Również komisja sama nie może rozpocząć rozstrzygania powstałego sporu. Musi czekać na wniosek pracownika.
Komisje pojednawcze mogą zostać powołane na swa sposoby:
• powołanie komisji pojednawczej przez pracodawcę wraz z zakładową organizację związkową, jeśli taka działa u pracodawcy,
• powołanie komisji pojednawczej przez pracodawcę po uzyskaniu pozytywnej opinii od pracowników, jeśli u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa.
Postępowanie pojednawcze przed komisją jest dobrowolne. Pracownika nie można zmuszać do złożenia stosownego wniosku.
Wniosek pracownika
Komisja pojednawcza wszczyna postępowanie na wniosek pracownika zgłoszony na piśmie lub ustnie do protokołu. Na wniosku stwierdza się datę jego wpływu. Istotne jest odnotowanie daty złożenia, gdyż będzie ona decydowała o terminie zakończenia postępowania. We wniosku pracownik powinien opisać przede wszystkim przedmiot sporu oraz podać argumenty uzasadniające możliwość osiągnięcia kompromisu.
Terminy
Zgłoszenie przez pracownika wniosku do komisji pojednawczej przerywa bieg terminów. Chodzi tu następujące terminy:
• siedmiodniowy termin do wniesienia odwołania do sądu od wypowiedzenia umowy o pracę,
• czternastodniowy termin do zgłoszenia żądania przywrócenia do pracy lub odszkodowania w razie wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia.
W razie bezskutecznego zakończenia postępowania pojednawczego przed komisją wymienione terminy będą biegły od nowa.
Komisja pojednawcza powinna zakończyć postępowanie w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. W sprawach dotyczących rozwiązania, wygaśnięcia lub nawiązania stosunku pracy jest to termin nieprzekraczalny. W przypadku innych roszczeń postępowanie pojednawcze może trwać dłużej, ale musi zakończyć się w nieprzekraczalnym terminie 30 dni od daty złożenia wniosku.
Podstawa prawna: Art. 248 Kodeksu pracy