Pojęcie interwencji głównej
Kodeks postępowania cywilnego definiuje interwencję główna w następujący sposób: „ kto występuje z roszczeniem o rzecz lub prawo, o które sprawa toczy się pomiędzy innymi osobami, może aż do zamknięcia rozprawy w pierwszej instancji wytoczyć powództwo o tę rzecz lub prawo przeciwko obu stronom przed sąd, w którym toczy się sprawa”.
Interwenient główny musi wytoczyć powództwo przeciwko obu stronom toczącego się procesu o ten sam przedmiot.
Jedną z najważniejszych podstaw interwencji głównej jest tożsamość spornego przedmiotu, zarówno w sporze między stronami sporu, jak również w sporze wszczętym przez wytoczenie interwencji.
Z chwilą wystąpienia z interwencją główna między stronami pierwotnego procesu zachodzi współuczestnictwo procesowe.
Zadaj pytanie: Forum prawników
Termin wniesienia interwencji
Terminem prekluzyjnym do wytoczenia procesu interwencyjnego jest zamkniecie rozprawy w pierwszej instancji w procesie głównym.
Konsekwencje wniesienia interwencji
Wniesienie interwencji głównej niesie za sobą następujące skutki:
- w procesie interwencyjnym obydwie strony procesu głównego są współuczestnikami biernymi;
- sąd, w którym sprawa toczy się, jest zawsze rzeczowo i miejscowo właściwy do rozstrzygnięcia procesu interwencyjnego;
- wprawdzie proces główny i proces interwencyjny toczą się niezależnie od siebie, jednakże wynik procesu interwencyjnego może mieć znaczenie dla wyniku procesu głównego. Z tego względu sąd w procesie głównym może z urzędu zawiesić postępowanie do czasu prawomocnego zakończenia procesu interwencyjnego;
- sąd może również, nie zawieszać postępowania w procesie głównym, zarządzić połączenie obu spraw toczących się przed nim w celu ich łącznego rozpoznania lub rozstrzygnięcia, ponieważ zachodzi sytuacja, w której są one ze sobą w związku.
Zobacz również serwis: Pozwy