Obywatele Europejskiego Obszaru Gospodarczego mogą bez ograniczeń podróżować, mieszkać i pracować w każdym z krajów członkowskich, korzystając z tych samych praw, co mieszkańcy wybranego kraju.
Dlatego też, będąc obywatelem kraju członkowskiego Europejskiego Obszaru Gospodarczego, można ubiegać się w Hiszpanii o pracę każdego rodzaju, jako pracownik zatrudniony lub pracując na własny rachunek, bez potrzeby ubiegania się o pozwolenie na pracę i być w posiadaniu tych samych praw, co obywatele danego kraju odnośnie wynagrodzenia, warunków pracy, dostępu do mieszkania, kształcenia zawodowego, ubezpieczenia społecznego lub przynależności do związków zawodowych, poza pewnymi wyjątkami wymienionymi w Traktacie Unii Europejskiej, dotyczącymi ubiegania się o pracę w administracji publicznej.
Przy wjeździe do Hiszpanii należy okazać jedynie dowód osobisty lub ważny paszport. Można pozostać w kraju trzy miesiące w celu znalezienia zatrudnienia lub rozpoczęcia pracy na własny rachunek. Jeśli po upływie trzech miesięcy nie znajdzie się zatrudnienia, można pozostać dłużej szukając pracy, pod warunkiem, że istnieją realne szanse na jej znalezienie.
Numer NIE
W ciągu trzech miesięcy od dnia przybycia do Hiszpanii należy złożyć w Biurze do spraw Obcokrajowców (Oficina de Extranjeros) lub na policji wniosek o wpisanie do ewidencji cudzoziemców (Registro Central de Extranjeros). W tym celu należy przedstawić ważny paszport lub dowód osobisty oraz uiścić odpowiednią opłatę. Biuro wystawia certyfikat o wpisie do listy ewidencji, na którym figuruje tak zwany numer NIE (numer identyfikacji cudzoziemca). Procedura ta zastąpiła wydawaną dawniej unijną kartę pobytową.