Zarówno sprawca jak i ofiara doświadczają destrukcyjnego wpływu przemocy. Choć najwięcej szkód doznaje osoba, która tej przemocy doświadcza (jest słabsza i nie potrafi się bronić), sprawca również ponosi jej konsekwencje (psychologiczne, społeczne, moralne i prawne).
Celem pomocy osobom doświadczającym przemocy jest zapewnienie bezpieczeństwa oraz wspieranie w przejmowaniu kontroli nad własnym życiem, odbudowywanie poczucia mocy osobistej. PRZE-MOC – to działania skierowane przeciwko osobistej mocy człowieka a PO-MOC – to działania pomagające odbudowywać wewnętrzną moc człowieka.
Jedną z pierwszych form pomocy jest interwencja (rozumiana jako reakcja służb, np. policji). Jej celem jest zatrzymanie przemocy „tu i teraz” oraz zapewnienie bezpieczeństwa członkom rodziny, zebranie informacji na temat sytuacji w rodzinie oraz dostarczenie informacji o zjawisku przemocy, konsekwencjach (prawnych i innych) oraz możliwościach szukania pomocy zarówno dla osób doświadczających, jak i stosujących przemoc.
W interwencji zazwyczaj pomagamy osobie doznającej przemocy, a nie stosującej przemoc, chyba, że dana sytuacja stanowi zagrożenie życia lub zdrowia samego sprawcy.
Interwencja to także przeprowadzenie wywiadu i zbadanie sytuacji, w celu podjęcia odpowiednich działań, które chroniłyby daną rodzinę.
Zobacz również: Przemoc w rodzinie: jak możemy pomóc?
Inną formą pomocy może być pomoc psychologiczna, która ma na celu zmianę funkcjonowania rodziny i trwałe zatrzymanie przemocy. Oczywiście ważna jest tu motywacja własna osób, zarówno sprawców jak i ofiar. Osoba decydująca się na korzystanie z pomocy psychologicznej powinna mieć świadomość tego, co „nie działa”, co nie jest skuteczne oraz tego, co chce zmienić i jakie cele chce osiągnąć.
Osoby mogą skorzystać z psychoterapii indywidualnej, par, rodzinnej, grupowej, terapii odwykowej lub warsztatów komunikacji bez przemocy, warsztatów umiejętności wychowawczych itd.
Grupy psychoedukacyjne dla ofiar i korekcyjno-edukacyjne dla sprawców, oprócz oddziaływań edukacyjnych i terapeutycznych, stanowią również cenne źródło wsparcia.
W przypadku osób doświadczających przemocy udział w zajęciach grupowych przełamuje izolację, daje możliwość opowiedzenia o swoich problemach, pozwala odzyskać szacunek dla samego siebie i uzyskać pomoc ze strony innych uczestników.
W przypadku sprawców grupa pozwala m.in. na rozpoznanie „trudnych uczuć” (np. złości, żalu, frustracji). Uczy konstruktywnych sposobów wyrażania złości, radzenia sobie z trudnymi stanami emocjonalnymi i rozwiązywania konfliktów interpersonalnych.
Pomocne są także edukacja i psychoprofilaktyka, które dostarczają wiedzy i informacji o zjawisku przemocy (czym jest, jakie są jej skutki, jak wpływa na dzieci, gdzie szukać pomocy). Psychoprofilaktyka zapobiega pogłębianiu się przemocy, uświadamia prawa, potrzeby i psychologiczne mechanizmy zachowań. Pokazuje możliwości poradzenia sobie z przemocą.
Zobacz również serwis: Sprawy karne