Kiedy podróż służbowa będzie czasem pracy?

Czym jest podróż służbowa?

Definicja podróży służbowej znajduje się w Kodeksie pracy, dokładnie w art. 77(5), który stanowi, że pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Czas przejazdu

Warto wspomnieć, że Kodeks pracy definiuje czas pracy jako czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Zobacz: Czas pracy Vademecum

Mirosław K. został oddelegowany na spotkanie biznesowe do miejscowości oddalonej od miejsca pracy i jego zamieszkania o 350 kilometrów. Spotkanie to rozpoczynało się o 8 rano i trwało do 16. Podróż pociągiem rozpoczęła się o 4 rano, a powrót po zakończonym spotkaniu zajął panu Mirosławowi 5 godzin. Ile godzin można zaliczyć panu Mirosławowi do czasu pracy?

W przytoczonym wyżej przykładzie powstaje pytanie jak traktować godziny, które pan Mirosław poświęcił na dojazd i powrót z miejsca spotkania. Wracając do definicji kodeksowej czasu pracy, za czas pracy będzie można uznać panu Mirosławowi jedynie czas realnego wykonywania zadania będącego celem jego podróży służbowej. Spotkanie trwało 8 godziny – tyle też godzin zostanie uznane jako czas pracy pana Mirosława. Jeżeli jednak w trakcie podróży pan Mirosław również wykonywał pracę, np. przygotowywał wystąpienie, redagował pisma itp., to czas podróży również zostanie zaliczony do czasu pracy pana Mirosława.

Czas wolny, który pracownik spędza w delegacji, np. czas noclegu, nigdy nie będzie wliczał się do czasu pracy.

Czy podróż służbowa usprawiedliwia nieobecność w pracy?

Jeżeli pan Mirosław z naszego przykładu, wróciłby do domu późną nocą, to czy mógłby następnego dnia nie pojawić się w pracy?

Jeżeli podróż pracownika miałaby miejsce w porze nocnej i zakończyłaby się w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny, to złożenie oświadczenia w tej sprawie przez pracownika stanowi usprawiedliwienie nieobecności w pracy. Takie uprawnienie przysługuje pracownikom na podstawie rozporządzenie Rady Ministrów z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy.

Zobacz serwis: Czas pracy

Autopromocja

Kodeks pracy 2025. Praktyczny komentarz z przykładami

Sprawdź