Zgodnie z art. 128 Kodeksu pracy, przez czas pracy należy rozumieć czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
Z art. 128 Kp wynikają 2 przesłanki jakie należy spełnić aby dany okres czasu można było uznać za czas pracy:
1) pracownik musi pozostawać w dyspozycji pracownika,
2) pracownik musi przebywać w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
Co zaliczamy do czasu pracy
Do czasu pracy zaliczamy: czas przestoju, przerwy w pracy, czas nauki, czas szkolenia bhp.
Do czasu pracy nie zaliczamy jednak dyżuru, jeśli w trakcie jego pracownik nie wykonywał pracy.
Zobacz też serwis: Prawa pracownika
Trzy podstawowe normy pracy wynikające z Kodeksu pracy
· dobowa-tj 8 godzin na dobę,
W przypadku pracowników niepełnosprawnych, zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, dobowa norma czasu pracy wynosi 7 godzin.
· średniotygodniowa –tj.40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym nie przekraczającym czterech miesięcy.
W rolnictwie i hodowli, oraz przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób okres rozliczeniowy może zostać przedłużony do 6 miesięcy, a w sytuacji spowodowanej nietypowymi warunkami organizacyjnymi lub technicznymi mającymi wpływ na przebieg procesu pracy do 12 miesięcy.
· łączna tygodniowa, obejmująca pracę w normalnym czasie pracy wraz z nadgodzinami- nie może przekroczyć 48 godzin (norma ta nie dotyczy jednak pracowników zarządzających zakładem pracy)
Wymiar czasu pracy
To liczba godzin, jaką pracownik powinien przepracować w danym okresie rozliczeniowym w normalnym czasie pracy, uwzględniając normy czasu pracy obowiązujące danego pracownika.
Zobacz także serwis: Formy zatrudnienia
Warto również podkreślić, że przepisy kodeksu pracy gwarantują pracownikom prawo do odpoczynku. Zgodnie bowiem z art. 133 § 1 Kp pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy ( Dz. U. z 1998 r., Nr 21 poz. 94)