Praca za granicą Vademecum

Przed wyjazdem do pracy za granicą

Z dniem 1 maja 2011 roku skończył się maksymalny 7-letni okres przejściowy w którym obowiązywały okresowe ograniczenia w dostępie do rynków pracy dla polskich pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Co oznacza, że Polacy mogą obecnie legalnie pracować we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Dziś legalnie Polacy mogą pracować w:

1. Austrii,
2. Belgii,
3. Cyprze,
4. Czechach,
5. Danii,
6. Estonii,
7. Finlandii,
8. Francji,
9. Grecji,
10. Hiszpanii,
11. Holandii,
12. Irlandii,
13. Litwie,
14. Luksemburgu,
15. Łotwie,
16. Malcie,
17. Niemczech,
18. Portugalii,
19. Słowacji,
20. Słowenii,
21. Szwecji,
22. Włoszech,
23. Wielkiej Brytanii,
24. Węgrzech.

Zobacz także: Gdzie dziś możesz legalnie pracować w UE

Do wyjazdu do pracy za granicą należy się dobrze przygotować, aby uniknąć problemów. Najważniejsze jest posiadanie odpowiednich dokumentów tożsamości, sprawdzenie naszego zagranicznego pracodawcy oraz uzyskanie informacji o ubezpieczeniu.

Zobacz także: Praca za granicą: co warto wiedzieć przed wyjazdem

Zobacz także: Praca za granicą: co zabrać ze sobą

Polski pracownik za granicą

Delegacją zagraniczną, czyli podróżą służbową poza granice kraju jest wykonywanie zadania określonego przez pracodawcę poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika.

Zobacz także: Wysłanie w delegację za granicę

Zobacz także: Oddelegowanie do pracy za granicę w krajach UE

Pracodawca, który deleguje pracownika do pracy za granicą musi się liczyć z określonymi obowiązkami w tym zakresie. Pracownik otrzymuje zaliczkę w walucie obcej na niezbędne koszty podróży i pobytu poza granicami kraju. Za zgodą pracownika zaliczka może być wypłacona w walucie polskiej, w wysokości stanowiącej równowartość przysługującej pracownikowi zaliczki w walucie obcej.  Pracodawca delegujący pracownika do pracy za granicą jest zobowiązany zwrócić mu wydatki, takie jak:

Autopromocja

Kodeks pracy 2025. Praktyczny komentarz z przykładami

Sprawdź

• koszty przejazdu - zwrot kosztów przejazdu obejmuje cenę biletu określonego środka transportu, wraz z opłatami dodatkowymi, z uwzględnieniem przysługującej pracownikowi ulgi, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga na dany środek transportu przysługuje.
• koszty noclegów - za nocleg przysługuje pracownikowi zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem hotelowym, w granicach ustalonego na ten cel limitu. W razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25 proc. limitu.

Ponadto pracownik może liczyć na zwrot innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb. W przypadku gdy pracownik oddelegowany do pracy za granicą zachoruje, przysługuje mu zwrot udokumentowanych kosztów leczenia za granicą oraz leków. Nie podlegają zwrotowi natomiast koszty leków, których nabycie za granicą nie było konieczne, koszty zabiegów chirurgii plastycznej i zabiegów kosmetycznych oraz nabycia protez ortopedycznych, dentystycznych, zakupu okularów. 

Zobacz także: Zwrot jakich kosztów przysługuje polskim pracownikom za granicą

Zasady zatrudnienia w wybranych krajach Unii Europejskiej

Obywatele Polski, mają prawo do pracy i życia w Wielkiej Brytanii bez konieczności ubiegania się o pozwolenie na pracę. Od 1 maja 2004 roku, obywatele polscy pracujący w Wielkiej Brytanii mają te same prawa, co obywatele brytyjscy w zakresie dostępu do pracy, wynagrodzeń i warunków zatrudnienia.

W Wielkiej Brytanii nie jest regułą, aby podpisywać umowę o pracę między pracodawcą a pracownikiem. Jednak pracodawca jest zobowiązany w ciągu 2 miesięcy od dnia rozpoczęcia pracy przez pracownika dostarczyć mu na piśmie oświadczenie, które powinno zawierać następujące elementy: dane osobowe pracodawcy i pracownika, datę rozpoczęcia zatrudnienia, wynagrodzenie i częstotliwość jego wypłacania, godziny pracy, urlop i uprawnienia z tytułu choroby, kwestie związane ze składkami emerytalnymi, okres wypowiedzenia, stanowisko pracy i krótki opis pracy, umowy zbiorowe, które mają bezpośredni wpływ na warunki pracy.

Zobacz także: Prawa pracownika w Wielkiej Brytanii

Zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi każdy obywatel polski ma prawo pobytu w Szwecji w związku z podjęciem pracy.

Umowa o pracę w Szwecji może mieć formę pisemną, ustną a nawet milczącą (dorozumianą). Najczęściej spotykaną jest umowa ustna, jednak w ciągu miesiąca od dnia zatrudnienia pracodawca ma obowiązek dostarczyć pracownikowi na piśmie warunki jego zatrudnienia.

Zobacz także: Warunki pracy w Szwecji

Od 1 maja 2011 roku po upływie maksymalnego 7-letniego okresu przejściowego, dotyczącego wolnego przepływu pracowników po rozszerzeniu UE, Polacy mają nieograniczony dostęp do rynku pracy w Niemczech.

Zobacz także: Prawa pracownicze w Niemczech

Od 1 lipca 2008 roku obywatele polscy mają wolny dostęp do rynku pracy we Francji, na takich samych zasadach jak obywatele francuscy. Umowa o pracę we Francji musi definiować obie strony umowy, kwalifikacje pracownika, wynagrodzenie i miejsce pracy.

Zobacz także: Warunki pracy we Francji

Od 1 maja 2006 roku nie ma już ograniczeń w dostępie do rynku pracy w Finlandii dla obywateli Polski. Stosunek o pracę powstaje w chwili, kiedy pracownik zobowiąże się do wykonywania pracy na rzecz pracodawcy, pod jego kierownictwem i nadzorem.

Zobacz także: Warunki pracy w Finlandii