Forma prawna układu zbiorowego pracy

Przed upływem terminu obowiązywania układu zawartego na czas określony strony mogą przedłużyć jego obowiązywanie na czas określony lub uznać układ za zawarty na czas nie określony. Treść postanowień układu wyjaśniają wspólnie jego strony.

Zobacz: Prawo pracy

Przepisy nie przewidują, wprost, że wymóg ten musi być spełniony pod rygorem nieważności układu, jednak możliwa jest tylko taka forma. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie trybu postępowania w sprawie rejestracji układów zbiorowych pracy, prowadzenia rejestru układów i akt rejestrowych oraz wzorów klauzul rejestracyjnych i kart rejestrowych stanowi, że dołączane do wniosku o rejestrację egzemplarze układu powinny zawierać oryginalne podpisy osób reprezentujących jego strony. Potwierdza to tym samym wymóg zawarcia układu w formie pisemnej - w celu jego rejestracji, jak i wejścia w życie. Należy bowiem pamiętać, że układ wchodzi w życie w terminie w nim określonym, nie wcześniej jednak niż z dniem zarejestrowania. Zgodnie z art. 241[9] § 1 kodeksu pracy zmiany do układu zbiorowego pracy wprowadza się w drodze protokołów dodatkowych. Do protokołów dodatkowych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące układu. Zawierane są także w formie pisemnej.

Zobacz: Kodeks pracy

Przy zawieraniu układu zbiorowego pracy forma pisemna jest obligatoryjna i to w tym sensie, że bez jej zachowania układ w ogóle nie może zostać nawiązany.

Ponieważ układ zbiorowy pracy jest aktem normatywnym (aktem zawierającym w swej treści przepisy prawa pracy), do oceny skutków niezachowania wymaganej formy pisemnej, a także do oceny innych działań związanych z jego zawieraniem i funkcjonowaniem nie można - nawet przez analogię - stosować przepisów Kodeksu cywilnego. Analogii należy szukać w regułach, które mają zastosowanie przy tworzeniu prawa, a nie przy dokonywaniu czynności prawnych unormowanych w prawie cywilnym. W razie gdyby w układzie nie stwierdzono, czy został on zawarty na czas nieokreślony, czy też na czas określony, należy przyjąć, iż doszło do nawiązania układu na czas nieokreślony. Strony układu według swojej oceny ustalają zakres jego obowiązywania, mając jednak na względzie to, że jest on zawierany dla wszystkich pracowników zatrudnionych przez pracodawców objętych jego postanowieniami.

Zobacz: Serwis Wieszjak.pl-Prawo pracy

Podstawa prawna:
Kodeks pracy ( Dz. U z 1998 Nr 21 poz. 94 ze zm.)

Autopromocja

Kodeks pracy 2025. Praktyczny komentarz z przykładami

Sprawdź