadczenia pracy jeśli ma wolę do wykonywania pracy i ją uzewnętrznia. Oznacza to, że stawia się do pracy i jest gotowy do jej świadczenia i podporządkowania się poleceniom pracodawcy.

Pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną. Wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Za gotowego do pracy nie można uznać pracownika, który zgłasza się do zakładu pracy, ale w stanie nietrzeźwym i z tego powodu nie zostaje do niej dopuszczony, mimo że się tego kategorycznie domaga. Podobnie niezdolność pracownika do pracy z powodu choroby wyklucza możliwość wykonywania przez niego pracy. Jak z tego wynika, woli wykonywania pracy musi towarzyszyć faktyczna, zarówno fizyczna, jak i psychiczna, możliwość do jej wykonywania.

Aby można było uznać, że pracownik jest gotowy do świadczenia pracy, musi on pozostawać w dyspozycji pracodawcy. Pozostawanie się do dyspozycji to stan, w którym pracownik może na wezwanie pracodawcy niezwłocznie podjąć pracę.

Autopromocja

Kodeks pracy 2025. Praktyczny komentarz z przykładami

Sprawdź