System skróconego tygodnia pracy

Podobnie jak w innych szczególnych systemach czasu pracy, system ten pracodawca może wprowadzić tylko i wyłącznie na wniosek pracownika. Art. 143 Kp nie określa co powinien zawierać wniosek. We wniosku pracownik powinien jednak określić m.in. liczbę dni, w których praca miałaby być wykonywana, oraz określić okres rozliczeniowy. Zgodnie z art. 150 § 3 Kodeksu pracy zastosowanie systemu skróconego tygodnia pracy następuje na podstawie umowy o pracę.

Wniosek o zastosowanie skróconego tygodnia pracy powinien zostać złożony przez pracownika na piśmie. W wyniku skrócenia tygodnia pracy dzienny wymiar czasu pracy zostaje przedłużony.

Pracownik będzie pracował 4 dni po 10 godzin, co daje 40 godzin tygodniowo.

Pracownik może również, wykonywać pracę w niedzielę, pod warunkiem, że praca w takim dniu i w danym rodzaju pracy jest dopuszczalna. Nie ma również przeszkód, by liczba dni pracy w poszczególnych tygodniach była różna.

W omawianym systemie maksymalny dobowy wymiar czasu pracy to 12 godzin, zaś okres rozliczeniowy nie może przekraczać 1 miesiąca.

Kto nie może skorzystać ze skróconego tygodnia pracy:

• pracownica w ciąży,
• pracownik opiekujących się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia, bez jego zgody,
• pracownik zatrudniony na stanowisku pracy, na którym występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia.

Zobacz również serwis: Praca kobiet

Podstawa prawna:

Autopromocja

Kodeks pracy 2025. Praktyczny komentarz z przykładami

Sprawdź

Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21 poz. 94)