Normalizacja krajowa jest normalizacją prowadzoną na szczeblu krajowym, nieobejmującą działań prowadzonych w poszczególnych branżach lub sektorach gospodarki, na szczeblu lokalnym, na szczeblu stowarzyszeń lub przedsiębiorców i urzędów.
W jakim celu prowadzona jest normalizacja krajowa
· racjonalizacji produkcji i usług poprzez stosowanie uznanych reguł technicznych lub rozwiązań organizacyjnych;
· usuwania barier technicznych w handlu i zapobiegania ich powstawaniu;
· zapewnienia ochrony życia, zdrowia, środowiska i interesu konsumentów oraz bezpieczeństwa pracy;
· poprawy funkcjonalności, kompatybilności i zamienności wyrobów, procesów i usług oraz regulowania ich różnorodności;
· zapewnienia jakości i niezawodności wyrobów, procesów i usług;
· działania na rzecz uwzględnienia interesów krajowych w normalizacji europejskiej i międzynarodowej;
· ułatwiania porozumiewania się przez określanie terminów, definicji,
· oznaczeń i symboli do powszechnego stosowania.
Jakie zasady stosuje się w normalizacji krajowej
· jawności i powszechnej dostępności;
· uwzględniania interesu publicznego;
· dobrowolności uczestnictwa w procesie opracowywania i stosowania norm;
· zapewnienia możliwości uczestnictwa wszystkich zainteresowanych w procesie opracowywania norm;
· konsensu jako podstawy procesu uzgadniania treści norm;
· niezależności od administracji publicznej oraz jakiejkolwiek grupy interesów;
· jednolitości i spójności postanowień norm;
· wykorzystywania sprawdzonych osiągnięć nauki i techniki;
· zgodności z zasadami normalizacji europejskiej i międzynarodowej.
Zobacz serwis: Pracownik
Podstawa prawna:
Art. 2-4 Ustawy z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji (Dz. U z 2002, Nr 169, Poz. 1386)