Pełny projekt rozporządzenia MRiPS w sprawie ustalania poziomu potrzeby wsparcia [świadczenie wspierające 2024 r.]

• Ile może wynieść świadczenie wspierające?
• Rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia ………………. 2023 r. w sprawie ustalania poziomu potrzeby wsparcia
• Rozdział 1 Szczegółowy sposób postępowania przy wydawaniu decyzji ustalających poziom potrzeby wsparcia, skład oraz sposób powoływania i odwoływania członków wojewódzkich zespołów, a także sposób działania tych składów 
• Rozdział 2 Szczegółowe standardy w zakresie ustalania poziomu potrzeby wsparcia
• Rozdział 3 Tryb i sposób przeprowadzania kontroli
• Rozdział 4 Tryb szkolenia i minima programowe
• Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe

Projekt z dnia 31 października 2023 r. 

Ile może wynieść świadczenie wspierające?

Świadczenie wspierające ma wartość od 40 proc. do 220 proc. renty socjalnej:

1) 220% renty socjalnej – jeżeli w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie od 95 do 100 punktów w skali potrzeby wsparcia (około 3495 zł wyliczone w odniesieniu do wysokości renty socjalnej z 2023 r.),

2) 180% renty socjalnej – jeżeli w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie od 90 do 94 punktów w skali potrzeby wsparcia,

3) 120% renty socjalnej – jeżeli w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie od 85 do 89 punktów w skali potrzeby wsparcia, 

4) 80% renty socjalnej – jeżeli w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie od 80 do 84 punktów w skali potrzeby wsparcia, 

5) 60% renty socjalnej – jeżeli w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie od 75 do 79 punktów w skali potrzeby wsparcia, 

6) 40% renty socjalnej – jeżeli w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie od 70 do 74 punktów w skali potrzeby wsparcia.

WAŻNE! O liczbie punktów zadecyduje zdolność danej osoby do samodzielnego wykonywania określonych czynności lub zadań związanych z codziennym funkcjonowaniem.

Istotne są dokumenty wydane przez wojewódzkie zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności. 

UWAGA! W 2024 r. nie wszystkie ww. poziomy poziomu wsparcia dadzą świadczenie wspierające.

Przyznawanie i wypłaty świadczenia wspierającego są następujące:

• od 1 stycznia 2024 r. - osoby od 87-100 punktów;
• od 1 stycznia 2025 r. - osoby od 78 do 86 pkt;
• od 1 stycznia 2026 r. - osoby od 70 do 77 pkt.

Rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia ………………. 2023 r. w sprawie ustalania poziomu potrzeby wsparcia

Na podstawie art. 6b6 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 100, 173, 240, 852, 1234 i 1429) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) szczegółowy sposób postępowania przy wydawaniu decyzji ustalających poziom potrzeby wsparcia, skład oraz sposób powoływania i odwoływania członków wojewódzkich zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności, zwanych dalej „wojewódzkimi zespołami”, ustalających poziom potrzeby wsparcia, a także sposób działania tych składów;

2) szczegółowe standardy w zakresie ustalania potrzeby wsparcia i jej poziomu, wynikające z braku lub utraty autonomii fizycznej, psychicznej, intelektualnej lub sensorycznej, dotyczących wykonywania określonych czynności, związanych z obszarami codziennego funkcjonowania, z uwzględnieniem wag danych czynności, wyrażonych w wartościach punktowych oraz rodzaju wymaganego wsparcia i jego częstotliwości w określaniu możliwości niezależnego życia w odniesieniu do wieku osoby niepełnosprawnej i uwzględniając standardy, o których mowa  w art. 4b ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. 
o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, zwanej dalej „ustawą”;

3) tryb i sposób przeprowadzania kontroli przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej „Pełnomocnikiem”, na podstawie art. 6c ust. 2a pkt 1, 2 i 5 ustawy;

4) wzór formularza w zakresie ustalania poziomu potrzeby wsparcia dla osób zaliczonych do stopnia niepełnosprawności, zwanego dalej „formularzem”;

5) tryb szkolenia i minima programowe szkoleń dla członków wojewódzkich zespołów.

Rozdział 1 Szczegółowy sposób postępowania przy wydawaniu decyzji ustalających poziom potrzeby wsparcia, skład oraz sposób powoływania i odwoływania członków wojewódzkich zespołów, a także sposób działania tych składów 

§ 2. 1. Wojewoda, na wniosek przewodniczącego wojewódzkiego zespołu, powołuje i odwołuje członków wojewódzkiego zespołu, ustalających poziom potrzeby wsparcia, zwanych dalej „specjalistami do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia”.

2. Specjalistę do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia powołuje się spośród osób będących:

1) fizjoterapeutą – w rozumieniu ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty (Dz. U. z 2023 r. poz. 1213 i 1234),

2) psychologiem – posiadającym ukończone magisterskie studia na kierunku psychologia,

3) pedagogiem – posiadającym ukończone magisterskie studia na kierunku pedagogika,

4) pedagogiem specjalnym – posiadającym ukończone magisterskie studia w zakresie pedagogiki specjalnej,

5) pracownikiem socjalnym – posiadającym kwalifikacje określone w przepisach ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 901, 1693 i 1938),

6) doradcą zawodowym – posiadającym ukończone magisterskie studia na kierunkach: psychologia, pedagogika, pedagogika specjalna, socjologia lub zawodowe studia wyższe o specjalności doradztwo zawodowe albo studia podyplomowe o specjalności doradztwo zawodowe,

7) pielęgniarką albo pielęgniarzem – posiadającym prawo wykonywania zawodu w rozumieniu ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o zawodzie pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 628)

– legitymujących się co najmniej 2-letnim doświadczeniem w wykonywaniu pracy w jednym z wymienionych zawodów w okresie 5 lat bezpośrednio poprzedzających powołanie na specjalistę do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia.  

3. Wojewoda odwołuje członka wojewódzkiego zespołu ustalającego poziom potrzeby wsparcia, na wniosek przewodniczącego wojewódzkiego zespołu, po uzyskaniu informacji od Pełnomocnika o stwierdzonych nieprawidłowościach lub naruszeniach prawa przy wydawaniu decyzji ustalających poziom potrzeby wsparcia.

§ 3. 1. Przewodniczący wojewódzkiego zespołu albo upoważniona przez niego osoba, wyznacza dwuosobowy skład ustalający poziom potrzeby wsparcia, zwany dalej „składem ustalającym” spośród specjalistów do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia, posiadających zaświadczenie, o którym mowa w § 28 ust. 1.

2.  Do składu ustalającego nie można wyznaczyć specjalistów do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia wykonujących te same zawody, o których mowa w § 2 ust. 2. 

§ 4. 1. Zawiadomienie o terminie i miejscu ustalenia poziomu potrzeby wsparcia  doręcza się osobie ubiegającej się o ustalenie poziomu potrzeby wsparcia, zwanej dalej „osobą zainteresowaną”, jej przedstawicielowi ustawowemu albo osobie upoważnionej do reprezentowania pełnoletniej osoby niepełnosprawnej nie później niż 7 dni przed dniem wyznaczonego terminu. O terminie i miejscu ustalenia poziomu potrzeby wsparcia zawiadamia się za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.

2. Wojewódzki zespół określa miejsce ustalenia poziomu potrzeby wsparcia, biorąc pod uwagę informacje zawarte we wniosku o wydanie decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia, o którym mowa w art. 6b3 ust. 1 ustawy, i kwestionariusz samooceny trudności w zakresie wykonywania czynności związanych z funkcjonowaniem, o którym mowa w art. 6b4 ust. 3 ustawy.

3. W uzasadnionych przypadkach lub na wniosek osoby zainteresowanej, zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, można dokonać również telefonicznie albo za pośrednictwem poczty elektronicznej albo za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 6b3 ust. 4 pkt 1 ustawy. Zawiadomienie powoduje skutki prawne, gdy nie ma wątpliwości, że dotarło ono do osoby zainteresowanej, jej przedstawiciela ustawowego lub osoby upoważnionej do reprezentowania pełnoletniej osoby niepełnosprawnej we właściwej treści i w odpowiednim terminie. Z zawiadomienia telefonicznego sporządza się notatkę.

4. Nieobecność osoby zainteresowanej w miejscu i terminie ustalenia poziomu potrzeby wsparcia wyznaczonym przez wojewódzki zespół w zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 1 i 3, skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.

5. W przypadku gdy nieobecność, o której mowa w ust. 4, została usprawiedliwiona ważnymi przyczynami lub zdarzeniami losowymi, zgłoszonymi przez nią w terminie do 7 dni od dnia wyznaczonego terminu ustalenia poziomu potrzeby wsparcia, wojewódzki zespół: 

1) wyznacza nowy termin ustalenia poziomu potrzeby wsparcia – w przypadku uznania usprawiedliwienia osoby zainteresowanej za uzasadnione;

2) wydaje decyzję o odmowie wydania decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia – w przypadku nieuznania usprawiedliwienia osoby zainteresowanej za uzasadnione. 

 6. Nieobecność  osoby zainteresowanej w miejscu wyznaczonym przez wojewódzki zespół w zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 1 i 3, w terminie ustalenia poziomu potrzeby wsparcia w postępowaniu o ponowne rozpatrzenie sprawy, o którym mowa w art. 6b5 ust. 5 ustawy, skutkuje wydaniem decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia w oparciu o czynności oceniające, o których mowa w § 5 ust. 1, przeprowadzone przed dniem złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

7. W przypadku gdy nieobecność, o której mowa w ust. 6, została usprawiedliwiona ważnymi przyczynami lub zdarzeniami losowymi, zgłoszonymi przez nią w terminie do 7 dni od dnia wyznaczonego terminu ustalenia poziomu potrzeby wsparcia, wojewódzki zespół: 

1) wyznacza nowy termin ustalenia poziomu potrzeby wsparcia – w przypadku uznania  usprawiedliwienia osoby zainteresowanej za uzasadnione;

2) wydaje decyzję ustalającą poziom potrzeby wsparcia, w oparciu o czynności oceniające, o których mowa w § 5 ust. 1, przeprowadzone przed dniem złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy – w przypadku nieuznania usprawiedliwienia osoby zainteresowanej za uzasadnione.

§ 5. 1. Skład ustalający, w jednym miejscu i czasie, określa poziom potrzeby wsparcia osobie zainteresowanej, przy zastosowaniu formularza, na podstawie: obserwacji, wywiadu bezpośredniego oraz oceny funkcjonowania, zwanych dalej „czynnościami oceniającymi”, a także informacji wskazanych w kwestionariuszu samooceny trudności w zakresie wykonywania czynności związanych z funkcjonowaniem.

2. W czasie dokonywania czynności oceniających członek składu ustalającego, na wezwanie osoby zainteresowanej, zobowiązany jest przedstawić w formie papierowej dokument potwierdzający wyznaczenie go do składu ustalającego, o którym mowa w § 3 ust. 1.

3. Obserwacja polega na dokonaniu spostrzeżeń obejmujących zachowanie i sposób funkcjonowania osoby zainteresowanej oraz jej angażowanie się w wykonywanie dowolnych działań dotyczących czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania, o których mowa w § 9 ust. 2, w celu dokonania oceny co do możliwości ich samodzielnego wykonania.

4. Wywiad bezpośredni polega na uzyskaniu bezpośrednio od osoby zainteresowanej informacji dotyczących jej zachowania i sposobu funkcjonowania, w wykonywaniu przez nią czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania, o których mowa w § 9 ust. 2,  oraz jej angażowania się w ich wykonywanie w celu dokonania oceny co do możliwości ich samodzielnego wykonania. 

5. Ocena funkcjonowania polega na wskazaniu wykonania, skierowanym bezpośrednio do osoby zainteresowanej, dowolnych działań dotyczących czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania, o których mowa w § 9 ust. 2, oceniających sposób jej funkcjonowania, i angażowanie się w ich wykonywanie, w celu dokonania oceny co do możliwości ich samodzielnego przez nią wykonywania. 

6. Każdy z członków składu ustalającego po przeprowadzeniu czynności oceniających sporządza pisemną opinię, zawierającą informacje pozyskane podczas czynności oceniających. 

§ 6. Członkowie składu ustalającego w terminie do 7 dni od dnia przeprowadzenia czynności oceniających wypełniają, na posiedzeniu, formularz, biorąc pod uwagę opinie, o których mowa w § 5 ust. 6. Formularz jest podpisywany przez wszystkich członków składu ustalającego. 

§ 7. 1. Decyzja ustalająca poziom potrzeby wsparcia, o której mowa w art. 6b3 ust. 1 ustawy, określa poziom potrzeby wsparcia, z uwzględnieniem wartości punktowych ustalonych dla każdej czynności związanej z obszarami codziennego funkcjonowania, o których mowa w § 9 ust. 2.

 2. Decyzję ustalającą poziom potrzeby wsparcia wydaje się w terminie do 7 dni od dnia posiedzenia, o którym mowa w § 6.

§ 8. Przepisy § 3–7 stosuje się odpowiednio do wniosku, o którym mowa w art. 6b6 ust. 1 ustawy.

Rozdział 2 Szczegółowe standardy w zakresie ustalania poziomu potrzeby wsparcia

§ 9. 1. Przy ocenie, przez skład ustalający, zdolności osoby zainteresowanej do samodzielnego wykonywania czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania w odniesieniu do każdej ocenianej czynności, wpływającej na określenie potrzeby wsparcia bierze się pod uwagę:

1) zdolność osoby zainteresowanej do świadomego i samodzielnego zainicjowania wykonania czynności;

2) zdolność osoby zainteresowanej do celowego, efektywnego i bezpiecznego wykonywania czynności w standardowym czasie uwzględniając wiek osoby zainteresowanej, 

3) zdolność osoby zainteresowanej do kontrolowania wykonywania czynności od początku do końca;

4) konieczność wsparcia przez inną osobę lub technologię wspomagającą;

5) okoliczności związane z niepełnosprawnością osoby zainteresowanej;

6) nadmierną troskę ze strony innych osób;

7)  utrwalenie stanu zdrowia, w którym znajduje się osoba zainteresowana.

 2. Potrzebę wsparcia ustala się poprzez ocenę następujących czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania:

1) zmiana pozycji ciała – polegająca na zdolności do dokonywania zmiany pozycji swojego ciała, w tym zdolności do przyjmowania pozycji stojącej z pozycji siedzącej lub leżącej, lub pozycji siedzącej w przypadku osób poruszających się na wózku, przyjmowania pozycji spoczynkowej ciała, w tym pozycji leżącej z pozycji siedzącej lub stojącej, a w przypadku osób długotrwale leżących – zmian a pozycji ich ciała do pozycji spoczynkowego ułożenia ciała;

2) poruszanie się w znanym środowisku – polegające na zdolności do chodzenia i poruszania się w obrębie mieszkania lub domu z uwzględnieniem wchodzenia i schodzenia ze schodów, docierania do wszystkich pomieszczeń w zamieszkiwanym mieszkaniu lub domu oraz poruszania się w bezpośrednim otoczeniu mieszkania lub domu;

3) poruszanie się w nieznanym środowisku – polegające na zdolności do poruszania się w mieszkaniu lub domu innej osoby, budynkach użyteczności publicznej i na zewnątrz tych budynków oraz zdolności do pokonywania barier architektonicznych i omijania przeszkód zlokalizowanych w nieznanym jej środowisku;

4) sięganie, chwytanie i manipulowanie przedmiotami użytkowymi – polegające na zdolności do precyzyjnego używania ręki, w tym do chwytania, manipulowania, wypuszczania i odstawiania przedmiotów na miejsce w domu i poza nim, wykonywania ruchów precyzyjnych palcami rąk oraz zdolności do omijania przeszkód podczas wykonywania tych czynności;

5) przemieszczanie się środkami transportu – polegające na zdolności do  przemieszczania się różnymi środkami transportu jako pasażer podczas przejazdu samochodem oraz korzystania ze środków transportu publicznego, takich jak w szczególności autobus, pociąg, samolot, w tym również podczas dużego natężenia ruchu;

6) klasyfikacja docierających bodźców – polegająca na zdolności do rozumienia znaczenia bodźców, komunikatów oraz informacji docierających do tej osoby różnymi kanałami komunikacji, na przykład przez przekaz mówiony, pisany lub gesty, zdolności do identyfikacji źródła docierającego bodźca oraz oceny bodźca pod względem jego bezpieczeństwa dla osoby;

7) przekazywanie informacji innym osobom – polegające na zdolności do logicznego, zwięzłym i zrozumiałym przekazania innym osobom posiadanych informacji za pomocą dowolnego kanału komunikacji, w szczególności przez mowę, gesty lub pismo, w tym również informacji dotyczących własnych potrzeb, dolegliwości lub samopoczucia;

8) prowadzenie rozmowy – polegające na zdolności do inicjowania, kontynuowania i kończenia rozmowy lub wymiany informacji z jedną osobą oraz z więcej niż jedną osobą, w tym zdolności do wprowadzania nowych tematów i poglądów lub nawiązywania do tematów poruszanych przez innych;

9) opanowanie nowej umiejętności praktycznej – polegające na zdolności do opanowania, podjęcia i przeprowadzenia do końca nieposiadanej wcześniej, nowej umiejętności praktycznej związanej z codziennym funkcjonowaniem lub opanowaniu nowego zachowania;

10) koncentrowanie się na czynności – polegające na zdolności do celowego skupienia uwagi na wykonywaniu określonej czynności, skierowania uwagi na określony bodziec i utrzymywania jej w czasie, w tym również zdolności do przerzutności i podzielności uwagi;

11) korzystanie z urządzeń i technologii służących z korzystania z informacji i porozumiewania się – polegające na zdolności do korzystania z technologii, wykorzystywanych do rozwiązywania problemów, ułatwienia codziennego funkcjonowania, usprawnienia pracy oraz zwiększenia wydajności i jakości usług, w tym  w szczególności umiejętności korzystania z radia, telewizora, komputera, Internetu, telefonu komórkowego; 

12) mycie i osuszanie całego ciała – polegające na zdolności do umycia całego ciała z użyciem wody i odpowiednich środków czyszczących w szczególności mydła lub płynu do kąpieli oraz osuszenia całego ciała z użyciem ręcznika, w warunkach domu i poza domem;

13) mycie i osuszanie rąk i twarzy – polegające na zdolności do umycia rąk i twarzy przy użyciu wody oraz odpowiednich środków czyszczących takich jak na przykład mydło lub żel do mycia twarzy oraz osuszeniu rąk i twarzy z użyciem ręcznika w warunkach domu i poza domem;

14) pielęgnowanie poszczególnych części ciała – polegające na zdolności do pielęgnowania części ciała, w szczególności skóry ciała i głowy, zębów, paznokci dłoni i stóp, genitaliów, które wymagają więcej odpowiednich zabiegów pielęgnacyjnych, innych niż tylko mycie i suszenie;

15) troska o własne zdrowie – polegające na zdolności do uświadamiania sobie własnych potrzeb fizycznych, podejmowania czynności związanych z zapewnieniem sobie odpowiednich warunków bytowych, unikania czynników szkodliwych oraz zdrowego odżywiania się i zachowania właściwego poziomu aktywności fizycznej;

16) korzystanie z toalety – polegające na zdolności do rozpoznania potrzeby dotyczącej oddania moczu i wydalania stolca, w tym udanie się do odpowiedniego miejsca, przyjęcie pozycji, manipulowanie ubraniem przed i po oraz używanie wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie osoby uprawnionej, związanych z oddawaniem moczu lub wydalaniem stolca, w tym używanie wyrobów medycznych z tym związanych, takich jak na przykład pieluchomajtki, cewniki urologiczne, zaopatrzenie stomijne w – sytuacji występowania problemów z oddawaniem moczu lub wydalaniem stolca;

17) ubieranie się – polegające na zdolności do podejmowania czynności związanych z zakładaniem i zdejmowaniem ubrania i obuwia, w tym umiejętność dostosowania ubioru do aktualnie panujących warunków pogodowych, właściwy dobór ubrania, zapinanie guzików i wiązanie butów;

18) jedzenie i picie – polegające na zdolności do podejmowania i wykonywania w domu i poza domem czynności związanych ze spożywaniem podanego pokarmu lub napoju, w tym inicjowania jedzenia i picia, zdolności do rozpoznawania i sięgania po serwowane jedzenie, rozdrabnianie go, otwierania butelek i puszek, używania przyborów do jedzenia;

19) stosowanie zalecanych środków terapeutycznych – polegające na  zdolności do uświadamiania sobie własnych potrzeb zdrowotnych, w tym wynikających z zaburzenia stanu zdrowia fizycznego i psychicznego, stanowiącego podłoże niepełnosprawności, podejmowania czynności związanych z korzystaniem usług specjalistów i przestrzegania wydawanych zaleceń, przyjmowania produktów leczniczych z zachowaniem właściwej metody podawania i dawkowania oraz stosowania metod terapeutycznych;

20) realizowanie wyborów i decyzji – polegające na zdolności do realizowania własnych wyborów i decyzji, w tym zdolność do przeanalizowania problemu, identyfikacji dostępnych opcji działania, wyboru najlepszej z tych opcji oraz zdolność do oceny skutków dokonanego wyboru i wywiązywania się z zaciągniętych zobowiązań, w przypadku czynności;

21) pozostawanie w domu samemu – polegające na zdolności do pozostawania w domu samemu przez okres co najmniej jednej doby, związanego z trudnościami w zaspokajaniu podstawowych potrzeb oraz odpowiednim poziomem kompetencji psychospołecznych i poznawczych, w tym rozumieniem swojej sytuacji, brakiem zachowań lękowych oraz unikaniem niebezpiecznych sytuacji grożących urazem;

22) nawiązywanie kontaktów – polegające na zdolności do inicjowania kontaktów z innymi osobami, w tym nawiązywania kontaktów z osobami wcześniej nieznanymi, w sposób fizyczny lub za pośrednictwem kanałów teleinformatycznych, w szczególności unikanie nawiązywania kontaktów z innymi osobami prowadzące do izolowania się od innych osób oraz nadmierne dążenie do nawiązywania kontaktów z osobami obcymi; 

23) kontrolowanie własnych zachowań i emocji – polegające na zdolności do kontrolowania własnych emocji i odruchów, zarówno werbalnych jak i fizycznych, we wzajemnych kontaktach z osobami znanymi oraz nieznanymi, w sposób odpowiedni do danej sytuacji i akceptowany społecznie;

24) utrzymywanie kontaktów z bliskimi – polegające na zdolności do  utrzymywania kontaktów z osobami bliskimi, takimi jak na przykład rodzina, przyjaciele lub bliscy znajomi, w szczególności występowanie u osoby zainteresowania i potrzeby utrzymywania relacji z bliskimi, komunikowania się lub widywania z tymi osobami oraz występowanie obiektywnych przeszkód w utrzymaniu kontaktów;

25) tworzenie bliskich relacji z innymi osobami – polegające na zdolności do inicjowania, tworzenia i utrzymywanie bliskich relacji uczuciowych z drugą osobą, w tym zdolność do zawierania związków, założenia rodziny, wspólnego zamieszkania i planowania wspólnej przyszłości;

26) kupowanie artykułów codziennej potrzeby – polegające na zdolności do wybierania, nabywania i przewożenia artykułów potrzebnych w codziennym funkcjonowaniu, takich jak żywność, napoje, odzież, środki czyszczące i artykuły gospodarstwa domowego oraz zdolność do składowania zakupionych artykułów w odpowiednich miejscach;

27) przygotowywanie posiłków – polegające na zdolności do  przygotowania i podawania do spożycia posiłków prostych, czyli posiłków o małej liczbie składników, łatwych w przygotowaniu i łatwych do serwowania oraz posiłków złożonych, czyli posiłków o dużej liczbie składników, wymagających skomplikowanych metod przygotowania i serwowania;

28) dbanie o dom, ubrania i obuwie polegające na zdolności do  czyszczenia powierzchni i sprzętu kuchennego, sprzątania zajmowanego mieszkania przy użyciu sprzętu gospodarstwa domowego, właściwego segregowania i pozbywania się śmieci oraz zdolność do dbania o ubrania i obuwie, w tym właściwego przechowywania garderoby, prania i suszenia odzieży oraz korzystania z pralki, suszarki lub żelazka;

29) dokonywanie transakcji finansowych polegające na zdolności do dokonywania transakcji finansowych gotówkowych lub bezgotówkowych, kończących się kupnem lub sprzedażą towaru lub usługi, w tym rozumienie wartości pieniądza i cen produktów oraz używanie pieniędzy do kupowania lub sprzedaży;

30) rekreacja i organizacja czasu wolnego polegające na zdolności do zaangażowania się w aktywności związane z dowolną formą spędzania wolnego czasu, jak na przykład udział w wydarzeniach kulturalnych i sportowych, w tym nieformalnych i formalnych zorganizowanych przez instytucje publiczne i inne podmioty, wizyty w placówkach kultury, podróżowanie i zwiedzanie, rozwijanie hobby oraz uczestnictwo w kołach zainteresowań;

31) załatwianie spraw urzędowych polegające na zdolności do korzystania z usług publicznych, załatwienia spraw w urzędach lub instytucjach, w tym zdolność osoby do złożenia odpowiedniego wniosku papierowego bądź przez Internet;

32) realizowanie dziennego rozkładu zajęć polegające na zdolności do  realizowania dziennego rozkładu zajęć i obowiązków.   

§ 10. 1. Zdolność osoby zainteresowanej do samodzielnego wykonywania czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania jest oceniana przez skład ustalający w każdym przypadku w odniesieniu do niepełnosprawności: fizycznej, sensorycznej, intelektualnej i psychicznej.

2. Przy ocenie zdolności osoby zainteresowanej do samodzielnego wykonywania czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania, o których mowa w § 9 ust. 2, bierze się pod uwagę, adekwatnie do wieku, w zakresie niepełnosprawności: 

1) fizycznej – możliwość wykonywania i koordynowania czynności w zakresie zaangażowania struktur ciała związanych z ruchem, siły mięśni szkieletowych, funkcji ruchowej i manipulacyjnej kończyn, innych struktur i powiązanych z nimi funkcji ciała oraz występujące u osoby ograniczenia bólowe;

2) sensorycznej – możliwość odbierania, przekazywania, przetwarzania i interpretowania zewnętrznych bodźców sensorycznych dostarczanych organizmowi przez narządy zmysłów;

3) intelektualnej – możliwość nabywania wiedzy i wykorzystania nabytej wiedzy do wykonywania czynności, rozumienie znaczenia wykonywanej czynności, konsekwencji wykonywania czynności lub jej zaniechania oraz zdolność do podejmowania decyzji dotyczących własnej osoby lub wyrażenia woli wykonywania czynności;

4) psychicznej – wolę i świadomość wykonywania czynności, zdolność do podejmowania racjonalnych decyzji lub wyrażenia woli wykonania czynności, zdolność dostosowania zachowania do obowiązujących norm społecznych, zdolność rozumienia znaczenia wykonywanej czynności oraz znaczenia konsekwencji jej wykonania lub zaniechania.

3. Każdej czynności związanej z obszarami codziennego funkcjonowania przypisana jest określona wartość punktowa, odpowiadająca wadze tej czynności. 

4. Dla każdej czynności związanej z obszarami codziennego funkcjonowania, gdy osoba zainteresowana nie ma zdolności do samodzielnego wykonania czynności, określa się rodzaj wymaganego wsparcia oraz jego częstotliwość, którym przypisana jest określona wartość punktowa, odpowiadająca wadze tej czynności dla możliwości niezależnego życia.

5. Rodzajami wymaganego wsparcia są:

1) nadzór:

a) w przypadku niepełnosprawności fizycznej oznacza konieczność stymulacji lub instruowania osoby werbalnie lub gestem podczas samodzielnego wykonywania przez nią czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania lub przygotowanie elementów niezbędnych do samodzielnego wykonywania przez tę osobę czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania,

b) w przypadku niepełnosprawności sensorycznej oznacza konieczność dostarczenia osobie informacji niezbędnych do samodzielnego wykonywania przez nią czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania za pomocą dostępnego kanału komunikacyjnego w połączeniu lub bez przygotowania elementów niezbędnych do samodzielnego wykonywania przez nią  czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania,

c) w przypadku niepełnosprawności intelektualnej oznacza konieczność instruowania lub ukierunkowania osoby w podejmowaniu decyzji, wskazywania osobie kolejnych etapów czynności w przypadku wykonywania czynności złożonej lub koordynowania działań osoby podczas samodzielnego wykonywania przez nią czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania lub konieczność instruowania osoby w celu zapobiegnięcia wystąpienia niebezpiecznych następstw zachowań osoby,

d) w przypadku niepełnosprawności psychicznej oznacza konieczność stymulacji osoby w celu zainicjowania samodzielnego wykonania czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania w połączeniu lub bez przygotowania elementów niezbędnych do samodzielnego wykonywania przez osobę czynności, lub instruowania osoby w celu zapobiegnięcia wystąpienia niebezpiecznych następstw jej zachowań;

2) częściowa współpraca – oznacza konieczność współpracy z osobą przy częściowym lub całkowitym wykonywaniu przez nią czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania w połączeniu lub bez przygotowania elementów niezbędnych do wykonywania tych czynności, lub konieczność współpracy z osobą w celu zapobiegnięcia wystąpienia niebezpiecznych następstw jej zachowań;

3) całkowita substytucja – oznacza konieczność całkowitego wyręczenia osoby w wykonywaniu czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania przez inną osobę, w związku z całkowitym brakiem jej zdolności do samodzielnego wykonywania czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania;

4) wsparcie specjalne – oznacza konieczność udzielenia osobie jednego z rodzajów wymaganego wsparcia, o których mowa w ust. 5 pkt 1-3, w połączeniu z koniecznością stosowania środków wsparcia niezbędnych do podtrzymania podstawowych funkcji fizjologicznych utrudniających udzielenie wsparcia, lub związane z koniecznością zapewniania bezpieczeństwa własnego i innych osób lub prezentowania w stosunku do osoby udzielającej wsparcia zachowań niebezpiecznych, agresywnych lub oporujących.

6. Każdemu rodzajowi wymaganego wsparcia przypisany jest określony współczynnik:

1) 0,95 – w przypadku nadzoru, o którym mowa w ust. 5 pkt 1,

2) 0,97 – w przypadku częściowej współpracy, o której mowa w ust. 5 pkt  2,

3) 0,99 – w przypadku całkowitej substytucji, o której mowa w ust. 5 pkt 3,

4) 1,00 – w przypadku wsparcia specjalnego, o którym mowa w ust. 5 pkt 4

– odpowiadający jego wadze dla możliwości niezależnego życia. 

7. Każdemu rodzajowi wymaganego wsparcia przypisana jest częstotliwość w wymiarze: 

1) prawie nigdy;

2) sporadycznie;

3) dość często;

4) przeważnie; 

5) zawsze.

8. Każdemu wymiarowi częstotliwości wymaganego wsparcia przypisany zostaje określony współczynnik:

1) 0,50 – w przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 1,

2) 0,95 – w przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 2,

3) 0,97 – w przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 3,

4) 0,99 – w przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 4,

5) 1,00 – w przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 5

– odpowiadający częstości przypadków, w których osoba zainteresowana nie ma zdolności do samodzielnego wykonania określonej czynności związanej z obszarami codziennego funkcjonowania.

9. Wartość punktową potrzeby wsparcia, dla każdej czynności związanej z obszarami codziennego funkcjonowania, określa się jako iloczyn współczynnika rodzaju wymaganego wsparcia, współczynnika częstotliwości wymaganego wsparcia i wagi przypisanej do danej czynności. Iloczyn  zaokrągla się do tysięcznych części w górę.

10. Wartość punktową potrzeby wsparcia, dla każdej czynności związanej z obszarami codziennego funkcjonowania, gdy potrzeba wsparcia występuje więcej niż w jednym rodzaju niepełnosprawności, o którym mowa w ust. 1, określa się jako iloczyn najwyższej ustalonej wartości współczynnika rodzaju wymaganego wsparcia spośród rodzajów niepełnosprawności, najwyższej ustalonej wartości współczynnika częstotliwości wymaganego wsparcia spośród rodzajów niepełnosprawności i wagi przypisanej do danej czynności. Iloczyn zaokrągla się do tysięcznych części w górę.

11. Poziom potrzeby wsparcia wyrażony jest wartością punktową stanowiącą sumę iloczynów czynności związanych z obszarami codziennego funkcjonowania. Iloczyn  jest zaokrąglany do setnych wartości w górę.

12. Czynności związane z obszarami codziennego funkcjonowania, opisy tych czynności, rodzaje niepełnosprawności, zdolność do samodzielnego wykonywania czynności, rodzaje wymaganego wsparcia i określenie jego częstotliwości, wraz z przypisanymi wartościami wag i współczynników, określa formularz, stanowiący załącznik do rozporządzenia.

Rozdział 3 Tryb i sposób przeprowadzania kontroli

§ 11. Kontrola, o której mowa w art. 6c ust. 2a pkt 1, 2 i 5 ustawy, może być przeprowadzana w sposób:

1)     kompleksowy – obejmujący całokształt działań wojewódzkiego zespołu w zakresie realizacji zadań określonych w ustawie;

2)     problemowy – obejmujący sprawdzenie realizacji wybranego zadania lub grupy zadań realizowanych przez podmiot kontrolowany;

3)     sprawdzający – którego celem jest stwierdzenie wykonania zaleceń pokontrolnych;

4)     doraźny – którego celem jest zbadanie prawidłowości działania podmiotu kontrolowanego w zakresie określonego zagadnienia wynikającego ze skargi, wniosku lub informacji pochodzących ze środków komunikacji społecznej lub analizy danych pochodzących z Elektronicznego Krajowego Systemu Monitoringu Orzekania o Niepełnosprawności, o którym mowa w art. 6d ustawy.

§ 12. 1. Kontrolę, o której mowa w art. 6c ust. 2a pkt 1, 2 i 5 ustawy, przeprowadza się na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, zwanego dalej „upoważnieniem”, wydanego przez Pełnomocnika.  

 2. Upoważnienie zawiera:

1)     oznaczenie organu upoważnionego do kontroli;

2)     datę wydania upoważnienia;

3)     numer upoważnienia;

4)     imiona i nazwiska oraz numery legitymacji służbowych kontrolujących;

5)     imię i nazwisko kierownika zespołu, o którym mowa w § 13 ust. 1;

6)     powołanie podstawy prawnej kontroli;

7)     nazwę i adres podmiotu kontrolowanego;

8)     zakres kontroli;

9)     miejsce, datę rozpoczęcia oraz datę zakończenia kontroli;

10)   imię, nazwisko oraz podpis osoby udzielającej upoważnienia z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji;

11)   pouczenie o prawach i obowiązkach podmiotu kontrolowanego;

12) w przypadku uzasadnionym zakresem kontroli – wskazanie jednostek organizacyjnych kontrolowanego objętych kontrolą.

3. W trakcie przeprowadzania kontroli organ upoważniony do kontroli, w uzasadnionych przypadkach, może zmienić zakres, miejsce i termin kontroli lub skład zespołu, o którym mowa w § 13 ust. 1, wydając nowe upoważnienie.

§ 13. 1. Kontrola jest przeprowadzana przez zespół składający się z co najmniej dwóch upoważnionych przez Pełnomocnika osób kontrolujących, zgodnie z zatwierdzonym przez niego, przed wydaniem upoważnienia, programem kontroli. Pełnomocnik wyznacza z zespołu kierownika.

2. W uzasadnionych przypadkach kontrola może odbywać się jednoosobowo.

§ 14. Po otrzymaniu upoważnienia kontrolujący dokonują niezwłocznie analizy posiadanych przez organ upoważniony do kontroli informacji dotyczących podmiotu kontrolowanego w zakresie zagadnień objętych kontrolą, a także zapoznają się z wynikami poprzednich kontroli.

§ 15. Na co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem kontroli, o której mowa w § 11 pkt 1-3, Pełnomocnik zawiadamia podmiot kontrolowany o miejscu, zakresie i terminie kontroli. Zawiadomienie może mieć formę elektroniczną.

§ 16. 1. Przed przystąpieniem do kontroli kontrolujący okazują podmiotowi kontrolowanemu upoważnienie oraz dokumenty potwierdzające tożsamość kontrolujących.

2. Czynności kontrolne mogą być dokonywane w obecności podmiotu kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej.

3. Podmiot kontrolowany jest zobowiązany do pisemnego wskazania osoby upoważnionej, o której mowa w ust. 2, upoważnionej do reprezentowania go w trakcie kontroli.

§ 17. 1. Kontrola jest przeprowadzana w siedzibie podmiotu kontrolowanego lub w miejscu prowadzenia działalności przez podmiot kontrolowany, w dniach i godzinach jego pracy.

2. W uzasadnionych okolicznościach kontrola może być przeprowadzona:

1)     poza godzinami pracy podmiotu kontrolowanego lub w dni wolne od pracy;

2)     w miejscu i godzinach świadczenia pracy przez pracowników podmiotu kontrolowanego, w obecności podmiotu kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej;

3)     w siedzibie organu upoważnionego do kontroli;

4)     w miejscu przechowywania przez podmiot kontrolowany dokumentacji dotyczącej działalności podlegającej kontroli;

5)     za zgodą kontrolowanego – w sposób zdalny za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu art. 3 pkt 12 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 1640) lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2020 r. poz. 344), jeżeli może to usprawnić prowadzenie kontroli lub przemawia za tym charakter prowadzonej kontroli.

§ 18. 1. W przypadku konieczności zasięgnięcia opinii dotyczącej zagadnień objętych kontrolą organ upoważniony do kontroli podczas kontroli, jak też po jej zakończeniu, może zwrócić się do biegłego o wydanie takiej opinii.   

2. O powołaniu biegłego zawiadamia się podmiot kontrolowany.

3. Na podstawie upoważnienia wydanego przez organ upoważniony do kontroli biegły może uczestniczyć w czynnościach kontrolnych w obecności kontrolującego.

 § 19. 1. Kontrolujący dokonują ustaleń stanu faktycznego na podstawie zebranych w toku kontroli dowodów.

2. Czynności kontrolne polegają na:

1)     badaniu dokumentów;

2)     żądaniu udzielenia wyjaśnień w wyznaczonym terminie oraz na przyjmowaniu  i wyjaśnień;

3)     przeprowadzaniu oględzin.

3. Dowodami są w szczególności: dokumenty, wyniki oględzin, pisemne wyjaśnienia i oświadczenia, zeznania świadków i opinie biegłych.

4. Dowody zebrane w toku kontroli przechowuje się w sposób uniemożliwiający dostęp do nich bez zgody kontrolujących.

§ 20. 1. Podmiot kontrolowany zapewnia kontrolującym oraz biegłym upoważnionym do udziału w kontroli warunki i środki niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w szczególności zapewnia:

1)     swobodny wstęp i poruszanie się po siedzibie podmiotu kontrolowanego lub miejscu prowadzenia przez niego działalności;

2)     w miarę możliwości, samodzielne zamykane pomieszczenie, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia kontroli;

3)     wydzielone miejsce do przechowywania dokumentów i zabezpieczonych przedmiotów;

4)     możliwość podłączenia do sieci elektrycznej sprzętu komputerowego i elektronicznego służącego do prowadzenia kontroli;

5)     możliwość korzystania z innych środków technicznych, w szczególności takich jak drukarki i kserokopiarki, niezbędnych do przeprowadzenia kontroli, o ile nimi dysponuje.

2. Podmiot kontrolowany potwierdza za zgodność z oryginałem sporządzone kopie dokumentów i wydruków. W przypadku odmowy potwierdzenia za zgodność z oryginałem kopii dokumentów i wydruków, potwierdza je kontrolujący, o czym czyni wzmiankę w protokole kontroli.

§ 21. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli kontrolujący przedstawiają w protokole kontroli.

2. Protokół kontroli zawiera:

1)     nazwę podmiotu kontrolowanego w pełnym brzmieniu, jego adres, imię i nazwisko kierownika podmiotu kontrolowanego oraz datę objęcia przez niego stanowiska;

2)     datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli, z uwzględnieniem przerw w kontroli;

3)     imiona i nazwiska: kontrolujących, pracowników podmiotu kontrolowanego uczestniczących w czynnościach związanych z postępowaniem kontrolnym, a także osób składających zeznania lub wyjaśnienia w toku kontroli;

4)     określenie miejsca kontroli, szczegółowego zakresu kontroli i okresu objętego kontrolą;

5)     opis stanu faktycznego, stwierdzonego w toku kontroli, w tym opis ustalonych nieprawidłowości lub naruszeń prawa, z uwzględnieniem przyczyn powstania, zakresu i skutków tych nieprawidłowości lub naruszeń oraz wskazanie osób za nie odpowiedzialnych;

6)     opis załączników stanowiących część składową protokołu kontroli;

7)     określenie stwierdzonych zagrożeń dla prawidłowej realizacji zadań, o których mowa w ustawie;

8)     informację o możliwości zgłaszania umotywowanych zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w protokole kontroli, o których mowa w § 23 ust. 3.

3.            Protokół kontroli sporządza się w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej.

4. Protokół w postaci papierowej sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach – po jednym dla podmiotu kontrolowanego i dla organu upoważnionego do kontroli.

5. Protokół kontroli utrwalony w postaci elektronicznej opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym kontrolera oraz kontrolowanego lub osoby upoważnionej przez kontrolowanego. Protokoły kontroli doręcza się kontrolowanemu bezpośrednio, za pokwitowaniem przez operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe  albo na adres do doręczeń elektronicznych, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 285).

6. Oczywiste omyłki pisarskie prostują kontrolujący parafując sprostowanie albo sporządzając odpowiednią adnotację.

§ 22. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli nie stwierdzono nieprawidłowości lub naruszeń prawa, w protokole kontroli dokonuje się odpowiedniej adnotacji.

§ 23. 1. Protokół kontroli podpisują kontrolujący i przekazują podmiotowi kontrolowanemu w celu podpisania w terminie do 7 dni od dnia otrzymania. Jeżeli protokół kontroli jest sporządzony w postaci papierowej każda strona protokołu kontroli jest parafowana przez kontrolujących i podmiot kontrolowany. W przypadku zmiany składu zespołu, o którym mowa w § 13 ust. 1 albo ust. 2, i wydania nowego upoważnienia do kontroli protokół kontroli podpisują kontrolujący wskazani w tym upoważnieniu.

2. Protokół kontroli może być dostarczony podmiotowi kontrolowanemu za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu art. 3 pkt 12 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe  lub w sposób przewidziany w art. 4 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych, w przypadku dostarczania protokołu za pośrednictwem operatora pocztowego stosuje się odpowiednio art. 44 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803).

3. Podmiot kontrolowany może zgłosić, przed podpisaniem protokołu kontroli, umotywowane zastrzeżenia co do ustaleń zawartych w protokole. Zastrzeżenia zgłasza się w postaci papierowej lub elektronicznej w terminie do 7 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli.

4. W razie zgłoszenia zastrzeżeń kontrolujący dokonują ich analizy i, w miarę potrzeby, podejmują dodatkowe czynności kontrolne, a w przypadku stwierdzenia zasadności zastrzeżeń – zmieniają lub uzupełniają odpowiednią część protokołu kontroli.

5. W razie nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości lub w części kontrolujący przekazują na piśmie swoje stanowisko zgłaszającemu zastrzeżenia.

6. Po podpisaniu protokołu kontroli przez kontrolujących i podmiot kontrolowany nie dokonuje się w nim poprawek, z zastrzeżeniem § 21 ust. 6.

§ 24. 1. Podmiot kontrolowany może odmówić podpisania protokołu kontroli.

2. O odmowie podpisania protokołu kontroli kontrolujący zamieszczają wzmiankę w protokole.

3. Brak doręczenia organowi upoważnionemu do kontroli podpisanego protokołu kontroli przekazanego podmiotowi kontrolowanemu zgodnie z § 23 ust. 2 i niezgłoszenie zastrzeżeń do jego treści w terminie, o którym mowa w § 23 ust. 3, uznaje się za odmowę podpisania protokołu kontroli.

4. Odmowa podpisania protokołu kontroli przez osobę wymienioną w ust. 1 nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez kontrolujących i realizacji ustaleń kontroli.

§ 25. 1. W przypadku stwierdzenia w wyniku kontroli nieprawidłowości lub naruszeń prawa w zakresie przedmiotu kontroli, organ upoważniony do kontroli, niezwłocznie po podpisaniu protokołu kontroli, sporządza wystąpienie pokontrolne, które przekazuje podmiotowi kontrolowanemu.

2. Jeżeli opinia biegłego, o której mowa w § 18 ust. 1, została sporządzona po podpisaniu protokołu kontroli, organ upoważniony do kontroli sporządza wystąpienie pokontrolne niezwłocznie po otrzymaniu opinii.

3. Wystąpienie pokontrolne zawiera opis stwierdzonych nieprawidłowości lub naruszeń prawa, a także uwagi i zalecenia pokontrolne zmierzające do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości lub naruszeń prawa oraz termin wykonania zaleceń.

4. Jeżeli stwierdzone w wyniku kontroli nieprawidłowości lub naruszenia prawa wskazują na konieczność podjęcia działań przez właściwe organy państwowe lub samorządowe, organ upoważniony do kontroli przekazuje wystąpienie pokontrolne do tych organów oraz informuje o tym podmiot kontrolowany.

5. Podmiot kontrolowany, w terminie wyznaczonym w wystąpieniu pokontrolnym, zawiadamia organ upoważniony do kontroli o sposobie wykorzystania uwag i wykonania zaleceń pokontrolnych oraz o podjętych działaniach lub przyczynach niepodjęcia tych działań. 

Rozdział 4 Tryb szkolenia i minima programowe

§ 26. 1. Specjaliści do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia są zobowiązani do odbycia szkolenia przeprowadzonego przez Pełnomocnika, zgodnie z programem opracowanym na podstawie minimum programowych, o których mowa w § 29, i do złożenia z wynikiem pozytywnym testu sprawdzającego w zakresie objętym szkoleniem.

2. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się możliwość przeprowadzenia szkolenia, w trybie zdalnym, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej.

3. Specjaliści do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia, po odbyciu szkolenia przeprowadzonego w trybie zdalnym, zgodnego z programem opracowanym na podstawie minimum programowych, o których mowa w § 29, są zobowiązani do złożenia z wynikiem pozytywnym testu sprawdzającego w zakresie objętym szkoleniem, w trybie zdalnym z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej, pod warunkiem zachowania możliwości identyfikacji osoby, której kwalifikacje się sprawdza, i zabezpieczenia przebiegu testu przed ingerencją osób trzecich.

4. Identyfikacja osoby zdającej test sprawdzający, o którym mowa w ust. 1 i 3, jest dokonywana za pomocą Elektronicznego Krajowego Systemu Monitoringu Orzekania o Niepełnosprawności.

§ 27. 1. Przewodniczący wojewódzkiego zespołu przesyła do Pełnomocnika wniosek, o skierowanie specjalistów do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia na szkolenie, w postaci papierowej albo elektronicznej za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w § 26 ust. 4.

2. Wniosek zawiera:

1) imię i nazwisko;

2) posiadane kwalifikacje;

3) datę powołania do wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności ustalających poziom potrzeby wsparcia;

4) uzasadnienie skierowania na szkolenie;

5) datę wystawienia wniosku;

6) podpis przewodniczącego wojewódzkiego zespołu.

§ 28. 1. Specjaliści do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia, po spełnieniu wymogów, o których mowa w § 26 ust. 1 albo 3, otrzymują zaświadczenie uprawniające do ustalania poziomu potrzeby wsparcia zwanego dalej „zaświadczeniem".

2. Zaświadczenie wydaje Pełnomocnik.

 3.  Zaświadczenie zawiera:

1) numer i datę wystawienia zaświadczenia;

2) podstawę prawną;

3) imię i nazwisko osoby, której zaświadczenie dotyczy;

4) zakres uprawnienia;

5) datę ważności zaświadczenia;

6) podpis Pełnomocnika.

4. Zaświadczenie wydaje się na okres 4 lat dla specjalistów do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia, którym upływa termin ważności zaświadczeń albo na okres 2 lat dla nowo powołanych specjalistów do spraw ustalania poziomu potrzeby wsparcia. 

 § 29. Minima programowe szkoleń członków wojewódzkich zespołów ustalających poziom potrzeby wsparcia obejmują:

1)     stosowanie szczegółowych zasad, trybu i standardów ustalania poziomu potrzeby wsparcia, wynikającej z braku lub utraty autonomii fizycznej, psychicznej, intelektualnej lub sensorycznej;

2)     nabycie wiedzy o różnych rodzajach niepełnosprawności, ich przyczynach oraz wpływie na funkcjonowanie osoby, a także zastosowania mechanizmów kompensacyjnych, w tym technologii wspomagających;

3)     poznanie zasad i sposobów komunikacji z osobą niepełnosprawną, z uwzględnieniem rodzaju niepełnosprawności lub schorzenia;

4)     poznanie zasad i sposobów przeprowadzania rozmów i wywiadów sprzyjających uzyskaniu rzetelnych i wiarygodnych informacji;

5)     nabycie umiejętności oceny wiarygodności uzyskiwanych informacji, sposobów ich pozyskania oraz interpretacji;

6)     zasady wypełniania formularza;

7)     trafność i wewnętrzną spójność rozstrzygnięć orzeczniczych.

Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe

§ 30. Do członków wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności ustalających poziom potrzeby wsparcia, powołanych przez wojewodę, na wniosek przewodniczącego wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, nie stosuje się § 2 ust. 2 rozporządzenia, w zakresie legitymowania się wymaganym doświadczeniem w wykonywaniu jednego z wymienionych zawodów.

 

§ 31. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” komunikat określający dzień wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających wysłanie zawiadomienia o terminie i miejscu przeprowadzenia czynności oceniających, za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w § 4 ust. 3.

§ 32. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, z wyjątkiem § 4 ust. 3 w zakresie zawiadomienia za pomocą systemu teleinformatycznego o terminie i miejscu przeprowadzenia czynności oceniających, który wchodzi w życie z dniem określonym w komunikacie, o którym mowa w § 31.

 

Minister Rodziny i Polityki SPołecznej marlena maląg

 

Za zgodność pod względem prawnym, legislacyjnym i redakcyjnym

                                   Magdalena Fabisiak 

                Zastępca Dyrektora Departamentu Prawnego 

          w Ministerstwie Rodziny i Polityki Społecznej

                           /-podpisano elektronicznie/