Czas pracy kierowcy 2019
REKLAMA
REKLAMA
Czas pracy kierowcy w 2019 r.
Kwestie czasu pracy kierowcy samochodu ciężarowego na terenie Wspólnoty Europejskiej reguluje Rozporządzenie nr 561/2006 z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85.
REKLAMA
Ten akt prawny szczegółowo określa minimalne okresy odpoczynku kierowców oraz maksymalny czas prowadzenia pojazdu w przypadku wykonywania przewozu drogowego rzeczy i osób. Zasady obowiązujące na terenie UE mają na celu dostosowanie czasu pracy kierowcy do jego możliwości psychofizycznych, co z kolei ma wpływ na poprawę bezpieczeństwa na drogach. Wyłączenia, co do stosowania regulacji europejskich zawiera głównie art. 3 oraz 13 rozporządzania.
Definicja kierowcy
Zgodnie z rozporządzeniem "kierowca" oznacza osobę, która prowadzi pojazd nawet przez krótki okres lub która jest przewożona w pojeździe w celu podjęcia w ramach swoich obowiązków jego prowadzenia w razie potrzeby. Regulacja stanowi, iż ten kto prowadzi pojazd bez względu na podstawę zatrudnienia (umowa o pracę, umowa zlecenia, samozatrudnienie) jest zobligowany do przestrzegania ścisłych norm czasu pracy.
Polecamy: Jak przygotować się do zmian 2019. Podatki, rachunkowość, prawo pracy i ZUS.
Dzienny czas prowadzenia pojazdu
Zgodnie z rozporządzeniem kierowca może w ciągu dnia prowadzić pojazd maksymalnie 9 godzin. Dzienny czas prowadzenia pojazdu może zostać przedłużony maksymalnie do 10 godzin nie częściej niż dwa razy w tygodniu. Tydzień zgodnie z rozporządzeniem to czas „sztywny” od godz. 00.00 w poniedziałek do godz. 24.00 w niedzielę.
Tygodniowy czas prowadzenie pojazdu
Zgodnie z rozporządzeniem kierowca może w ciągu tygodnia prowadzić pojazd 56 godzin. Jest to górna granica. Powyższe uregulowanie jest ściśle związane z limitem prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni, który nie może przekroczyć 90 godzin. W praktyce oznacza to, iż skoro w jednym tygodniu kierowca prowadził pojazd 56 godzin, to w kolejnym może wykonywać tą pracę przez 34 godziny. Ważne jest, by pamiętać, że limit 90 godzin dotyczy każdych dwóch kolejnych tygodni. Na przykład w pierwszym tygodniu kierowca prowadził pojazd przez 56 h, w drugim 34 h (56 h + 34 h = 90 h), w trzecim 44 h (34 h + 44 h = 77h), w czwartym tygodniu może prowadzić pojazd maksymalnie 46 h (44 h + 46 h= 90 h)
Przerwy w prowadzeniu pojazdu
Zgodnie z rozporządzeniem po czasie prowadzenia pojazdu wynoszącym 4,5 h kierowca jest zobligowany do przerwy wynoszącej przynajmniej 45 minut, chyba że kierowca rozpoczyna okres odpoczynku. Przerwę tę może zastąpić przerwa o długości co najmniej 15 minut, po której nastąpi przerwa o długości co najmniej 30 minut. Przerwa „dzielona” musi uwzględniać 4,5 h jazdy kierowcy np. kierowca jedzie 2 h, potem ma 15 minut przerwy, następnie jedzie 2,5 h i robi 30 minutową przerwę. Do wykorzystania z dziennego limitu prowadzenia pojazdu pozostanie mu wtedy jeszcze 4,5 h.
Dzienny okres odpoczynku
Dzienny okres odpoczynku oznacza czas, w którym kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem. Zgodnie z rozporządzeniem w każdym 24-godzinnym okresie po upływie poprzedniego dziennego okresu odpoczynku lub tygodniowego okresu odpoczynku kierowca musi wykorzystać kolejny dzienny okres odpoczynku. Dzienny okres odpoczynku może być "regularny" lub "skrócony". Regularny dzienny okres odpoczynku oznacza nieprzerwany odpoczynek trwający co najmniej 11 godzin. Alternatywnie, regularny dzienny okres odpoczynku można wykorzystać w dwóch częściach, z których pierwsza musi nieprzerwanie trwać co najmniej 3 godziny a druga co najmniej 9 godzin. Skrócony dzienny okres odpoczynku oznacza nieprzerwany odpoczynek trwający co najmniej 9 godzin, ale krócej niż 11 godzin. Kierowca może mieć najwyżej trzy skrócone dzienne okresy odpoczynku (trwające min. 9 h) pomiędzy dwoma tygodniowymi okresami odpoczynku.
Tygodniowy okres odpoczynku
Tygodniowy okres odpoczynku oznacza tygodniowy okres, w którym kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem i obejmuje regularny tygodniowy okres odpoczynku lub skrócony tygodniowy okres odpoczynku. Tygodniowy okres odpoczynku powinien rozpocząć się nie później niż po zakończeniu sześciu okresów 24-godzinnych, licząc od końca poprzedniego tygodniowego okresu odpoczynku. W ciągu dwóch kolejnych tygodni kierowca wykorzystuje co najmniej: dwa regularne tygodniowe okresy odpoczynku trwające 45 godzin lub jeden regularny tygodniowy okres odpoczynku i jeden skrócony tygodniowy okres odpoczynku trwający co najmniej 24 godziny. Skrócenie to należy jednak zrekompensować równoważnym odpoczynkiem wykorzystanym jednorazowo przed końcem trzeciego tygodnia następującego po danym tygodniu (w przypadku wykorzystania 24 h do wykorzystania pozostaje jeszcze 21 h).
Wskazane regulacje są skomplikowane. Pod rozwagę należy brać wiele aspektów czasu pracy kierowców, co znacznie utrudnia zarządzanie firmami transportowymi. Nieznajomość tych regulacji może narazić firmy transportowe na wysokie kary, w przypadku kontroli drogowych, zwłaszcza poza granicami kraju.
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat