Przy wyliczeniu emerytury ta średnia długość trwania życia jest już loterią i zależy nie tylko od tego jak długo się pracuje, jakie były waloryzację w latach poprzednich, ale także od innych czynników. Takim klasycznym czynnikiem, który wpłynął na wysokość emerytury była pandemia. To jest bardzo, ale to bardzo niesprawiedliwe.
Taki list otrzymała redakcja Infor.pl w reakcji na poniższy artykuł:
https://www.infor.pl/prawo/nowosci-prawne/6877503,zus-znow-obnizyl-emeryture-przy-pomocy-18360-miesiecy-i-1928-miesiecy-dalsze-srednie-trwanie-zycia-z-gus-kolejny-emeryt-niepotrzebnie-pracowal.html
W reakcji czytelnicy opisują nam swoje przygody z przeliczeniem kapitału emerytalnego zgromadzonego przez emeryta na wysokość comiesięcznej emerytury przy pomocy miesięcy średniego życia (według GUS). W poszczególnych przypadkach emeryci szacują swoje straty na około 800-900 zł miesięcznie.
Może przy przeliczeniu kapitału emerytalnego przyjąć jeden wskaźnik długości życia?
To jest propozycja czytelniczki: Przyjąć jeden 209 miesięcy średniego życia przy przechodzeniu na emeryturę. Jak przed 1999 rokiem. Poniżej pełna treść jej listu:
Witam,
Chciałabym zwrócić Państwa uwagę nie tylko jak niesprawiedliwy jest system emerytalny w którym w dużej mierze emerytura zależy od średniej długości trwania życia ale także jak loteryjny jest ten system.
W 1999 r. kiedy wyliczano wartość kapitału początkowego za okres pracy do 31.12.1998 r., przyjęto do jego wyliczenia dla wszystkich uprawnionych osób, jednakową średnią długość trwania życia tj. 209 miesięcy.
Przy wyliczeniu emerytury ta średnia długość trwania życia jest już loterią i zależy nie tylko od tego jak długo się pracuje , jakie były waloryzację w latach poprzednich, ale także od innych czynników. Takim klasycznym czynnikiem, który wpłynął na wysokość emerytury była pandemia . To jest bardzo ale to bardzo niesprawiedliwe .
Uważam, że przy wyliczaniu emerytury powinno się dzielić kapitał początkowy przez 209 miesięcy tak jak to było przy wyliczaniu wartości kapitału początkowego w 1999 r. Jeśli emeryt pracuje dłużej i ta średnia trwania życia jest korzystniejsza dla niego to powinno się przyjmować tą korzystniejszą.
Polecamy VAT 2025. Podatki część 2
Co to za wskaźnik 209 r.? Kiedy ZUS go wykorzystywał? Art. 173 ust. 2 ustawy emerytalnej
Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174, pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat.
Osoba, która podlegała ubezpieczeniom społecznym przed 1 stycznia 1999 r., ma zatem policzoną wartość tzw. hipotetycznej emerytury, jaką dostałaby, gdyby w momencie wprowadzenia życie reformy emerytalnej, tj. 1 stycznia 1999 r., miała już uprawnienia emerytalne. Wartość tej hipotetycznej emerytury jest następnie pomnożona przez 209, tzn. przez średnie dalsze trwanie życia ustalone na dzień 1 stycznia 1999 r. dla osób w wieku 62 lat (wspólnie dla kobiet i mężczyzn). Uzyskana kwota kapitału początkowego jest zapisywana na indywidualnym koncie ubezpieczonego, a następnie cyklicznie waloryzowana, analogicznie jak składki na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowane na koncie ubezpieczonego z tytułu pracy wykonywanej po 1998 r.
Co to jest kapitał początkowy
To składki sprzed 1999 r. odtworzone na podstawie Twojego stażu
pracy i Twoich zarobków. Od 1999 r. każda osoba ubezpieczona
ma indywidualne konto w ZUS. Zapisujemy na nim wartość składek
odprowadzonych na ubezpieczenia emerytalne i rentowe po 1998 r.
Dopóki nie obliczymy Ci kapitału początkowego, na Twoim koncie będą
zapisane tylko składki odprowadzone po 1998 r.
UWAGA!! Jeśli urodziłeś się po 1948 r., to wysokość Twojej emerytury zależy od wysokości środków zapisanych na Twoim koncie, czyli:
1 kapitału początkowego oraz
2 składek odprowadzonych po 1998 r.
Im więcej lat przepracowałeś przed 1999 r., tym większy wpływ na wysokość Twojej emerytury będzie miał kapitał początkowy.
Cechy tego systemu (kapitał początkowy, ZUS, waloryzacja):
1. Kapitał początkowy jest ustalany na dzień 1 stycznia 1999 r. niezależnie od tego, kiedy zostanie złożony wniosek o jego ustalenie.
2. Kapitał początkowy jest składnikiem podstawy obliczenia emerytury według nowych zasad, a nie samoistnym świadczeniem, dlatego ustawodawca miał prawo uznać, że – bez względu na płeć ubezpieczonego – do ustalenia kwoty kapitału przyjmuje się średnie trwanie życia osoby w wieku 62 lat, a nie wysokość wieku emerytalnego.
3. kapitał początkowy ustalany jest zawsze na dzień 1 stycznia 1999 r., dlatego do jego obliczenia przyjmuje się średnie dalsze trwanie życia 62-letniej osoby ustalone na dzień 1 stycznia 1999 r., czyli 209 miesięcy. Wartość kapitału początkowego nie podlega uaktualnieniu ze względu na zmieniającą się średnią długość życia osób w wieku 62 lat i starszych.