Opłata komornicza wynosi 5% kwot przekazanych wierzycielowi przez organ egzekucyjny lub przekazanych wierzycielowi przez zobowiązanego w wyniku zastosowania środków egzekucyjnych.
Zgodnie z art. 66 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji koszty egzekucyjne pokrywa zobowiązany. Jednak wydatki związane z przekazaniem wyegzekwowanej kwoty obciążają wierzyciela.
Wierzyciel obowiązany jest do iszczenia opłaty komorniczej temu organowi egzekucyjnemu, który dokonał ściągnięcia należności lub w wyniki działania którego dług został spłacony.
Brak ściągnięcia należności lub bezpodstawne wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie jest zatem podstawą do uiszczenia opłaty.
Zobacz również: Egzekucja w administracji
Opłata komornicza nie jest pobierana od każdej czynności organu egzekucyjnego. Nie pobiera się opłaty komorniczej od:
- kwot wpłaconych po wystąpieniu wierzyciela z żądaniem zawieszenia albo umorzenia postępowania egzekucyjnego;
- należności ściągniętych przez organ egzekucyjny będący jednocześnie ich wierzycielem;
- należności dochodzonych na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego przez urząd skarbowy lub naczelnika urzędu skarbowego;
- należności dochodzonych na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego przez organ wykonujący, chyba że niezgodne z prawem wszczęcie i prowadzenie egzekucji spowodowało obce państwo.
Jeżeli wierzyciel uchyla się od uiszczenia opłaty komorniczej, opłata ta, w części, w jakiej nie została potrącona przez organ egzekucyjny, podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie egzekucji administracyjnej, po uprzednim doręczeniu upomnienia z zagrożeniem egzekucją, a następnie wystawieniu tytułu wykonawczego.
Zobacz również serwis: Pomoc prawna
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.