Jakie warunki powinien spełniać lekarz chcący rozpocząć pracę za granicą?

O tym, jakie warunki powinien spełnić lekarz planujący rozpoczęcie pracy za granicą, rozmawiamy z Kingą Łozińską, Dyrektor Generalną Paragony, firmy specjalizującej się w rekrutacji lekarzy z Unii Europejskiej do pracy w zagranicznych placówkach medycznych.  

Poszukiwane specjalizacje

Jakich lekarzy najczęściej poszukują zagraniczni pracodawcy, tacy jak np. National Health Service, czyli brytyjski odpowiednik naszego NFZ?

Zapotrzebowanie na poszczególne specjalizacje różni się w zależności od kraju i oferty. Czasami szukamy lekarzy z kilkuletnim doświadczeniem, a czasami tuż po ukończonej specjalizacji.

W ramach prowadzonego przez nas obecnie projektu dla National Health Service (NHS), szukamy przede wszystkim lekarzy rodzinnych. Warto zaznaczyć, że rola lekarza rodzinnego w Wielkiej Brytanii jest inna niż u nas w Polsce. W Wielkiej Brytanii lekarz rodzinny zapewnia pacjentowi kompleksową opiekę, przez co do lekarzy specjalistów, takich jak np. kardiologów czy chirurgów kierowane są osoby, które wymagają bardziej zaawansowanej terapii, co uwalnia czas i środki przeznaczone na specjalistyczne leczenie. Dzięki temu lekarz rodzinny pracujący dla NHS cieszy się dużym uznaniem, przede wszystkim wśród lokalnej społeczności, z którą łączą go bliskie relacje oparte na wzajemnym zaufaniu i szacunku.

Polecamy: Serwis Inforlex RODO 3 m-ce + książka RODO dla kadrowych i HR

Wymagania formalno-prawne dla lekarzy w UE

Jakie wymagania formalno-prawne stawiają zagraniczni pracodawcy przed lekarzem z Unii Europejskiej? Czy różnią się one w zależności od kraju?

Dzięki swobodnemu przepływowi ludzi i kapitału w Unii Europejskiej, lekarze wykształceni w jej krajach członkowskich mają automatycznie uznane wykształcenie oraz specjalizacje. Muszą jedynie przedstawić odpowiednie dokumenty z lokalnej izby lekarskiej oraz zaświadczenie o niekaralności. Jednym z wymaganych dokumentów może być również certyfikat językowy. Język jest jednym z głównych narzędzi pracy lekarza, ważne jest więc, aby język lokalny był na jak najwyższym poziomie.

Dla osób biorących udział w naszych projektach rekrutacyjnych prowadzimy intensywne szkolenia z języka szwedzkiego, norweskiego, duńskiego, francuskiego czy angielskiego. Odbywają się one głównie stacjonarnie, w naszym kampusie zlokalizowanym w Piasecznie pod Warszawą. W trakcie tych zajęć lekarze doskonalą znajomość języka, w tym profesjonalnych terminów medycznych. Dzięki temu są oni m.in. zwolnieni ze zdawania specjalistycznych egzaminów językowych, jak np. IELTS, czy OET.

Rozpoczęcie pracy w zagranicznym ośrodku krok po kroku

Jakie kroki musi podjąć lekarz przed rozpoczęciem pracy w zagranicznym ośrodku? Jakie dokumenty zdobyć, do jakich urzędów się udać?

Autopromocja

Kodeks pracy 2025. Praktyczny komentarz z przykładami

Sprawdź

Jeśli chodzi o dokumenty to sprawa jest stosunkowo prosta, często wystarczy przygotować dyplomy potwierdzające wykształcenie i specjalizacje, niekaralność czy zgodność wykształcenia z dyrektywami unijnymi.

Poważniejszą rzeczą jest sama relokacja, zarówno lekarza, jak i jego rodziny. Nasza firma pomaga w załatwieniu wszystkich formalności, w tym w znalezieniu mieszkania, szkoły dla dzieci, a także wspiera w poszukiwaniu pracy dla współmałżonka. Ważną kwestią jest również fakt, że lekarz podczas odbywania naszych stacjonarnych szkoleń na wspomnianym wcześniej kampusie, otrzymuje stypendium, co pozwala skupić się na nauce i przygotowaniu, również emocjonalnym, do czekającej go zmiany.

Procedury medyczne w zagranicznych ośrodkach

Czym różnią się procedury medyczne w zagranicznych ośrodkach? Czy lekarze potrzebują specjalnego szkolenia z procedur?

Poza szkoleniami językowymi, na kampusie Paragony odbywają się szkolenia zawierające elementy przygotowania zawodowego np. właśnie poznania procedur związanych z prowadzeniem leczenia pacjenta za granicą. Również podczas okresu adaptacyjnego w nowym miejscu pracy, lekarz przechodzi odpowiednie wdrożenie mające na celu zniwelowanie różnic w umiejętnościach praktycznych oraz poznanie systemu opieki zdrowotnej w danym kraju. Takie podejście sprawia, że lekarze po kilku miesiącach są w stanie przyjmować pacjentów bez nadzoru.