REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA

Strona główna » Prawo » Praca » Praca

Praca

Zapisz się na newsletter

Zobacz przykładowy newsletter

Wpisz poprawny e-mail

Zastosowanie równoważnego czasu pracy pozwala pracodawcy w niektórych dniach na wydłużenie czasu pracy. Należy wówczas pamiętać, aby wymiar pracy w jednym dniu pracy nie przekroczył 12 godzin.

W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją, albo miejscem wykonywania pracy może być stosowany system zadaniowego czasu pracy.

Na podstawie przepisów Kodeksu pracy możemy wyróżnić podstawowy system czasu pracy oraz szczególne systemy czasu pracy, które są wyjątkami od systemu podstawowego.

W systemie skróconego tygodnia pracy dopuszczalne jest wykonywanie pracy przez pracownika przez mniej niż 5 dni w ciągu tygodnia.

REKLAMA

Wprowadzenie przerywanego czasu pracy jest podyktowane rodzajem lub organizacją pracy, które obowiązują w danej firmie ,w związku z czym pracodawca nie może wprowadzać tego sytemu swobodnie.

Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.

Przepisy Kodeksu pracy gwarantują pracownikowi prawo do codziennego odpoczynku po pracy.

Zgodnie z art. 187 § 1 Kodeksem pracy, pracownicy karmiącej dziecko piersią przysługują na okres tego karmienia przerwy w pracy, a ich wymiar uzależniony jest od czasu pracy i liczby dzieci.

REKLAMA

Definicja pracy zmianowej została uregulowana w art. 128 § 2 pkt 1 Kodeksu pracy. W myśl tego przepisu praca zmianowa polega na wykonywaniu pracy według ustalonego rozkładu czasu pracy przewidującego zmianę pory wykonywania pracy przez poszczególnych pracowników po upływie określonej liczby godzin, dni lub tygodni.

Praca w ruchu ciągłym może być stosowana w przypadku prac, które ze względu na technologię produkcji nie mogą być wstrzymane, oraz w przypadku gdy praca nie może być wstrzymana ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności.

Pracownik nie może odmówić pełnienia dyżuru, obowiązek objęcia dyżuru wynika bowiem z podstawowych obowiązków pracowniczych.

Pracodawca może wprowadzić jedną przerwę w pracy niewliczaną do czasu pracy, w wymiarze nieprzekraczającym 60 minut.

W przypadku długotrwałych lub krótszych usprawiedliwionych nieobecności pracownika, pracodawca może zawierać umowy o pracę na czas zastępstwa nieobecnego pracownika.

Kodeks pracy zapewnia w niektórych przypadkach pracownikowi ochronę przez zwolnieniem. Należy jednak pamiętać, że istnieją jednak sytuację kiedy pomimo zapewnionej ochrony pracodawca może wypowiedzieć umowę o pracę bez wypowiedzenia.

Telepracownikiem jest pracownik, który wykonuje pracę i przekazuje pracodawcy wyniki pracy za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Należy podkreślić, że Kodeks pracy chroni telepracownika przed bezprawnym postępowaniem ze strony pracodawcy.

Jak wiemy telepracownik wykonuje swoją pracę poza siedzibą firmy, w związku z czym pracodawca i pracownik mogą w odrębnej umowie określić sposób i formę kontroli wykonywania pracy.

Telepraca może zostać wprowadzona przy zawieraniu umowy o pracę albo w trakcie zatrudnienia.

Należy podkreślić, że telepraca jest korzystna nie tylko dla pracodawców czy pracowników, ma także inne zalety takie jak; zmniejszenie ilości wypadków drogowych czy zmniejszenie zanieczyszczenia środowiska.

Telepraca jest formą zatrudnienia, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w celu wykonywania obowiązków pracowniczych poza siedzibą firmy.

Przepisy Kodeksu pracy zawierają katalog obowiązków jakie ciążą na pracodawcy wobec telepracownika.

Zgodnie z art. 675 § 1 Kodeksu pracy telepraca jest pracą, która może być wykonywana regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną.

Przepisy Kodeksu pracy dopuszczają możliwość ustalenia indywidualnego rozkładu czasu pracy w ramach systemu czasu pracy, w którym zatrudniony jest pracownik. Indywidualny czas pracy może zostać ustalony w odpowiedzi na pisemny wniosek pracownika w tej sprawie.

Pracownikowi który został bezpodstawnie zwolniony z pracy przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach, wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy albo odszkodowanie.

O bezprawnym wypowiedzeniu umowy powiemy w przypadku nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę.

W razie nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę pracownikowi przysługuje kilka możliwości jego kwestionowania, w myśl przepisów kodeksu pracy.

Zasiłek wyrównawczy jest świadczeniem, które przysługuje ubezpieczonemu pracownikowi. Sprawdź jakie kryteria należy spełnić aby je otrzymać!

Przepisy kodeksu pracy przewidują możliwość zawarcia kilku rodzajów umów o pracę. Wśród nich jest umowa na czas określony, która z góry wskazuje termin zakończenia stosunku pracy. Umowy terminowe niestety nie sprzyjają wytwarzaniu się trwałej więzi pracownika z pracodawcą i najczęściej dotyczą grup zawodowych, których praca ma charakter okresowy (artyści teatralni, robotnicy sezonowi).

Dni wolne od pracy zostały uregulowane w ustawie z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy.

Procesy globalizacyjne doprowadziły do odejścia od umowy o pracę na rzecz niestandardowych form zatrudnienia. Pracodawcy, chcąc ograniczyć koszty osobowe, coraz częściej zatrudniają pracowników na podstawie umowy zlecenia bądź umowy o dzieło. Przyjrzyjmy się bliżej wadom i zaletom tego rodzaju umów.

Pracownik w razie nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę może żądać według swego wyboru odszkodowania bądź przywrócenia do pracy. Podobne roszczenia przysługują mu w razie niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy przez pracodawcę bez wypowiedzenia.

Niewykonanie bądź nienależyte wykonanie przez pracownika obowiązków wynikających ze stosunku pracy pociąga za sobą negatywne konsekwencje. Zgodnie z art. 52 § 1 pkt 1 k.p. pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z pracownikiem, który dopuścił się ciężkiego naruszenia swoich obowiązków.

Granica wieku jest warunkiem, od którego prawo uzależnia możność uzyskania przymiotu pracownika. W świetle przepisów kodeksu pracy, pracownikiem może być zasadniczo osoba, która ukończyła 18 lat. Jednak na szczególnych warunkach określonych w przepisach kodeksu dotyczących młodocianych można przyjąć do pracy osoby młodsze.

Przez wypowiedzenie pracodawca może rozwiązać przede wszystkim każdą umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony i na okres próbny. Umowy zwarte na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy podlegają wypowiedzeniu tylko w przypadkach wskazanych w ustawie.

Ustanie stosunku pracy może nastąpić w drodze jego rozwiązania lub wygaśnięcia. Rozwiązanie umowy o pracę może być następstwem złożenia przez pracownika oświadczenia woli, że nie zamierza pozostawać w stosunku pracy.

W przypadku nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy kształtują się pewne uprawnienia, przewidziane w Kodeksie Pracy.

Praca w godzinach nadliczbowych możliwa jest tylko w przypadkach określonych w Ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.

Kodeks pracy nie przewiduje ograniczenia co do długości trwania umowy na czas określony. Należy jednak pamiętać, że w przypadku umów na czas określony, trzecia umowa jest już umową na czas nieokreślony, ale tylko w sytuacji jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, i jeśli pomiędzy poszczególnymi umowami nie nastąpił jeden miesiąc przerwy w zatrudnieniu.

Umowa o pracę na czas nieokreślony zapewnia pracownikowi największe gwarancje kodeksowe, co oznacza, że jest najbardziej korzystną formą zatrudnienia dla pracownika.

Pracodawca notorycznie łamie przepisy prawa pracy odnośnie warunków pracy, chce złożyć w tej sprawie skargę do Państwowej Inspekcji Pracy, ale obawiam się że pracodawca dowie się że to ja ją złożyłem i zwolni mnie z pracy. Czy mogę zachować anonimowość, czy muszę podać swoje dane osobowe?

Często pracownik w obawie przed utratą pracy boi się zgłosić do Państwowej Inspekcji Pracy, niepotrzebnie bowiem może on uzyskać od Państwowej Inspekcji Pracy bezpłatną i fachową pomoc prawną.

Jednym z obowiązków przedsiębiorcy jest zgłoszenie faktu rozpoczęcia działalności do Państwowej Inspekcji Pracy. Warto podkreślić, że obowiązek ten wynika z art. 209 § 1 Kodeksu pracy.

Ostatnie lata niezwykle obfitowały w migracje Polaków za pracą poza granicę. Rzeczywiście wiele osób, które miały trudności ze znalezieniem pracy w kraju z powodzeniem zostawały zatrudniane u obcokrajowców.

Skargę do Państwowej Inspekcji Pracy można wnieść pisemnie, telegraficznie, za pomocą dalekopisu, telefaksu, poczty elektronicznej, a także ustnie do protokołu.

Kontrola ma na celu ustalenie stanu faktycznego w zakresie przestrzegania przez podmiot kontrolowany prawa pracy, w szczególności przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, oraz udokumentowanie dokonanych ustaleń.

Często pracownik w obawie przed utratą pracy boi się zgłosić skargę na pracodawcę, który nie przestrzega przepisów prawa do Państwowej Inspekcji Pracy.

Podczas czynności kontrolnych inspektor pracy oraz osoby, obowiązani są do przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych oraz przepisów o ochronie informacji niejawnych.

Do rozwiązywania umów o pracę z młodocianymi pracownikami w celu przygotowania zawodowego mają zastosowanie przepisy Kodeksu pracy dotyczące umów o pracę na czas nieokreślony ze zmianami przewidzianymi w Dziale IX Rozdziału II Kp.

Podstawowe zasady Państwowej Inspekcji Pracy zostały uregulowane w rozdziale 2 Ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy. Do głównych zadań PIP należy nadzór i kontrola przestrzegania przepisów prawa pracy, w szczególności przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów dotyczących stosunku pracy, wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy, czasu pracy, urlopów, uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem, zatrudniania młodocianych i osób niepełnosprawnych.

Każdą umowę o pracę strony mogą wypowiedzieć w drodze porozumienia stron, oraz w terminie, jaki odpowiada stronom umowy. Rozwiązanie umowy o pracę w tym trybie jest tylko wówczas skuteczne, gdy obie strony wyrażą na to zgodę.

Państwowa Inspekcja Pracy jest organem powołanym do sprawowania nadzoru i kontroli przestrzegania prawa pracy, a w szczególności przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

1 901 - 1 950 z 2 408 artykułów

1

...

37 38 39 40 41

...

49

REKLAMA