Praca samozatrudnionych, którzy najczęściej działają w ramach umów o dzieło ( Werkvertarg) albo umów cywilnoprawnych o określoną pracę (Dienstvertarg) są z punktu widzenia zleceniodawcy korzystniejszym rozwiązaniem niż zatrudnienie pracowników etatowych.
Samozatrudniony, podobnie jak w Polsce, działa we własnym imieniu, na własny rachunek i na własne ryzyko zarówno w stosunku do klientów, ale także w stosunku do urzędu finansowego i innych instytucji.On też może zatrudniać jako pracodawca osoby trzecie.
Nie omawiamy tutaj problemu „ pozornej” działalności gospodarczej na własny rachunek (tzw. Scheinselbständigkeit) i jej konsekwencjach prawnych.
Ogólne informacje o pobycie
Od dnia 29 stycznia 2013 zniesiony został w Niemczech obowiązek posiadania zaświadczenia o prawie swobodnego przemieszczania się na terenie RFN przez innych obywateli Unii (Freizügigkeitsbescheinigung).
Do 31 grudnia 2004 r. obywatele Unii posiadali jeszcze unijne zezwolenie na pobyt (Aufenthaltserlaubnis-EG). Po jej zniesieniu wprowadzone zostało – bez przekonywujących powodów - Freizügigkeitsbescheinigung.
Wystawienie tego zaświadczenia poświadczało tylko, a nie przyznawało prawo obywatela z innego państwa Unii do swobodnego przemieszczania się na terytorium Niemiec.
Obywatele innych państw Unii nie potrzebują też od 29 stycznia 2013 r. wykazania prawa do pobytu przez zaświadczenie o zameldowaniu (Anmeldebescheinigung), o którym mowa w art. 8 Dyrektywy 2004/38/ WE Parlamentu Europejskiego i Rady wydawanym przez urząd meldunkowy (Einwohnermeldeamt). Urzędy mogły wymagać przy wydawaniu tego zaświadczenia np. przedłożenia umowy o pracę albo prawa do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej.
Anmeldebescheinigung nie można mylić z urzędowym potwierdzeniu meldunku (amtliche Meldebestätigung), które wystawiane są na podstawie ustaw poszczególnych landów. Wynika to z ogólnego obowiązku dokonania meldunku. Przy tym zameldowaniu się nie jest wymagane przedłożenie umowy o pracę albo zameldowania prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Ten obowiązek dotyczy wszystkich obywateli niezależnie od posiadanego obywatelstwa.
Np. ustawa o meldunku w landzie Hesii przewiduje obowiązek zameldowania się w ciągu tygodnia, miesiąca od chwili wprowadzenia się do mieszkania. Obowiązek wymeldowania się powstaje, jeżeli przy wyprowadzeniu się z mieszkania osoba nie zamierza pozostać w Niemczech.
W Niemczech istnieje powszechny obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego.
Zadaj pytanie: Forum
Rejestracja samozatrudnienia
Formalności związane rejestracją samozatrudnienia (prowadzenie firmy” lub „prowadzenie przedsiębiorstwa”) są stosunkowo proste.
Po zameldowaniu osoba zamierzająca prowadzić działalność gospodarczą na własny rachunek musi zawiadomiśc na odpowiednim formularzu o prowadzeniu działalności w odpowiednim urzędzie (Gewerbeamt). Właściwym miejscowo jest urząd, na którego terenie będzie prowadzona działalność. Zasadniczo każda działalność gospodarcza prowadzona na własny rachunek musi być zgłoszona w Gewerbeamt.
Gewerbeamt powiadamia o zawiadomieniu odpowiednie urzędy czy instytucje (np. izbę przemysłowo-handlową ( Industie und Handelskammer), izbę rzemieślniczą (Handwerkskammer), urząd finansowy (Finanzamt) ).
Następnym krokiem jest zgłoszenie – najpóźniej w ciągu miesiąca od otwarcia działalności - w urzędzie finansowym w celu uzyskania numeru podatkowego.
W przypadku prowadzenia działalności rzemieślniczej istnieje obowiązek niezwłocznego powiadomienia właściwej miejscowo izby rzemieślniczej (Handwerkskammer).
Osoby podlegające opodatkowaniu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej (Gewerbesteuer) zobowiązane są do zgłoszenia działalności w izbie przemysłowo-handlowej (Industrie und Handelskammer), której są członkami z mocy ustawy (członek obowiązkowy).
Największym problemem są bariery językowe
Wszystkie lokalne izby przemysłowo-handlowe , izby rzemieślnicze i inne instytucje informują, także w Internecie o prawach i obowiązkach osób zamierzających prowadzić samodzielną działalność gospodarczą (tzw. Existenzgründung). Chodzi tutaj też o możliwości wsparcia finansowego przy zakładaniu tej działalności, które dotyczy też obywateli z innych państw Unii.
Także urzędy pracy (Agentur fur Arbeit ) przewidują finansową pomoc dla tych osób, które z bezrobocia przechodzą do prowadzenia samodzielnej działalności.
Inne formy prowadzenia działalności jak spółka cywilna, spółka z o.o., sółka akcyjna itd. nie różnią się tylko w szczegółach, pomijając wysokość kapitału zakładowego, od systemu w Polsce.
Jeżeli działalność gospodarcza ma być prowadzona w szerszym zakresie, a nie jako alternatywa do bezrobocia, to pomoc doradcy podatkowego (Steuerberater) jest w szczególności przy zakładaniu spółek kapitałowych nieodzowna.
Polecamy serwis: Praca za granicą