ZUS może wycofać dokument A1, jeśli został błędnie wydany – wyrok TSUE
REKLAMA
REKLAMA
Czym jest dokument A1
Dokument A1 jest to zaświadczenie potwierdzające podleganie ustawodawstwu danego państwa w zakresie ubezpieczeń w okresie wykonywania pracy w innym państwie. Zaświadczenie A1 (stanowiące poświadczenie sytuacji ubezpieczeniowej danej osoby), jak również dowody, na podstawie których zostało ono wydane są wiążące dla instytucji pozostałych państw członkowskich dopóki nie zostaną wycofane lub uznane za nieważne przez instytucję, która wydała to zaświadczenie.
REKLAMA
Czego dotyczyła sprawa
Wyrok TSUE z 16 listopada 2023 r. dotyczył polskiego przedsiębiorcy, który zawarł umowę z polską firmą, w celu wykonywania usług we Francji. Na tej podstawie ZUS wydał zaświadczenie A1 potwierdzające, że w okresie wykonywania działalności we Francji podlega on polskiemu ustawodawstwu, w oparciu o art. 13 ust. 2 rozporządzenia nr 883/2004 (wykonywanie działalności w dwóch lub więcej państwach). Po pewnym czasie ZUS powziął wątpliwości w tym zakresie i przeprowadził postępowanie wyjaśniające (sprawdzające). Ustalił, że przedsiębiorca prowadził wyłącznie działalność we Francji. Wobec tego, zdaniem ZUS, w tym przypadku zastosowanie znajduje art. 11 ust. 3 (podleganie ustawodawstwu państwa, w którym działalność jest wykonywana) - przedsiębiorca nie podlega więc polskiemu ustawodawstwu (natomiast powinien być objęty ubezpieczeniami we Francji, gdzie wykonywał działalność gospodarczą). W konsekwencji ZUS wydał decyzję o wycofaniu zaświadczenia A1.
Przedsiębiorca odwołał się od decyzji ZUS do sądu. Sądy I i II instancji uznały, że w okresie wskazanym w zaświadczeniu A1 przedsiębiorca wykonywał działalność zarówno w Polsce, jak i we Francji, czyli wbrew twierdzeniom ZUS należy stosować przepis 13 ust. 2, a nie art. 11 ust. 3 rozporządzenia nr 883/2004 r. Ponadto ZUS powinien powiadomić instytucją francuską o zamiarze wycofania zaświadczenia A1. ZUS złożył skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego (SN). W tej sprawie SN zwrócił się z pytaniem prejudycjalnym do TSUE.
Wyrok TSUE - dla kogo ważny
Zdaniem TSUE przepisy rozporządzenia nr 987/2009 nie przewidują obowiązku przeprowadzenia konsultacji z instytucją innego państwa (tzw. procedury dialogu i koncyliacji określonej w art. 5 ust. 2–4 rozporządzenia nr 987/2009) w przypadku, gdy instytucja wydająca zaświadczenie A1 zamierza je wycofać z urzędu, po stwierdzeniu nieprawidłowości takiego zaświadczenia.
Zastosowanie wspomnianej procedury jest wymagane jedynie wówczas, gdy instytucja, która otrzymała zaświadczenie A1, kwestionuje jego prawidłowość i w rezultacie zwraca się do instytucji wydającej to zaświadczenie o jego wycofanie. Procedurę tę należy także stosować, jeżeli instytucje lub organy kilku państw członkowskich mają różne opinie co do określenia mającego zastosowanie ustawodawstwa lub instytucji, która ma udzielić danych świadczeń.
Wobec tego instytucja, która wydała zaświadczenie A1 (w tym przypadku ZUS) może je wycofać z urzędu w razie stwierdzenia, że informacje zawarte w tym dokumencie są niezgodne z rzeczywistością. Nie ma przy tym obowiązku konsultowania tego z instytucją innego państwa (która otrzymała zaświadczenie A1).
O wycofaniu zaświadczenia A1 należy jak najszybciej poinformować instytucję innego państwa oraz na nowo określić ustawodawstwo mające zastosowanie w danym przypadku i w razie potrzeby, przeprowadzić procedurę konsultacji z instytucją innego państwa.
Wyrok TSUE ma istotne znaczenie dla osób, których sprawy aktualnie są rozpatrywane przez polskie sądy z powodu zakwestionowania przez ZUS dokumentu A1 – stanowi wytyczne dla sądów. Mogą one weryfikować wydane w tym zakresie decyzje ZUS, bez względu na to, czy uprzednio została przeprowadzona procedura konsultacji.
art. 11 ust. 3, art. 13, art. 76 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego – Dz. Urz. UE z 2004 r. Nr 166 str.1; ost. zm. Dz. Urz. UE z 2019 r. Nr 186 str. 21
art. 5, art. 16, art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego – Dz. Urz. UE z 2009 r. Nr 284 str. 1; ost. zm. Dz. Urz. UE z 2017 r. Nr 76 str. 13
Małgorzata Kozłowska, radca prawny, specjalista i praktyk, od wielu lat zajmuje się prawem ubezpieczeń społecznych
Więcej ważnych informacji znajdziesz na stronie głównej Infor.pl
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat